Fractal

Η χορογραφία του κόσμου

Γράφει ο Δημήτρης Κιαχίδης //

 

 

«Polina: ο χορός είναι η ζωή μου»

Σκηνοθεσία, σενάριο: Βαλερί Μιουλέρ, Αντζελίν Πρελζοκάζ

Ερμηνείες: Aναστασία Σέβτσοβα (Πολίνα), Νιλς Σνάιντερ (Αντριέν), Ζυλιέτ Μπινός (Λίρια), Ζερεμί Μπελινγκάρντ (Καρλ), Αλεξέι Γκουσκόβ (Μποζίνσκι)

 

Μόσχα, πριν λίγα χρόνια. Η μικρή Πολίνα, γόνος μιας φτωχής λαϊκής οικογένειας από τα γκρίζα εργατικά προάστια, περνάει από ακρόαση και γίνεται δεκτή στη σχολή χορού του Μποζίνσκι, ενός σπουδαίου δασκάλου, αυστηρού και απόμακρου. Ο καιρός  περνάει. Η Πολίνα είναι πια μια νέα όμορφη κοπέλα. Εξακολουθεί να μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στα προάστια και στη σχολή. Προετοιμάζεται σκληρά και επίμονα να δώσει εξετάσεις για τα περίφημα μπαλέτα Μπολσόι.

Ο Μποζίνσκι συνεχίζει να επιδιώκει την τελειότητα απ’ αυτήν, χωρίς όμως να της προσφέρει την απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη, κάτι που η Πολίνα θα διεκδικήσει και θα κερδίσει.

Ταυτόχρονα ερωτεύεται τον Αντριέν, έναν Γάλλο σπουδαστή της σχολής. Η ακρόαση για τα Μπολσόι θα είναι επιτυχημένη. Θέλοντας να ξεφύγει από την καθημερινότητα της, να ζήσει τον έρωτα της, αλλά μη νοιώθοντας  και καλλιτεχνικά ολοκληρωμένη, θα ακολουθήσει τον Αντριέν στη Γαλλία.

Εκεί θα έχει μια εμπειρία καταλυτική για την υπόλοιπη ζωή της: θα παρακολουθήσει μία παράσταση σύγχρονου χορού. Αρχίζει μαζί με τον σύντροφο της να παρακολουθεί  μαθήματα στη σχολή χορού της Λίρια, μιας εμπνευσμένης δασκάλας που δεν επιδιώκει να πάρει από τους χορευτές την τεχνική αρτιότητα αλλά το προσωπικό τους στίγμα. Εν τούτοις η Πολίνα δεν ”αφήνεται”. Επιπλέον ένα ατύχημα κατά της διάρκεια μιας πρόβας θα της στερήσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Απογοητευμένη και εκνευρισμένη τα εγκαταλείπει όλα (και την σχέση της) και πηγαίνει στο Βέλγιο. Εκεί θα εργαστεί σε μπαρ και θα  ακολουθήσει τη συμβουλή της Λίρια: να παρατηρεί τον κόσμο γύρω της. Γνωρίζεται με τον Καρλ, έναν χορογράφο ο οποίος θα την επηρεάσει έντονα, κάνοντας την να καταλάβει ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι η δημιουργία και όχι απλά η εκτέλεση μιας ξένης χορογραφίας, γεγονός που θα την οδηγήσει στην καλλιτεχνική ωριμότητα και όχι μόνο…

 

 

Οι  δημιουργοί της ταινίας, η Βαλερί Μιουλέρ, σκηνοθέτις, και ο Αντζελίν Πρελζοκάζ, ένας κορυφαίος χορογράφος του σύγχρονου χορού, είναι ζευγάρι και στη ζωή. Εμπνεύστηκαν την δημιουργία τους από το graphic novel Polina του Μπαστιέν Βιβές.

Κατ’ αρχάς σκιαγράφησαν ολοκληρωμένα τον κεντρικό χαρακτήρα: η επίμονη Πολίνα, το πάθος της για τον χορό, η ανάγκη της για δημιουργική και συναισθηματική πληρότητα. Αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες: οι γονείς της και τα όνειρα τους, ο Μποζίνσκι, ο Αντριέν, η εμφατική Λίρια, ο αποτελεσματικός Καρλ, περιγράφονται με ιδιαίτερη ευστοχία .

Επιπλέον καταφέρνουν ως σεναριογράφοι να θεμελιώσουν την άποψη τους ότι η τέχνη είναι ενιαία, δίνοντας την ίδια βαρύτητα τόσο στον κλασσικό χορό όσο και στον σύγχρονο. Και αναδεικνύουν τη σημασία που έχει η συναισθηματική πληρότητα στην καλλιτεχνική δημιουργία, όπως και η ουσιαστική επαφή του καλλιτέχνη με τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Η ζωή της ηρωίδας είτε προπονείται, είτε στην καθημερινότητα της αποδίδεται με ρεαλισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο ο ρεαλισμός διακρίνει την κινηματογραφική αφήγηση. Ισορροπεί λειτουργικά με το πάθος, την ένταση, τον λυρισμό, την ευρηματικότητα. Δείτε τις σεκάνς του χορού, ειδικά αυτήν  με τη μικρή Πολίνα στο χιόνι, και αυτήν του τέλους με το ζευγάρι Πολίνα και Καρλ, αλλά και τις πανέμορφες ερωτικές σκηνές. Θαυμάσια η χρήση του σινεμασκόπ που κάνει το κινηματογραφικό κάδρο χορευτική σκηνή, οι ασυνήθιστες γωνίες λήψης, η εκμετάλλευση τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών χώρων. Και βέβαια αξίζει ιδιαίτερη αναφορά η ηχητική επένδυση από την μουσική κολεκτίβα 79 D.

Όλες οι ερμηνείες είναι είτε από ηθοποιούς που έχουν την δυνατότητα και να χορεύουν όπως η θαυμάσια Ζυλιέτ Μπινός που πριν λίγα χρόνια συνεργάστηκε με τον Άκραμ Καν, και ο Νιλς Σνάιντερ, είτε από χορευτές που μπορούν να σταθούν και ως σπουδαίοι ηθοποιοί όπως η εκφραστικότατη Αναστασία Σέβτσοβα, χορεύτρια στα μπαλέτα Μαρίνσκι της Πετρούπολης, και ο Ζερεμί Μπελινγκάρντ, αστέρι της όπερας του Παρισιού.

 

Μια πραγματικά συναρπαστική ταινία που δεν απευθύνεται μόνο στους λάτρεις του χορού, αλλά και στους λάτρεις της ζωής γεμάτης συναίσθημα αλλά και δημιουργία. 9/10  

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top