31 Μαΐου – Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //
Ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της μεταπολεμικής περιόδου στη Γερμανία, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ γεννήθηκε σαν σήμερα το 1945. Ο υπερδραστήριος καλλιτέχνης, θα καταφέρει μέσα σε μόλις 13 χρόνια να σκηνοθετήσει 41 ταινίες μεγάλου μήκους, ένα απίστευτο όσο και ακατάρριπτο ρεκόρ στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Μαζί με τους Βιμ Βέντερ και Βέρνερ Χέρτζογκ θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για το ιδιαίτερο σημαντικό κινηματογραφικό ρεύμα που θα δημιουργηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και θα φέρει την επωνυμία: Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος.
Καταπιάστηκε με διαφορετικά φιλμικά είδη – κωμωδία, gangster film, επιστημονική φαντασία – ενσωματώνοντας στοιχεία αμερικάνικου μελοδράματος της δεκαετίας του 50 και νεωτερικών κινηματογραφικών τεχνικών με στόχο την κοινωνική κριτική.
Στα έργα του πραγματευόταν ζητήματα όπως η ηθική πτώση της μεταπολεμικής Γερμανίας, η βία, οι διαπροσωπικές σχέσεις, τα ναρκωτικά, η ομοφυλοφιλία, η προδοσία και η ζωή στο περιθώριο. Πολλοί άσκησαν κριτική στις ταινίες του και τον κατηγόρησαν για αντισημιτισμό, αντικομμουνισμό και μισογυνισμό.Εστιάζει στα αδιέξοδα των ηρώων του ασκώντας παράλληλα μία δριμύ κριτική στην ηθική παρακμή της κοινωνίας στη μεταπολεμική Γερμανία.
Παράλληλα, η δύσκολη συμφιλίωση με τη σεξουαλική του ταυτότητα, η μοναχική του ζωή, αλλά και η ροπή του προς τα ναρκωτικά, αποτέλεσαν για τον Φασμπίντερ μια μόνιμη πηγή προβλημάτων και διαταραχών,
To αριστούργημα του θεωρείται από πολλούς το “Berlin Alexanderplatz” (Η διάρκεια του -16 ώρες- είναι απαγορευτική για τον κινηματογράφο). Γυρισμένο εξ ολοκλήρου με μια 16άρα κάμερα στην περίοδο 1979-1980, αποτελεί όνειρο ζωής του δημιουργού του και κορύφωση της δημιουργικής του πορείας.
Πέθανε τον Ιούνιο του 1982 από υπερβολική δόση κοκαΐνης και υπνωτικών χαπιών, δίπλα του βρέθηκε το σενάριο με θέμα την Rosa Luxembourg, το οποίο προόριζε για την Romy Schneider. Ήταν μόνο 36 ετών.
‘Εχει πει:
“Θέλω να κάνω χολυγουντιανές ταινίες, δηλαδή ταινίες το ίδιο όμορφες και οικουμενικές, αλλά ταυτόχρονα όχι τόσο υποκριτικές όσο του Hollywood “«Ο καθένας μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του αν είναι καλύτερα να ζήσει μια ζωή σύντομη και περισσότερο ενδιαφέρουσα παρά μια ζωή καθημερινή και αδιάφορη»
«Ο κάθε ευπρεπής σκηνοθέτης έχει μόνο ένα θέμα και τελικά κάνει την ίδια ταινία ξανά και ξανά. Το δικό μου θέμα είναι η εκμετάλλευση των αισθημάτων χωρίς να έχει σημασία ποιος μπορεί να είναι αυτός που τα εκμεταλλεύεται. Αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Είναι ένα θέμα διαρκείας. Μπορεί η πολιτεία να εκμεταλλεύεται τον πατριωτισμό, η στη σχέση ενός ζευγαριού ο ένας να καταστρέφει τον άλλο»
————————–
Πηγή: wikipedia, tvxs.
Ετικέτες: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
18 Μαΐου – Μπέρτραντ Ράσελ
18/05/2018, 9:17 πμ -
17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι
17/05/2018, 4:51 μμ -
16 Μαΐου – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι
15/05/2018, 11:30 μμ -
15 Μαΐου – Κάρλος Φουέντες
15/05/2018, 10:24 πμ -
14 Μαΐου – Άουγκουστ Στρίντμπεργκ
14/05/2018, 3:53 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Το μεταλλικό νερό της λήθης
Από τον Γιώργο Ρούσκα // * Προσέγγιση στην ποιητική συλλογή του Γιώργου Γκανέλη, “Ωδίνες της Ποίησης”, εκδόσεις στίξις, 2018 [όταν η Ποίηση έρχεται γυμνή γιατί τη θεωρείς εύκολη;] Ίσως γιατί έχουν εδραιωθεί τα αρχέτυπα, τα στερεότυπα, οι
Περισσότερα -
Η Καμόρα και η παγκόσμια κυριαρχία
Γράφει ο Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Γόμορρα» του Ρομπέρτο Σαβιάνο, Εκδ. Πατάκη, σελ. 453 Ο κόσμος του οργανωμένου εγκλήματος είναι γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως μέσω των βιντεοπαιχνιδιών, των ταινιών και των θρύλων που έχουν διαδοθεί για τη μαφία
Περισσότερα -
Πριν τις πεταλούδες
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // * Η λησμονημένη δεν έχει όνομα, δεν έχει όνομα. Κάθε Αύγουστο, γυρνά στα τέσσερα και ξαναγίνεται η ίδια και απαράλλαχτη, μαύρη πεταλούδα του μοναστηριού του Πόρου. Η λησμονημένη που επαναλαμβάνεται σε κάθε στίχο,
Περισσότερα -
Μνήμη Βαγγέλη Αθανασόπουλου
Γράφει η Αρετή Στραφιώτου // Συχνά – πυκνά θυμάμαι με αγάπη τον Αθανασόπουλο, καθηγητή στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον είχαμε και στο έκτο εξάμηνο (ρομαντισμός, Σολωμός, Άγγλοι Ρομαντικοί), αλλά στο έβδομο βασίλευε ο Βιζυηνός. Έτσι που
Περισσότερα -
«Μια φορά και έναν καιρό»… θα υπάρχει μια βιβλιοχώρα!
Του Νίκου Τσούλια // Μια φορά και έναν καιρό …θα υπάρχει μια βιβλιοχώρα ενιαία και αδιαίρετη, απέραντη και όμορφη, μια βιβλιοχώρα όλων των ανθρώπων. Αυτά που σήμερα λέμε σύνορα κρατών θα είναι απομεινάρια του πάλαι ποτέ τεχνητού διαχωρισμού
Περισσότερα -
Ως μέρος μιας «ενιαίας ελληνικής συνείδησης»
Γράφει η Βάσω Οικονομοπούλου // * Μιχάλης Πάτσης, “Ο Παστερνάκ, ο Μάξιμος και το Κίεφσκι Βοκζάλ. Σοβιετική εμπειρία και μεταβολή στο ελληνικό μυθιστόρημα. Πάρνης, Αλεξανδρόπουλος, Ζέη. Το ελληνικό θέατρο των πολιτικών προσφύγων στη Μόσχα. Οι φίλοι ποιητές. Η Ρωσία
Περισσότερα -
Διήγημα: «Δεκάξι μισό αλήθειες»
της Ιωάννας – Μαρίας Νικολακάκη // * Κατέβασε με φόρα τ’ ακουστικό κι έπεσε με το τζιν. Πού ύπνος. Παρασκευή μεσημέρι μετά το σχολείο, έξω να βράζει το σύμπαν και μέσα τρις χειρότερα ελλείψει κλιματιστικού, τα σεντόνια να κολλάνε,
Περισσότερα
