Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Στην καρέκλα του… κουρέα
23/01/2019, 9:38 πμ

Στην καρέκλα του… κουρέα

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // *

 

«Το κοριτσάκι που είχε καταπιεί ένα σύννεφο μεγάλο σαν τον πύργο του Άιφελ», Ρομαίν Πουερτόλας , Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Πατάκη, σελ. 288

 

Είχα εντυπωσιαστεί (4 χρόνια πίσω) από τον τίτλο «το απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε μια ντουλάπα ΙΚΕΑ» του Ρομαίν Πουερτολάς, αλλά για λόγους που ακόμη δεν μπορώ να εξηγήσω δεν είχα προβεί στην αγορά και την ανάγνωσή του. Ελπίζω να επανορθώσω σε πρώτη ευκαιρία.

Βλέποντας τυχαία το βιβλίο «το κοριτσάκι που είχε κατάπιε ένα σύννεφο μεγάλο σαν τον πύργο του Άιφελ» αποφάσισα να το αγοράσω και ασφαλώς να το διαβάσω. Θεώρησα πως ήταν καρμική η συνάντησή μας.

Από τις πρώτες σελίδες μπορείς να καταλάβεις ότι ο συγγραφέας δίνει ένα κωμικό τόνο στη ροή της ιστορίας. Και συνήθως πίσω από την κωμωδία κρύβονται επιμελώς μεγάλες αλήθειες.

Η ιστορία ξεκινά με τη διήγηση ενός πελάτη σε κουρείο (το οποίο εν τέλει δεν έχει επιλεγεί καθόλου στην τύχη). Νομίζω πως αυτό ισχύει σε όλες τις χώρες του κόσμου: Ο κουρέας είναι ένα ιδιότυπο είδος ψυχαναλυτή. Η καρέκλα του κουρείου, το ντιβάνι του και ο πελάτης ασφαλώς είναι ο ασθενής.

Πάνω σ’ εκείνη την καρέκλα ο αφηγητής-πελάτης- ασθενής Λεό Μασέν αφηγείται την ιστορία της Προβιντάνς Ντυμπουά μια Γαλλίδας ταχυδρόμου και το απίστευτο ταξίδι της από το Ορλύ στο Μαρόκο.

Γραμμένο σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο (δίχως να χάνει σε ένταση και σε δομή το κείμενο), χωρίς να χρησιμοποιεί λογοτεχνικά στολίδια ή παρομοιώσεις, άλλωστε όλο το ύφος της γραφής του συγγραφέα μοιάζει με υπερβολική παρομοίωση με γενναίες δόσεις παραβολής, με γρήγορο στακάτο ρυθμό, ξετυλίγει το κουβάρι του μύθου του. Διαβάζεται εύκολα, χωρίς να χρειαστεί να επανέλθεις στην προηγούμενη παράγραφο ή πρόταση και με την περιέργεια του τι θα γίνει μετά. Ο συγγραφέας δηλαδή πετυχαίνει τον στόχο του. Να παρασύρει στη δίνη της ιστορίας του τον αναγνώστη.

 

Puértolas Romain

 

Είναι πλούσιο σε εικόνες και χρώματα και συναισθήματα, ακροβατώντας χωρίς κίνδυνο ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Ο συγγραφέας είναι ένας σύγχρονος παραμυθάς με τα όλα του.

Και στο τέλος έρχεται η ανατροπή· εκεί που δεν το περιμένεις. Κάτι σαν την ξαφνική βροχή που όλα τα ξεπλένει στο πέρασμά της.

Και τελικά το μεγάλο ερώτημα απαντήθηκε; Απόλαυσες το βιβλίο; Ναι, απαντώ χωρίς δεύτερη σκέψη, το απόλαυσα. Η αλήθεια είναι πως το διάβασα σ΄ ένα βράδυ, το κατάπια δηλαδή και νομίζω πως είμαι έτοιμος για τον παγιδευμένο Φακίρη.

 

 

 

* Ο Άγγελος Χαριάτης γεννήθηκε το 1975 στην Καλλιθέα Αττικής και μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Περιπλανήθηκε ως φοιτητής στους χώρους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με απρόσμενη (για αυτόν) επιτυχία. Σπαταλά τον ελεύθερό του χρόνο παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά και ζει στα Νότια Προάστια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Έγραψε: «25 ιστορίες για ευτυχισμένους αστούς», εκδ. Μαραθιά, 2005. «Παράπλευρες απώλειες», εκδ. Ιβίσκος, 2012.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top