Fractal

Σκέψεις: “Αντισώματα στην κρίση”

Της Πόπης Κλειδαρά // *

 

f3

 

Κάπου έξω, ένας ζητιάνος καθόταν τυλιγμένος με ένα μπουρνούζι, είχε ξεπαγιάσει… Δίπλα του είχε μια χαλασμένη θερμάστρα, πού και πού, προσποιούταν ότι τον ζέσταινε. Μετά έκανε πως πατούσε το κουμπί για να την κλείσει, με ένα δάχτυλο που έτρεμε απ’ το κρύο. Είχε κι ένα μικρό ραδιοφωνάκι για να ακούει τις ειδήσεις, τον καιρό, να ξέρει τι του γίνεται.

Καθώς κυλούσαν οι μέρες, απέκτησε παρέα. Άλλος απολύθηκε απ’ τη δουλειά του, άλλος έχασε το σπίτι του, άλλος έχασε τα πάντα, και τώρα έμεναν όλοι στο δρόμο, μαζί του. Ο καινούργιος που ήρθε, έπαθε με την πρώτη βροχή πνευμονία και την ίδια μέρα «χάθηκε». Δεν πρόλαβε να αποκτήσει αντισώματα, ενάντια στην κρίση, είπαν. Μετά μοιράστηκαν τα ρούχα του που ήταν σε μια παλιοσακούλα.

Ο ζητιάνος, καθώς προσπαθούσε να αλλάξει σταθμό στο ραδιοφωνάκι του, σταμάτησε απότομα σε έναν και μια μπάσα φωνή έλεγε: «Ο μέσος όρος ζωής στην Ελλάδα είναι…» και το έκλεισε αμέσως, βλέποντας απέναντι του άλλον έναν, μικρότερο του, που του έγνεφε, χαίρε…

 

 

* Η Πόπη Κλειδαρά γεννήθηκε το 1987 στη Μυτιλήνη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή(2010). Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες-περιοδικά.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top