Fractal
Home / Διηγήματα / Διήγημα Fractal: “Post It Αγαπητέ Πωλ”
12/07/2017, 12:37 μμ

Διήγημα Fractal: “Post It Αγαπητέ Πωλ”

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // *

 

 

 

 

Αγαπητέ Πωλ,

 

με κιθαρωδούς

 που παίζουν μελαγχολικά

και

έναν αλαβάστρινο κούκλο

έξω απ’ τα χρόνια.

Δίχως άλλες

σκηνικές οδηγίες.

 

 

Μ΄ έναν μονάχα τρόπο θα υπάρχει πάντα τ’ όνειρο. Έτσι είπαν οι ζωγράφοι σε μια σπάνια παραφορά του λόγου τους και έγειραν στα οράματα.

Προσπάθησα, έγραψε ο Γκωγκέν να ερμηνεύσω το όνειρό μου χωρίς να καταφύγω στην πένα και με όλη την απλότητα που μου επιτρέπει η τέχνη της ζωγραφικής. Πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα. Μπορείς αν θέλεις να μ’ επικρίνεις γιατί απέτυχα, όχι όμως γιατί προσπάθησα.

Συντρίμμια αυτής της προσευχής βρήκα στους στίχους του Άσιμου που ντύνουν τις νύχτες της πόλης μου. Κάτι περισσότερο από στίχους. Κλειδιά και κρυψώνες του αδύνατου. Αρχαίες ανεμικές και σημαίες κουρελιασμένες στη μέση του σταδίου. Στα θέατρα τα εξωτικά, πάνω στους βωμούς, μ’ ένα τριαντάφυλλο αποχαιρετώ τ’ αγάλματα, το καλοκαίρι και τ’ αγάλματα. Στα θέατρα που σε γνώρισα είχε ένα μεγάλο και επικίνδυνο φεγγάρι, ένα τσίγκινο στέμμα για την ντροπή αυτού του κόσμου. Φωσφορικά φώτα μες στο σύθαμπο, μια ανάσα πριν σε πνίξουν τα δάση και οι τριγμοί. Αγαπημένες έφηβες των θερινών αγρών, σήματα από τέμπερες και φωνές και πλήθη έξαλλα μ’ όλη τη σιωπή του κόσμου στις φλέβες τους.

Θέλω να πω, μ’ όλους τους δισταγμούς που έγιναν πνεύματα και χάθηκαν στους κόλπους του αμετάφραστου πως στα τραγούδια βρήκα ένα τρυφερό άνθος της πιο σπάνιας τάξης. Βρήκα τις αποστάσεις και τα μεταφυσικά ρεύματα που διατρέχουν όλη την πινακοθήκη του εξωτικού Γκωγκέν. Βρήκα ακόμη τις ανεπανάληπτες αποχρώσεις του κίτρινου και του κόκκινου που ζουν περισσότερο από τα όνειρά μας. Σοφά κορίτσια, μητέρες του τίποτε που κυλάν μες στα χρόνια, ποτάμια γυαλιά κάτω απ’ τα αιώνια δέντρα και το μυστήριο του κόσμου. Ν’ αγαπάς λέει και να αδιαφορείς, όλα να τ’ αλλάζεις. Τις εικόνες και τις σκιές να πνίγεις μες στα φώτα και την άδολη αγάπη.

Στα τραγούδια και τους μουσαμάδες υπάρχει αληθινός για μια φορά μονάχα αυτός ο κόσμος και απόψε το ξέρω.

 

 

* Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Απασχολείται στον τραπεζικό τομέα. Κείμενά του δημοσιεύονται σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά. Γυρεύει εναγωνίως κάτι απ’ τη φωνή του.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top