Ποίηση: “Εραστές αγνώστου ταυτότητος”
Της Πόπης Κλειδαρά // *
Κατηφόριζαν αμίλητοι,
εραστές αγνώστου ταυτότητος.
Κλεφτές ματιές στα σώματα,
απομυζούσαν αμφότεροι
ό,τι μπορούσαν…
Επειδή το ήξεραν
πως ποτέ ξανά
δε θα γευτούν
την ανάσα, το φιλί και το χάδι.
Ύστερα χάθηκαν
στο φως της ημισελήνου
μ’ ένα σκοτάδι
να σκεπάζει δυο ζωές.
Καμιά ελπίδα…
* Η Πόπη Κλειδαρά γεννήθηκε το 1987 στη Μυτιλήνη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή(2010). Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες-περιοδικά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Αθάνατος”
26/03/2024, 8:26 μμ -
Ποίημα: “Μαγική πόλη”
26/03/2024, 8:25 μμ -
Ποίημα: “Μια στιγμή”
26/03/2024, 8:24 μμ -
Διήγημα: «Απάνω τους ωρέ Έλληνες»
26/03/2024, 8:22 μμ -
Δύο ανέκδοτα ποιήματα
26/03/2024, 8:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
O Δημήτρης Σωτάκης στο εργαστήρι του συγγραφέα
Συνέντευξη: Ελένη Γκίκα // Φωτό: Τάκης Σπυρόπουλος // Τον γνωρίσαμε με «Το σπίτι». «Ο άνθρωπος καλαμπόκι» και «Το θαύμα της αναπνοής» του χάρισαν βραβεία και αναγνώριση, ενώ ο Δημήτρης Σωτάκης απέδειξε ότι η λογοτεχνία μπορεί, ακόμα, να είναι
Περισσότερα -
Δύο ιδιοσυγκρασίες, δύο συνειδήσεις
Γράφει ο Γιώργος Ρούσκας // * Έντμουντ Γκος (Edmund Gosse) [Πατέρας και Γιος], μετάφραση Παναγιώτης Σουλτάνης, εκδόσεις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2015 Ίσως η διαφορά των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης με άλλους εκδοτικούς οίκους να είναι η τολμηρότερη επιλογή έργων
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Βραδιάζει…”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Βραδιάζει και απόψε. Οι δρόμοι αδειάζουν, είναι η ώρα της μέθης του ύπνου. Ώρα να μείνει η ψυχή μου γυμνή, τώρα όλα σιωπούν. Εαυτέ μου μην κρύβεσαι άλλο πια, φανερώσου. Βραδιάζει και απόψε.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Κομποστοποίηση”
Γράφει η Μαρία Βέρρου // Κομποστοποίηση Έτσι το ‘λεγε ο πατέρας. Είχε αναλάβει την παραγωγή λιπάσματος για τους κήπους όλων των γύρω σπιτιών και κατηύθυνε τους γείτονες διδάσκοντας τους τον τρόπο περισυλλογής των οργανικών
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Ο βήχας του Ιουλίου”
Της Μαρίας Ξυλούρη // * Σ’ αυτόν τον τόπο σηκώνεται παράξενος αέρας κάθε Ιούλιο («Άρχισε πάλι τον κακό του βήχα» λένε οι γεροντότεροι)· στο πρώτο φύσημα, με το που μπαίνει ο μήνας, αρχίζουν και βροντούν οι πόρτες, τρίζουν τα
Περισσότερα -
Ποίηση: “Περί πληρωμένων ερώτων”
Γράφει ο Απολλώνιος ο Φαίαξ // * Σταλάζω τρυφερότητα απ’ τα κορμιά των πληρωμένων κοριτσιών Γονατίζω, τους βγάζω τις γόβες, φυλώ τα ποδαράκια τους και ζητώ συχώρεση για την ανώφελη ζωή μου Νιώθω το αμαρτωλό χεράκι τους να
Περισσότερα -
Διήγημα: “Μάτια από πολυέστερ”
Του Γιώργου Οικονόμου // «Πάλι θα βρέχει και σήμερα; Έχει μπει ο χειμώνας για τα καλά», ακούω πίσω μου να λέει ο άνθρωπος Τζένυ. Περίεργες οι μέρες όταν βρέχει. Σχεδόν κανείς δε με προσέχει κι όλοι είναι
Περισσότερα