Fractal

O Radio Slave στην Αγορά της Αθήνας

Από την Μαρία Μαρκουλή // * 

 

radioslave

 

Σε μια από τις μουσικές συναντήσεις των ημερών, βρέθηκα downtown, στον 8ο όροφο του Artower με την Κεντρική Αγορά της Αθήνας κάτω και την Ακρόπολη απέναντι και τον Radio Slave – ας τον λέμε και Matt Edwards – σε φάση να λέει πολλά ενδιαφέροντα για τις μουσικές του περιπέτειες  από την Αγγλία των 90ς ως το Βερολίνο σήμερα και για το Red Bull Music Academy (το επόμενο γίνεται στο Παρίσι το φθινόπωρο),μιας και επρόκειτο για RBMA session και μάλιστα και σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη.

 

Τι έχω προσέξει (ανάμεσα σε άλλα πολλά); Ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι της ηλεκτρονικής και χορευτικής μουσικής που πετυχαίνω κατά καιρούς  κάνουν πάντα ιδιαίτερη αναφορά στον Βαγγέλη Παπαθανασίου, στην προσφορά του και το τι ακριβώς σημαίνει το έργο του για τη μουσική ως σήμερα. Πέρσι θυμάμαι, ήταν ο Benji B που είχε τραβήξει από την τσάντα του ένα βινύλιο του Vangelis, λέγοντας πως το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να του κάνει κανείς θα ήταν να του γνωρίσει τον  Βαγγέλη. Προχτές, πάλι, ο Radio Slave έλεγε χαρακτηριστικά ότι ακόμη και σήμερα όταν το ακούει, το soundtrack του Βαγγέλη Παπαθανασίου για το Bladerunner είναι σαν να έρχεται από το μέλλον.

Το άλλο όνομα που έρχεται πάντα στην κουβέντα  είναι αυτό του Larry Levan και του Paradise Garage για όλα όσα, ολόκληρη η σκηνή (από τη disco/house ως τα πιο βαθιά της techno) τους χρωστάει. Ο Radio Slave ήταν εκεί όταν το Ministry Of Sound στηνόταν στην Αγγλία  στα πρότυπα του Garage και βρέθηκε να παίζει μαζί με εκείνες τις φοβερές φυσιογνωμίες. Ώρες χρειάζονταν να σου λέει ιστορίες.

Ό,τι και να’ναι, πάντως, techno, beats, grooves, house, hip hop, dancehall, vintage sounds, new jazz, και all that jazz – όπως θέλεις πες το και όπως σου αρέσει, θα πρότεινα, μια και έχω βρεθεί και ήταν στ΄αλήθεια σπουδαία εμπειρία, να τσεκάρεις τo θέμα του Academy και να στείλεις συμμετοχή (εδώ oι σχετικές λεπτομέρειες).

Το Παρίσι είναι μαγεία το φθινόπωρο και μπορεί να  κόβεις βόλτες στο Σηκουάνα και να περνάνε δίπλα σου οι Daft Punk. Θα μου πεις, πώς θα το καταλάβεις;  Φαντάζομαι θα νοιώσεις κάποιο vibe.

 

* Είναι σαν η Μαρία Μαρκουλή να ασχολείται με την ποπ κουλτούρα από πάντα. Η δημοσιογράφος – συγγραφέας που ακόμα δεν «ψήσαμε» να γράφει μόνο στο Fractal μας «αδειοδότησε» να μοιραζόμαστε κείμενα – δισκοκριτικές – που γράφει στο μπλογκ της http://mariamarkouli.blogspot.gr. Την ευχαριστούμε γι’ αυτό.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top