Fractal
Home / FRACT-ALL / Διήγημα: «Το ξεχασμένο λάθος»
03/02/2016, 2:50 μμ

Διήγημα: «Το ξεχασμένο λάθος»

του Ρήγα Αγγελή // *

 

”Χρόν’ τά πάντα γίγνεται καί κρίνεται”

Φιλήμονας

 

3260153478_f011538a99_ba

 

Πηγαίνει συχνά σε εκείνο το γραφικό εκκλησάκι. Το εκκλησάκι πάνω στα κύματα με το παράξενο καμπαναριό. Αφιερωμένο στον Άγιο των κυμάτων της θάλασσας, τον προστάτη των ναυτικών, που και στις φουρτούνες της ξηράς τον επικαλούμεθα. Είναι ο διάδοχος του θεού του υγρού στοιχείου, του Ποσειδώνα, που κατά μια εκδοχή έχει τέτοιο όνομα γιατί η θάλασσα μας δένει τα πόδια και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Πηγαίνει συχνά και ξαναζεί τη στιγμή – κοντεύουν σχεδόν τριάντα χρόνια – και ταυτόχρονα ζητάει συγχώρεση για εκείνο το παλιό αμάρτημα. Ήρθε μ’ ένα κορίτσι με καστανά μάτια, φωτεινό όνομα, τη φίλησε μέσα στην εκκλησιά και τη χάιδεψε τρυφερά. Ήταν νύχτα, χειμώνας, τα κύματα χτυπούσαν πάνω στα βράχια, ο άνεμος φυσούσε. Ο άνεμος είναι η αιτία της φουρτούνας – ”εξ ανέμων θάλαττα ταράττεται”, που είπε και ο Σόλων. Και η δική του ψυχή είχε τρικυμία, ο άνεμος της αγάπης τη σάρωνε από άκρη σ’ άκρη όπως και ο φόβος ότι οι ευτυχισμένες μέρες θα τελειώσουν. Νύχτα ασέληνος ήταν η ζωή του όταν την έχασε, πορεία ”εν γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω”. Μετά ο χρόνος ο πανδαμάτωρ, ο σοφός, ο γιατρός έφερε ανακούφιση. Έμαθε να ζει χωρίς αυτή αλλά πάντα, δια της διπλωματικής οδού, μάθαινε τα νέα της. Και αυτή πέρασε φουρτούνες – όλοι περνάμε – αλλά αυτή είχε ναυάγια πραγματικά – θανάτους, αποχωρισμούς και αρρώστιες σοβαρές.

Ο άγιος των θαλασσών τον ευλογεί πάντα. Πιστεύει ότι το φιλί και το χάδι έχει συγχωρεθεί. Αλλά την τελευταία φορά, όταν ήρθε μετά τη γιορτή του αργά το βράδυ με αέρα και φουρτούνα, και ήταν το ίδιο σκηνικό στο μυαλό του, μια καινούρια σκέψη, ένα καινούριο λάθος ήρθε από το παρελθόν. Όχι πταίσμα πια αλλά έγκλημα. Η σκέψη του χάλασε τη διάθεση και τη νοσταλγία. Όλος ο χρόνος που πέρασε σκέπασε με τη λήθη τα παλιά αλλά καινούριες τύψεις ξεπροβάλλουν απειλητικές.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος όταν δεν αγωνιστείς μ’ όλες τις δυνάμεις σου κόντρα στα εμπόδια, στους φόβους, στις αγωνίες για το άγνωστο, για να μη χάσεις τον άνθρωπο που αγαπάς και που είσαι μαζί του ευτυχισμένος. Την κόλαση τη δημιουργούμε οι ίδιοι και ”εν τω Άδη ουκ έστι μετανοία”. Μην ακούμε τις δικαιολογίες ότι ”πάν το πολύ τη φύση πολέμιον” και ότι ” οι μεγάλες αγάπες δεν φορούνε δαχτυλίδι”. Όλα είναι ”προφάσεις εν αμαρτίαις”, θεωρητικοποιήσεις λαθών τραγικών, που τότε που τα κάναμε δεν τα συνειδητοποιούσαμε – νομίζαμε τη σχέση επιπόλαιη – αλλά ο χρόνος μας διέψευσε.

 

 

 * Ο Ρήγας Αγγελής γεννήθηκε το 1953 στον Παγώνδα Σάμου. Είναι γιατρός μικροβιολόγος και έχει διατελέσει κοινοτικός, δημοτικός και νομαρχιακός σύμβουλος στη Σάμο. Έχει γράψει τη συλλογή διηγημάτων ”Το Κλειστό Παράθυρο”, ενώ μια άλλη συλλογή ”Ο γάτος του γιατρού και άλλα διηγήματα” έχει βραβευθεί στο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ιατρών Λογοτεχνών. Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά.

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top