Fractal

Αφιέρωμα: Rock ‘N’ Roll Divas. Τι συνέβη όταν η γυναικεία φύση συναντήθηκε με το Rock N Roll; (Β΄ μέρος)

Κείμενα –  Επιμέλεια: Νατάσα Παπανικολάου // *

 

Διαβάστε το Α΄ μέρος του αφιερώματος εδώ >>

 

Patty Smith (B’ Μέρος). 

 

Patti_Smith_performing_in_Finland,_2007

 

«Ένα απόγευμα που έκανα δουλειές στην κουζίνα, ο Fred με διέκοψε με τις εξής λέξεις: «Οι άνθρωποι έχουν τη δύναμη. Γράφ’ το!» Αφού ξεμπέρδεψα με την κουζίνα, άρχισα να μαζεύω υλικό για τους στίχους», θα πει για τον ύμνο του «Dream of Life» που κυκλοφόρησε την άνοιξη του ‘88.

Εκείνη την περίοδο, η Πάτι ζει με τον Φρεντ και τα δύο τους παιδιά Jackson και Jesse στο Ντιτρόιτ κάπως αποτραβηγμένοι από τα μουσικά δρώμενα. Η μακρόχρονη απουσία τους από τη σκηνή αντιμετωπίζεται με ανάμεικτα συναισθήματα και όταν ο δίσκος κυκλοφορεί η φίλη της Marianne Faithful θα πει γι αυτήν προς υπεράσπισή την: «H Πάτι άλλαξε κάποιες από τις πεποιθήσεις της, ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά και τώρα που κάνει έναν τρυφερό δίσκο την απορρίπτουν επειδή δεν πλασάρει την εικόνα που θέλουν να δουν: αυτή του τελειωμένου τζάνκι, του φρικιού ή του παλιού της εαυτού».

Αυτός ο «παλιός εαυτός» όμως, που έχει την μοναδική ικανότητα να καταδύεται με απίστευτη γρηγοράδα στα βάθη που συνήθως δεν αγγίζουμε όταν είμαστε ευτυχισμένοι, αυτός ο σκοτεινός εαυτός, που στοιχειώνει σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες, θα επιστρέψει τον Μάρτιο του 1989 με τον θάνατο του Μάπλθορπ από AIDS. H Πάτι θα μείνει μαζί του ως τις τελευταίες ώρες του στο νοσοκομείο και ο θάνατος του θα της στοιχίσει πολύ. Μέσα στο παραλήρημα και τον πυρετό που της προκαλεί η απώλεια του θα καταφέρει να ολοκληρώσει την ποιητική της συλλογή Coral Sea και να γράψει αρκετά τραγούδια.

Το θανατικό όμως δεν σταματά εκεί. Ο μαύρος καβαλάρης κυκλώνει την δαιμονισμένη μάγισσα της πανκ ωθώντας την σε μια νέα περιπλάνηση της ψυχής της μέσα από τη μουσική. Την 4η Νοεμβρίου του 1994 ο Φρεντ θα φύγει από τη ζωή ενώ ένα μήνα αργότερα στις 30 Δεκεμβρίου η Πάτι θα δει τον μικρότερο αδερφό της Τοντ να τον ακολουθεί. Συντετριμμένη θα βυθιστεί σε μια εκούσια ενδοσκόπηση γράφοντας τραγούδια που θα μείνουν στην ιστορία: «Ποτέ στο παρελθόν δεν είχα γράψει τόσα τραγούδια μέσα σε μια τόσο σύντομη χρονική περίοδο. Όταν ο Φρεντ πέθανε η φωνή μου απέκτησε τρομακτική δύναμη. Ένιωσα την έμπνευσή μου να μεγεθύνεται από το πνεύμα του. Το ίδιο συνέβη με τον Ρόμπερτ (Μαπλθορπ) και τον Τοντ» θα πει.

Ακολουθούν τα άλμπουμ «Gone Again» το 1996 που θεωρείται το καλύτερο άλμπουμ της από την εποχή του Easter (το οποίο περιλαμβάνει το «Beneath the southern cross» στα φωνητικά του οποίου ακούγεται ο Jeff Buckley σε μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις του), το «Peace and Noise» το 1997, το «Gung Ho» το 2000, το «Tramping» το 2004 το «Twelve» το 2007 ενώ το 2012 επιστρέφει με το «Banga». Η επιρροή της Πάτι Σμιθ στις νεότερες γενιές μουσικών είναι αναμφίβολη με μερικούς από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της ροκ όπως ο Michael Stipe αλλά και τους Bono, Courtney love, Kurt Cobain και φυσικά την Pj Harvey να έχουν δηλώσει θαυμαστές της.

Όμως στο πρόσωπο της Πάτι Σμιθ , εκτός από μια rock περσόνα, ενσαρκώνεται και μια ολόκληρη φιλοσοφία, μια στάση ζωής που τίθεται ανοιχτά ενάντια στις διακρίσεις, τον εθνικισμό, την παγκοσμιοποίηση και τον πόλεμο.

 

patti-smith-by-judy-linn-7

 

«O Πικάσο κατάφερε να αποτυπώσει στη ζωγραφική του τις καταστροφικές συνέπειες του βομβαρδισμού που υπέστη η πόλη του με έναν πολύ συναισθηματικό τρόπο. Το έργο του μας φέρνει στο νου τα γεγονότα της 6ης και της 9ης Αυγούστου δηλαδή τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οφείλουμε να είμαστε πάντα προσεχτικοί στην κρίση μας και να διατηρούμε αναλλοίωτα τα γεγονότα στη μνήμη μας. Κι αυτό γιατί οι λόγοι που διευκόλυναν την κυβέρνηση Μπους να εισβάλει στο Ιράκ ήταν κυρίως η έλλειψη σωστής κρίσης αλλά και μια γερή δόση αρρωστημένου εθνικισμού», έλεγε το 2004.

Ταγμένη κατά του Μπους και του πολέμου στο Ιράκ η ακτιβίστρια Πάτι Σμιθ δεν σταματά να διαλαλεί το επαναστατικό της «μανιφέστο» που αναλύεται στο «People have the power». (Και οι στρατοί σταμάτησαν τις παρελάσεις τους γιατί οι άνθρωποι είχαν το νου τους και από άλλους δεν επέτρεπαν να κατευθυνθούν/ και τους βοσκούς και τους στρατιώτες κάτω απ τα αστέρια ξαπλωμένους οράματα τους έβλεπα ν ανταλλάσσουν).

«Μπορεί να μην κερδίζουμε πάντα τις μάχες, αλλά πρέπει να συνεχίζουμε τον αγώνα. Υπάρχουν δυσκολίες στη χώρα σας, αλλά βοηθώντας ο ένας τον άλλον, ανταλλάσσετε ενέργεια, που σας κάνει δυνατούς» φώναξε στη μαγευτική της συναυλία της στο Ηρώδειο την τελευταία φορά που βρέθηκε στη χώρα μας…

 

*Η Νατάσα Παπανικολάου είναι δημοσιογράφος.

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top