«Pulsar» στο Bios. Μια σόλο περφόρμανς της Ρόζας Προδρόμου που καταπιάνεται με τον χρόνο, τον θάνατο και τον οργασμικό ενθουσιασμό για ζωή.
Από την Αντιγόνη Καράλη //
«Πετάτε τους νεκρούς ειπ’ ο Ηράκλειτος κι είδε τον ουρανό να χλωμιάζει
Κι είδε στη λάσπη δυο μικρά κυκλάμινα να φιλιούνται
Κι έπεσε να φιλήσει κι αυτός το πεθαμένο σώμα του μες στο φιλόξενο χώμα
όπως ο λύκος κατεβαίνει από τους δρυμούς να δει το ψόφιο σκυλί και να κλάψει»απόσπασμα από την “Αμοργό”, Νίκος Γκάτσος (1943)
Το πάλσαρ (pulsar) είναι το πιο ακριβές ρολόι στο σύμπαν: είναι ένα άστρο που καθώς περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, δίνει την εντύπωση ότι αναβοσβήνει. Μοιάζει με σφυγμό του σύμπαντος. Όταν το βλέπουμε εμείς, είναι ήδη παρελθόν. Η παράσταση «Pulsar» στο Bios, είναι μια σόλο περφόρμανς της Ρόζας Προδρόμου που καταπιάνεται με τον χρόνο, τον θάνατο και τον οργασμικό ενθουσιασμό για ζωή. Βασικό ερώτημα της παράστασης είναι: Από πού αντλούμε πίστη όταν ο κόσμος φαίνεται να καταρρέει; Η περφόρμανς εμπνέεται από το υπερρεαλιστικό ποίημα “Αμοργός” του Νίκου Γκάτσου, που γράφτηκε το 1943, εν μέσω της κατοχής των Γερμανών Ναζί στην Ελλάδα και από «Τα Τέσσερα Κουαρτέτα» του T.S. Eliot (1936-1942). Είναι ένας παραληρηματικός μονόλογος συνεχόμενης αφηγηματικής ροής με πολλαπλές μεταμορφώσεις και χρήση ελληνικών και αγγλικών.
Η ηρωίδα φλερτάρει ταυτόχρονα με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, αποπειράται να αγγίξει το άπιαστο, να βρει ελπίδα στην καταστροφή, να ρίξει φως στο σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης. Είναι απεγνωσμένη και αστεία, μεγαλειώδης και παράδοξη, άγρια και ευάλωτη. Το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας – οι ελπίδες, οι ιστορίες, οι φόβοι στροβιλίζονται στο κεφάλι της, καθώς προσπαθεί να ξεδιαλύνει τα κομμάτια της συλλογικής μας ιστορίας και μυθολογίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαχειριστούμε το παρόν. Η περφόρμανς “Pulsar”, όπως και η “Αμοργός”, αντικαθρεφτίζουν μέσω έντονων εικόνων την πάλη για την πίστη στην ανθρώπινη φύση, με άξονα τον σπόρο του θανάτου σ’ ένα πανηγυρικό φυσικό περιβάλλον ή την αχτίδα της ζωής σ’ ένα περιβάλλον που αποσυντίθεται. Πλάι στην “Αμοργό”, ακούγονται και υφαίνονται αποσπάσματα από τα εξής έργα: “Ο θεός είναι νεκρός” από το Τάδε Έφη Ζαρατούστρα του Φ. Νίτσε, “Αυτό Είναι Μόνο για να Πω” του Κάρλος Ουίλιαμς Κάρλος, “Τα 4 Κουαρτέτα” του Τ.Σ. Έλιοτ, “Ωδή σε ένα Μήλο” του Π. Νερούντα και άλλα. Ο λόγος σωματοποιείται και μέσα από το ζοφερό παρόν, προτάσσει το χιούμορ και την ελπίδα – χωρίς αυτά είμαστε χαμένοι.
Η ταυτότητα της παράστασης
H ιδέα, σύλληψη κι ερμηνεία είναι της Ρόζας Προδρόμου, η σκηνοθεσία του John Britton, η κινησιολογική επιμέλεια της Μαριέλας Νέστορα, η μουσική του Τηλέμαχου Μούσα, τα σκηνικά-κοστούμια της Λουκίας Χατζέλου και οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα. Οι παραστάσεις διαρκούν έως τις 31 Μαϊου, στο «Bios» (Πειραιώς 84, Αθήνα, τηλ. 210 3425335).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✩ Για την παράσταση “Αγάπη” στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης
09/04/2024, 8:30 μμ -
✩ ”Φωτιά και Νερό” της Χρύσας Σπηλιώτη στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια
09/04/2024, 8:28 μμ -
-
«Το θεώρημα του σχοινοβάτη. Μια προσωπική κατάθεση.» στο Θέατρο Μπέλλος.
09/04/2024, 8:26 μμ -
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Η συνομιλία”
Γράφει ο Άγγελος Τσανάκας // * “Ξέρεις τί πρέπει να κάνεις;” ρώτησε δυνατά καθώς κοιτούσε την καύτρα τού τσιγάρου που κρατούσε ανάμεσα στα κιτρινισμένα από τη νικοτίνη δάχτυλά του, τον δείκτη και τον μέσο του δεξιού
Περισσότερα -
Μικροδιήγημα: “Συμπύκνωση”
Γράφει η Γιώτα Αναγνώστου // “Συμπύκνωση” Είναι φορές που νιώθει να απειλείται. Το περιβάλλον γίνεται εχθρικό. Σπαρμένο νάρκες. Όχι από κείνες που σκοτώνουν. Μακάρι να ‘ταν. Είναι άλλες. Εκείνες που σε σακατεύουν μόνο και σε παρατούν
Περισσότερα -
Δοκίμιο: “Τα νιάτα είναι πάντα όμορφα”
Του Νίκου Τσούλια // * Time Overcome By Youth And Beauty, by Simon Vouet Πολλά ποτάμια εκβάλλουν στα ανήσυχα λιμάνια των νιάτων, αν και θα αρκούσε μόνο ένα για να τα κάνει να ξεχωρίσουν απ’ όλα τα άλλα
Περισσότερα -
Το μυθιστόρημα του μέσου ανθρώπου της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας.
Γράφει ο Θανάσης Πάνου // Jhumpa Lahiri «Στις δικές μου διαδρομές», Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου, εκδ. Gutenberg Η Jhumpa Lahiri έχει φανατικούς αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Είναι Αμερικανίδα ινδικής καταγωγής που γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1967 και το
Περισσότερα -
ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΩΣΑΪΚΟ [1] – Ελένη Δεληθανασοπούλου
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * Ησυχία – όποιος πνίγεται δεν φωνάζει πάντα βοήθεια Το μερτικό μου από το θαύμα το παραχώρησα στο θαύμα Κική Δημουλά Οι ζωντανοί-νεκροί των ημερών που διανύουμε, ζουν και αισθάνονται με τρόπο
Περισσότερα -
«Ένα βιβλίο βαθιάς αυτοψυχανάλυσης»
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Stéfane Carlier: «Η Κλάρα διαβάζει Προυστ», Μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη, Εκδ. Ίκαρος 2023 Η ύπαρξη έχει ενδιαφέρον μόνο τις μέρες όπου η σκόνη των πραγματικοτήτων ανακατεύεται με μαγική άμμο (σελ. 110)
Περισσότερα -
✔ Ελένη Πριοβόλου: “Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται δραματικά”
Συνέντευξη στην Πέρσα Κουμούτση // -Αγαπητή κυρία Πριοβόλου, το βιβλίο σας διαδραματίζεται στις αρχές του 20υ αιώνα στην ελληνική ύπαιθρο και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Αιτωλίας. Η αφήγηση ξεκινά κάπου το ‘16 με την έξοδο της Ελλάδας από τον
Περισσότερα
