Fractal

Μυστικά και ψέματα στην Αθήνα της κρίσης

Γράφει η Πέρσα Κουμούτση //

 

 

586 «Ψεύτικες ζωές», Ανδρέας Γιοβάνος,  εκδόσεις Ωκεανός.

 

«O Eλληνοαμερικανός αρχαιολόγος Ντην Ντάλας φθάνει στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης για να εργαστεί δίπλα στον καθηγητή Νίκο Αλφιέρη. Γοητευμένος από τη χαλαρή και ανέμελη αθηναϊκή ζωή, βρίσκεται χωρίς να το καταλάβει μπλεγμένος se μια υπόθεση διαφθοράς και μυστηρίου. Κι ενώ πιστεύει πως η διαμονή του στην ελληνική πρωτεύουσα θα είναι ό,τι απολαυστικότερο έχει ζήσει ως τώρα, μια σειρά από περίεργα γεγονότα, του αποκαλύπτουν μια αλήθεια που δεν θα τη φανταζόταν ποτέ, έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό απ’ αυτόν που βλέπει να κινείται στους δρόμους της πόλης».

 

Ένα μυθιστόρημα δράσης, χιούμορ, έρωτα, αλλά και ένα δράμα καθημερινών ανθρώπων που αγωνίζονται για την επιβίωση και την αξιοπρέπειά τους.

 

Διαβάζοντας το βιβλίο του Ανδρέα Γιοβάνου, που φέρει τον τίτλο «Ψεύτικες ζωές» , γρήγορα διαπίστωσα ότι είχα να κάνω με ένα βιβλίο ενδιαφέρον και σοβαρό μέσα στην επιφανειακή απλότητά του. Και τούτο διότι πέρα από την ιστορία που πραγματεύεται ο συγγραφέας, την περιπέτεια των ηρώων που περιγράφει και που σε πολλά σημεία του θυμίζει αστυνομικό θρίλερ, ο συγγραφέας καταφέρνει εδώ να εκτυπώσει εύστοχα την εποχή μας, μια εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, αλλά πρωτίστως ηθικής. Γιατί ενώ περιγράφει την περιπέτεια μιας μερίδας ανθρώπων της σύγχρονης, αλλά ταλαιπωρημένης από τα οικονομικά σκάνδαλα Αθήνας, στην ουσία ανατέμνει της κοινωνία της, αναδεικνύοντας τις πολλαπλές της πλευρές, και κυρίως καταδεικνύοντας τις αδυναμίες της, αλλά και όλα εκείνα τα «κρυμμένα μυστικά», τα πάθη και τα λάθη της που κρύβονται πίσω από το δήθεν ‘χαρισάμενο’ προσωπείο της μέχρι προσφάτως ‘ψεύτικης’ ευμάρειας της. Έτσι, το βιβλίο αυτό διαθέτει δυο σημαντικές πλευρές ή επίπεδα.

 

Το πρώτο είναι η ιστορία, η περιπέτεια των ηρώων που διαδραματίζεται στα πλούσια προάστια της Αθήνα και το δεύτερο είναι το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο της χώρας, ο φόντος, ή ο καμβάς πάνω στον οποίο ο συγγραφέας κτίζει τον μύθο του, δομεί τους χαρακτήρες / πρόσωπα και εξελίσσει την ιστορία του. Τα δυο αυτά επίπεδα είναι άρτια δεμένα μεταξύ τους και αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό τις σκέψεις και τη θέση του συγγραφέα απέναντι στα πράγματα, χωρίς όμως να ασκεί άμεση κριτική, ούτε να επιδεικνύει καμία απολύτως διάθεση διδακτισμού. Έτσι ο Α Γ, αντλεί την πρώτη ύλη του από την καθημερινότητα κι αποτυπώνει πτυχές της που βιώνουμε οι ίδιοι ή ακούμε για αυτές στις ειδήσεις και το ιντερνέτ, αλλά με μια μάλλον αποστασιοποιημένη κι ανατρεπτική ματιά και Ίσως για αυτό τον λόγο επιλέγει ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου να είναι ‘ξένος’, και όχι γηγενής. Και παρότι το πολιτικό υπόβαθρο είναι εύκολα διακριτό αυτό τον υποψιασμένο αναγνώστη, η «περιπέτεια» που αποτυπώνει, όπως και οι ερωτικές/ αισθησιακές σκηνές του βιβλίου το καθιστούν ανάλαφρο και ευκολοδιάβαστο. Στα προτερήματα του βιβλίου συγκαταλέγεται η πλοκή του. Η πλοκή είναι στιβαρή, με γρήγορο ρυθμό/παλμό, πολλές ανατροπές που το καθιστούν εξίσου ενδιαφέρον, αν όχι περισσότερο από άλλα του είδους του, ενώ ακόμα και η τραγικότητα των ηρώων ή των καταστάσεων που ακολουθούν στο δεύτερο μισό του βιβλίου, εξισορροπείται με το εύθυμο πνεύμα που διαποτίζει τους διαλόγους, συχνά και τις περιγραφές, ή εκεί, όπου υπάρχει στοχασμός του ιδίου του αφηγητή. Άξια λόγου είναι επίσης και η αληθοφάνεια των ηρώων του.

Οι χαρακτήρες είναι σύνθετοι, διαθέτουν πολλαπλές πλευρές, και όχι επίπεδοι ή ‘καρτούν’ όπως συνηθίζουμε να λέμε χάριν αστεϊσμού στο χώρο της κριτικογραφίας, και είναι βέβαια σε ένα βαθμό αναγνωρίσιμοι, παρότι επ’ ουδενί κλισέ ή τετριμμένοι. Ο Α Γ. περιγράφει τύπους ανθρώπων μιας μερίδας της κοινωνίας μας που είναι σκοτεινή, διεφθαρμένη και άπληστη και που καλείται τώρα να πληρώσει το τίμημα των λαθών της-ή μήπως όχι; Αυτό θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από την ανάγνωση. Το βιβλίο του Α Γ που εύστοχα τιτλοφορείται «Ψεύτικες ζωές» είναι λοιπόν ένα βιβλίο που τα εμπεριέχει όλα αυτά, αλλά θα ήταν παράληψή μου να μην αναφερθώ και σε δυο σημαντικά στοιχεία που το διέπουν και το υπηρετούν εξαιρετικά και ίσως έμμεσα να τα έχω ήδη αναφέρει. Αυτά είναι: το χιούμορ και ο ανεπαίσθητος σαρκασμός για τα κακώς κείμενα του τόπου. Εξάλλου το βιβλίο, όπως ανέφερα διαπνέεται από το πνεύμα του συγγραφέα και που είναι φανερό ότι επιθυμεί να εγείρει ερωτηματικά στον αναγνώστη του, να τον προκαλέσει να αναλογιστεί και ταυτοχρόνως να αναγνωρίσει τις πικρές αλήθειες που του φανερώνει. Πέρα, λοιπόν, από το ‘στόρυ’, την περιπέτεια που πράγματι θεωρώ ενδιαφέρουσα και θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, είναι ένα βιβλίο βαθιά ανθρώπινο, κοινωνικό, και σε ένα σημαντικό βαθμό, πολιτικό.

 

 

Ο Ανδρέας Γιοβάνος γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1948 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και οικονομικά στο Σικάγο και στην Βοστώνη. To 2011 συνταξιοδοτήθηκε, αφού εργάσθηκε επί 24 χρόνια ως Operations Manager of Tufts Health Plan of Massachusetts και κατόπιν άρχισε να συγγράφει. Είναι παντρεμένος με την Μαρία και έχει τρία παιδιά, την Αλεξάνδρα, τον Άρη και τον Φίλιππο. Ζει στην Βοστώνη και στην Αθήνα. Το πρώτο του βιβλίο είναι το Heliopolis που εκδόθηκε στη Βοστώνη το 2014 στα αγγλικά. Το ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΖΩΕΣ είναι το δεύτερο βιβλίο του και έχει μεταφραστεί από τα αγγλικά.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top