Fractal

Η αχαρτογράφητη περιοχή μιας συνωμοσίας

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //

 

rakopoulos«Η συνωμοσία της πυρίτιδας» του Θοδωρή Ρακόπουλου, εκδ. «Νεφέλη», σελ. 48

 

Τα Αξολότλ με παρατηρούν αδιαλείπτως· αναπτύσσουμε μια αιτιώδη σχέση η οποία με τον καιρό έχει εκπέσει στην κερδώα λογική του ιδιοκτήτη του τσίρκου, που κάθε μέρα μας βγάζει στον ήλιο για να παχύνουμε – προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού.

Όταν η σελήνη βρίσκεται σε φάση νέου μηνίσκου –οι οξείες άκρες διαπερνούν το σκονισμένο τζάμι αφήνοντας ωσάν χνάρι και διαπιστευτήριο δύο χόνδρους φωτός – συνηθίζω να διαβάζω το «Description of a Struggle» του Φραντς Κάφκα (καίτοι προτιμώ τη γερμανική εκδοχή του τίτλου «Beschreibung eines Kampfes» που ακούγεται σαν ανοιγμένο πικραμύγδαλο). Το πρωί βρίσκομαι να ταΐζω ένα παράξενο πλάσμα που είναι διασταύρωση γάτας και αμνού. Φευ, δεν βγάζει ήχους και επιπλέον δεν ενδιαφέρεται να κυνηγάει ποντίκια.

Μια φορά που έκανα το λάθος και μετακίνησα από τη βιβλιοθήκη το «Βιβλίο των φανταστικών όντων» του Μπόρχες –ήταν στην πάνω σειρά και η ράχη του αντανακλούσε σε έναν στραβό καθρέφτη-, η περιβόητη Μαϊμού της Σινικής εξετράπη σε φυγή διαγράφοντας μια ελλειπτική πτώση από το μπαλκόνι. Έκτοτε η έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου αριθμεί 119 τέρατα – ίσως και λιγότερα.

Όλα είναι μια εύληπτη συνωμοσία: το διαλαλούν τα social media, οι Κροκάνθρωποι, οι Κρονόπιο, οι Φάμα και οι Μικράνθρωποι του Θοδωρή Ρακόπουλου. Αν σε αυτές τις εδραίες συνωμοσίες προσθέσει κανείς μια ενδεικτική δόση πυρίτιδας, τότε το αποτέλεσμα θα είναι τούτο: ένας δημιουργικός ερεθισμός, ένας ελαφρύς κνησμός στα μαλακά μόρια της πραγματικότητας κι ένα υλικό εύπλαστης υφής – το όλον μια παραδοξολογία που παίζει πινγκ πονγκ μεταξύ λογικής και μύθου.

Η πεζοποιητική (sic) εκφορά του Ρακόπουλου στη «Συνωμοσία της Πυρίτιδας» (εκδ. Νεφέλη) εμπίπτει στην κατηγορία του καβαλιστικού πειράματος. Χωρισμένα σε τρεις διακριτές ενότητες, τα υβριδικά κείμενα (μικρής έκτασης ως επί το πλείστον) διαρρηγνύουν τα όρια των ειδών. Από την αλληγορία του μύθου στην αλεγρία της ποίησης και από την ειρωνεία της πραγματικότητας στον δοκιμιακό λαβύρινθο, ο Ρακόπουλος ψαύει τελετουργικά την κρίση της σήμερον με υλικά ενός παραδοσιακού μεταμοντερνισμού. Από τις εκβολές μιας βαθιάς ελληνικότητας, διαπερνάει κύματα εξπρεσιονισμού, μυθολογικού υπερβατισμού, ειρωνικών καταγραφών, ψευδεπίγραφων αναφορών, τεχνητών αφηγήσεων, παραθεμάτων δίχως τεκμηρίωση (που όμως ο αναγνώστης οφείλει να τα δεχθεί ως έχουν), υπαρκτών προσώπων και άλλων που είναι προϊόν φαντασίας (;).

 

rakopoulos_thodoris

Η ερμητικότητα των κειμένων οδηγεί αναπόδραστα σε πολλαπλές αναγνώσεις και σε άλλες τόσες ερμηνείες. Η κοινή προβληματική, όμως, παραμένει αμετάβλητη: διερμηνεύοντας, αναλύοντας και ψηλαφώντας την ελληνική παθογένεια, βρίσκεσαι, αίφνης, σε μια αχαρτογράφητη περιοχή που κείται πέραν των παραδοσιακών πολιτικών εμμονών και των οικονομικών δεσμεύσεων της τρέχουσας κατάστασης, ίσως και πέραν μια λογοτεχνικής πρόσδεσης στη ρεαλιστική εκδοχή.

Μετά τα έξοχα «Φαγιούμ» και το διευρυμένο σε ένταση «Ορυκτό Δάσος», ο Ρακόπουλος επανέρχεται βαθαίνοντας τη ρυθμική γραμμή των λέξεών του. Η «Συνωμοσία της Πυρίτιδας» είναι ένα έργο εκρηκτικής εικονοποιίας. Εμπεριέχει εκείνη τη μορφή έξαρσης που αντιστρατεύεται τη σημερινή εποχή της καταβύθισης, με όρους ατόφιας έμπνευσης.

rakopoulos

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top