Fractal

✔ ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Πέρσα Κουμούτση, «Αλεξανδρινές φωνές, στην οδό Λέψιους», εκδ. Μεταίχμιο

 

Πέρσα Κουμούτση, «Αλεξανδρινές φωνές, στην οδό Λέψιους», εκδ. Μεταίχμιο

Απόσπασμα:

 

Μαρία

«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή. Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις να τες ακολουθείς…»

 

Λυγερό, φιλήδονο κορμί, σαν άγαλμα ή πίνακας που παρέπεμπε σε μια άλλη εποχή. Το κεφάλι της στεφανωμένο με ατίθασα κατακόκκινα σγουρά μαλλιά που θύμιζαν φωτιά. Ο λαιμός της λαξευτός, σαν εκείνο μιας μυθολογικής θεάς, μιας πανέμορφης ιέρειας σε έναν απαγορευμένο ναό. Ακόμα και τα φτηνά ρούχα που φορούσε δεν ήταν ικανά να κρύψουν τη διάφανη αυτή ομορφιά, την τελειότητα της συμμετρίας και των αψεγάδιαστων αναλογιών που έθελγαν κάθε περαστικό ή εν δυνάμει εραστή. Ενώ τα καταγάλανα μάτια της μαρτυρούσαν μια αποκοτιά που αντιπαραβαλλόταν έντονα με το νεαρό της ηλικίας της και τα αυστηρά ήθη της εποχής. Η μητέρα της ήταν ο κατεξοχήν άνθρωπος που την ενθάρρυνε να αξιοποιήσει την ομορφιά της, να την εξαργυρώσει – ήταν το μοναδικό και ακαταμάχητο όπλο με το οποίο θα κέρδιζε τη ζωή, αυτό και μόνο αυτό θα τη βοηθούσε να ξεφύγει από τη φτώχεια και να ανέβει στα σκαλοπάτια της αριστοκρατίας, να απολαύσει μια πλούσια και άνετη ζωή. «Με αυτή θα ξεφύγεις από την κατάντια μας, τη μιζέρια που μας κληροδότησε ο πατέρας σου!» της έλεγε και τότε το στήθος της νεαρής Μαρίας φούσκωνε με αέρα υπερηφάνειας κι αυτοπεποίθησης και έναν διογκωμένο εγωισμό που συχνά προκαλούσε φόβο στον ίδιο της τον εαυτό. Συχνά στεκόταν μπροστά στον παλιό ολόσωμο καθρέφτη του δωματίου της και καμάρωνε το γυμνό της είδωλο, ανίχνευε και διερευνούσε κάθε σπιθαμή του. Πράγματι, ήταν μαγευτική, σαγηνευτική και το κορμί της, παρότι άγουρο ακόμη, ήταν κατάλευκο σαν μάρμαρο, ικανό να ξυπνά τις πιο τρελές επιθυμίες των ανδρών κάθε ηλικίας.

 

 

Πολλοί νέοι σύχναζαν τότε όπου σύχναζε ή την ακολουθούσαν στο μικρό λαϊκό μαγειρείο όπου δούλευε η μητέρα της μετά την καταραμένη αρρώστια του συζύγου της, για να ξεκλέψουν έστω μια φευγαλέα ματιά από τα όμορφα, όλο μυστήριο, μάτια της νεαρής κοπέλας, ή ακόμα να ακούσουν για τις προσωπικές της στιγμές από τις αφηγήσεις της μητέρας της, που δεν σταματούσε να φλυαρεί και να επαίρεται για τη λατρεμένη της. Οι προσεγγίσεις των νεαρών αντρών πλήθαιναν μέρα με τη μέρα, το ίδιο και οι εκδηλώσεις θαυμασμού από άντρες μεγαλύτερης ηλικίας, κάθε ηλικίας, για την ασυνήθιστη ομορφιά της και την ορέγονταν στα κρυφά. Οι γυναίκες πάλι την απέφευγαν απροκάλυπτα, εξαπολύοντας κακεντρεχείς υπαινιγμούς στο πέρασμά της, ενώ δεν επέτρεπαν στις κόρες και στους γιους τους να συναναστρέφονται την «ξετσίπωτη» κόρη της μαγείρισσας. Λες και την ένοιαζε τη Μαρία τι έλεγαν…. Σιγά σιγά έμαθε να ανασκαλεύει τη φωτιά με τους κατάλληλους γυναικείους χειρισμούς, να αναζητεί συνεχώς τρόπους για να αναμοχλεύει και να καλλιεργεί το ερωτικό ενδιαφέρον των ανδρών. Άλλοτε επιστρατεύοντας την ομορφιά και τη γοητεία της και άλλοτε καταφεύγοντας στα τεχνάσματα εκείνα που της υπαγόρευε το γυναικείο της ένστικτο. Στα χέρια της, οι άνδρες, ιδίως οι άνδρες κάποιας ηλικίας, μετατρέπονταν σε άβουλα πλάσματα, έτοιμα να της ικανοποιήσουν όλες τις επιθυμίες της, αλλά περισσότερο να πληρώνουν τα χρέη που είχε αφήσει πίσω του ο ανάπηρος πατέρας. Και δεν της ήταν δύσκολο να τους αποπλανήσει, η Μαρία, αντίθετα, ήταν εύκολο, πολύ εύκολο. Έμφυτο σχεδόν και τόσο φυσικό, όπως η ανάσα. Έτσι πριν κλείσει τα δεκαεπτά, η Μαρία είχε ήδη ένα όχι ευκαταφρόνητο μερίδιο εμπειρίας με άνδρες, που συνήθως τους επέλεγε η μάνα της για εκείνη …

 

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Σπονδυλωτό μυθιστόρημα με ιστορίες ανθρώπων που έζησαν στην Αλεξάνδρεια του Μεσοπολέμου, εκκινώντας από τον Καβάφη, προς το τέλος σχεδόν της ζωής του και συνεχίζοντας με πρόσωπα παροίκων, που όμως έρχονται σε επαφή με εμβληματικά πρόσωπα της εποχής (Τσίρκα, Φόρστερ, Ουγκαρέτι). δημιουργώντας ένα ενιαίο ψηφιδωτό της πόλης– ενώ η γειτονιά της οδού Λέψιους, αποτελεί τον πυρήνα αλλά και τον συνδετικό κρίκο ανάμεσά τους. Οι μυθιστορηματικοί ήρωες ποικίλουν, οι περισσότεροι  είναι εμπνευσμένοι από αληθινά πρόσωπα της εποχής, άλλοι είναι επινοήσεις της φαντασίας και άλλοι ξεπηδούν από παλαιότερες μυθοπλασίες για να αναβαπτιστούν σε μια διαφορετική συσχέτιση και τον σπασμένο καθρέφτη του Χρόνου. Οι στίχοι της πρωταγωνιστικής μορφής που συνοδεύουν τις ιστορίες των ηρώων επιλέχθηκαν για να στηρίζουν τη νοηματική τους σύνθεση. Κάποια αντανακλούν την ψυχογραφία των προσώπων, ενώ κάποια άλλα λειτούργησαν αντίστροφα· ενέπνευσαν, δηλαδή, τις ίδιες τις ιστορίες ή αποτέλεσαν σημείο εκκίνησης για την αφήγησή τους. Η αθέατη πλευρά των ανθρώπων πρωταγωνιστεί εδώ, απαλλαγμένη από εξωραισμούς και υπερβολές, σε ένα κόσμο που δεν έπαψε ποτέ να κουβαλά την ανθρώπινη αδυναμία, τα πάθη της, τον φόβο της φθοράς, τη μικρόνοια και όλα εκείνα που είναι γνωρίσματα του ανθρώπου παντού, και που δεν έχουν ούτε σύνορα, ούτε εθνότητες,

 

 

_____________________________________________________________________________________________________

 

Η Πέρσα Κουμούτση γεννήθηκε στο Κάιρο. Ήρθε στην Ελλάδα αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Αιγυπτιακού πανεπιστημίου του Καΐρου. Δίδαξε στην ανώτερη εκπαίδευση, ενώ από το 1993 ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα αραβικά και τα αγγλικά. Εκτός από έργα αγγλόφωνων συγγραφέων, έχει μεταφράσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Αιγύπτιου νομπελίστα λογοτέχνη Ναγκίμπ Μαχφούζ από τα αραβικά, καθώς και έργα άλλων σημαντικών Αράβων δημιουργών και αραβική ποίηση. Το 2001 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια, ενώ κείμενα, πεζά και ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έξι μυθιστορήματα. Το 2016 κυκλοφόρησε σε δική της μετάφραση, ανθολόγηση, επιμέλεια από τις εκδόσεις ΑΩ η «Ανθολογία σύγχρονης αραβικής ποίησης».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top