Fractal

✔ Πρώτες εμφανίσεις στην Ποίηση // Το πρώτο τους βιβλίο

Aνθολόγηση-Επιμέλεια : Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

ποετρυ

 

Βασίλης Πανδής

 

Ρόδο

 

Ρόδο μου απόκληρο,

με τι στιχάκια τρύπια

να σε ντύσω;

 

*

 

Από απώλεια σε απώλεια

 

στην Κατίνα Βλάχου

 

Λιγοστεύω΄

να που

πάλι γίνομαι

μηδενικό

άσπρο και απόλυτο

 

«Χάσμα βαθύ»,Οδός Πανός ,2018

 

***

 

 

Βάλια Γκέντσου

 

[1978]

 

Ζορίζομαι να διαβαίνω

κάτω από τα παράθυρα

με μισόκλειστες γρίλιες,

ελάχιστα κουφωμένες.

Ξεπροβάλλουν κακές μάγισσες

και ψιθυρίζουν για σένα και για μένα.

 

*

 

[2004]

 

Μπερδεμένη η σκέψη,

σε βαθύ κάθισμα.

Εμμονικά παρατείνει το μη αναστρέψιμο.

Και τα δάκρυα,

μικρά φιλιά στο μάγουλο.

 

«Ο δρόμος άνοιγε στο τέλος», Θεμέλιο 2017

 

***

 

 


Πατρίτσια Αϊβαλή

 

Η ΑΡΧΗ

 

Η ψυχή μου αναπνέει.

Η ψυχή μου υποφέρει.

Η ψυχή μου ψάχνει ανάπαυση

σ’ ένα στρογγυλό τραπέζι άδειο

μ’ ένα μπουκάλι νερό

αξεδίψαστο.

 

*

 

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΗΜΑ

 

Τώρα που έφτιαξε ο καιρός,

να  βγούμε να μαζέψουμε λέξεις.

Θα τις ανασκάψουμε απ’ τα χωράφια

για να ξεσκορπιστούν.

Αφανής αγνότητα.

 

Δέσε τες μπουκέτα σε κορδέλες

κι αράδιασέ τες τη μία δίπλα στην άλλη,

πάνω στις ταράτσες.

Θα παίξω μαζί τους

μουσική

ευγνωμοσύνης.

 

«Πώς η ζωή», Θράκα 2017

 

***

 

 

Ερμοφίλη Τσότσου

 

Λαβύρινθος

Έφτιαξα τον λαβύρινθό μου.
Με ρώτησαν, τους απάντησα.
Μπλέχτηκα, ανακάτεψα, μούδιασα.
έσκυψα, αλλά δεν φώναξα.

Η μοναξιά του ανθρώπου
ή η μοναχικότητα;

*

Η μέρα της έκδοσης

                                       Οι εκδοτικοί οίκοι
                                 είναι σαν τις μηχανές (γκαζόν)
                                    αν δουν ότι κουρεύεσαι 
                                      σε κουρεύουν

Πόσοι από εσάς κυριεύσατε τους πάγκους;

Μετά το δειλινό λωτούς κρατούσατε
δειπνήσατε στα πόδια των αυθαίρετων κυριών.

Κατά προτίμηση σειράς:
Κυρία ένας
Κυρία δύο

Κυρία είκοσι τρεις πέρασαν τα
σκαλιά της πρόζας.

Ερωτηθείσα, η αμέσως επόμενη:
Πόσα κιλά χνούδι και πώς
θέλετε να το υφάνουμε;

 

«Ώρες ανησυχίας» Σμίλη 2018

 

***

 

 

Μαρία Σκουρλά

 

 

ΟΝΟΜΑΤΑ  ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

 

                                    για τη μητέρα μου και τις αναμνήσεις  της

Τέσσερα κορίτσια κι εσύ
χαράζεις με κοπίδι τα αρχικά τους
οι κορμοί μαλακοί
το μαχαίρι διαπερνά τον φλοιό
μα δεν τους ματώνει
Ζ, Μ, Ε, Σ.

Τέσσερα κορίτσια κι εσύ
έμεινες μόνος
περπατάς αγέρωχα
λουκούμι κέρασμα για τη μικρή σου κόρη
χριστουγεννιάτικό δέντρο με μπαλόνια στολισμένο
τα τελευταία άσπρα παπούτσια για την παρέλαση
καλωσόρισμα στην άνοιξη
μόνιμη θέα το απέναντι χωριό.

Τέσσερα κορίτσια κι εσύ
σε μια υπόγεια στοά χαμένος·

Εύβοια, Αθήνα, Μύκονος
Τα δέντρα υπάρχουν ακόμα
Εσύ;

 

*

 

ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΕ ΘΕΑ

 

Σπίτι

κρυψώνα ή παγίδα

παράθυρα λίγα

μπαλκόνι με θέα τα ίδια

 

Μικραίνει ο χώρος

στενεύουν οι τοίχοι

ρολόγια που ακούγονται οι χτύποι

 

Μπαλκόνι με θέα

δυο πρόσωπα νέα

νοίκιασαν το απέναντι σπίτι

 

ρουφάω αέρα

νεράντζια, γεράνια

πωλείται η θέα!

 

«Ονόματα στις λεύκες», Γαβριηλίδης 2018

 

***

 

 

Ακριβή Κακλαμάνη

 

Με πρόσωπο στραμμένο (ευλαβικά) στη Μούσα, ρώτησε:

«Λοιπόν, τι  θέλετε να γράψω;»

Όμως εκείνη έφυγε.

Δεν της άρεσε η παροχή υπηρεσιών.

Ήταν απαιτητική –πρωτότυπες ιδιωτικές σπονδές ζητούσε,

όχι υποτακτικούς.

 

*

 

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Αναποφάσιστη πηγαινοερχόταν

Ανάμεσα στην κλίνη τη συζυγική και το δωμάτιο της κόρης

Έτοιμη για όλα ή για τίποτα

Στο βλέμμα του Άλλου ικανή να θυσιάσει.

 

Βρόμικη πράξη η θυσία.

 

*

«Μιλημένο νερό», Πατάκης 2018

***

 

 

Μάνια Μεζίτη

 

[ζοφεροί καιροί]

 

μια μέρα

θα  φορέσει ένα καπέλο

από ποίημα του Λειβαδίτη

θ’ ανοίξει την ομπρέλα της

και μ’ ένα μπουκέτο βιολέτες

θα προσπεράσει μια εποχή

θα την βρείτε να κάθεται

σε τραπέζι μακρόστενο

με αναμμένα κηροπήγια

και να λέει με θαμπή φωνή

μα πώς σας διέφυγε μητέρα

εγώ ποτέ δεν έμαθα να ιππεύω

 

*

 

[τέσσερα λεπτά]

 

αφουγκράζομαι

ό, τι κοστίζει

παύω να ονειρεύομαι

με δυο τρεις κουταλιές

χορταίνω

 

«Η μαύρη ανάμεσα», Κύμα 2018

 

***

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top