Fractal

Η ζωή βρίθει αθώων τεράτων

Γράφει η Μαρία Βρέντζου // *

 

«Πόλη στο φως» της Ευτυχίας Γιαννάκη, εκδόσεις Ίκαρος 2018, σελ. 480

 

Την Ευτυχία Γιαννάκη την γνωρίσαμε ως συγγραφέα, όταν το καλοκαίρι του 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της αστυνομικό βιβλίο με τίτλο «Στο πίσω κάθισμα», το οποίο κέρδισε το βραβείο Public του 2017 για το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα της χρονιάς, σύμφωνα με τις ψήφους του κοινού. Το 2017 ακολούθησαν οι «Αλκυονίδες μέρες» ενώ με την «Πόλη στο φως» ολοκληρώνεται η Τριλογία της Αθήνας, αφού και στα τρία πεζογραφήματα ουσιαστική πρωταγωνίστρια είναι η πρωτεύουσα της χώρας μας.

Κεντρικός ήρωας της τριλογίας είναι ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, επικεφαλής του τμήματος εγκλημάτων κατά της ζωής, τον οποίο χαρακτηρίζει μια αντισυμβατική προσωπικότητα για δημόσιο υπάλληλο της ΓΑΔΑ, με μεγάλη αγάπη για το αντικείμενό του αλλά και έντονη μοναχικότητα, αποτέλεσμα των υπαρξιακών του αδιεξόδων. Με έναν αποτυχημένο γάμο μικρής διάρκειας στο ενεργητικό του με μια ιδιαίτερα ευκατάστατη γυναίκα, κόρη ισχυρού εργολάβου, έναν εικοτετράχρονο γιο, προφυλακισμένο για πέντε μήνες για βιασμό ανηλίκου, μία ασταθή ερωτική σχέση με συνάδελφό του αλλά και κολλητό φίλο μιας τρανς στην οποία εξομολογείται συχνά την αποξένωσή του από το παιδί του, αυτή η ιδιαίτερη περσόνα μόνο ενδιαφέρον μπορεί να προκαλέσει στον αναγνώστη. Και η συγγραφέας δεν σταματάει να μας εκπλήσσει με τον κεντρικό χαρακτήρα αφού τον παρουσιάζει να διαβάζει την λογοτεχνία του Τόμας Μπέρνχαρντ και να ακούει την μουσική του Μπόουι, ενώ παράλληλα συγκατοικεί με μια γάτα, την Μπλε, κληρονομιά από παλιότερη εξιχνιασμένη υπόθεσή του.

Η Ευτυχία Γιαννάκη σε τηλεοπτική της συνέντευξη στον Βασίλη Βασιλικό σημειώνει: «Η δική μου επιλογή να έχω τον ίδιο αστυνόμο σε αυτήν την τριλογία έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι ήθελα να δείξω την πορεία ενός ανθρώπου στην διάρκεια των χρόνων που βαφτίσαμε ως κρίση και την πτώση του μαζί με την πόλη…Ουσιαστικά, ο Αστυνόμος ψυχολογικοποιεί την κατάσταση που βιώνουμε στην Αθήνα, η οποία λειτουργεί ως μικρογραφία της χώρας».

Στην «Πόλη στο φως» στο κοντινό μας 2014 μια έγκυος γυναίκα, με καριέρα μοντέλου, δολοφονείται με μαχαίρι στην μονοκατοικία της στο Καβούρι. Σύζυγός της είναι ένα πρώην αστέρι του ποδοσφαίρου και νυν επιχειρηματίας στον χώρο των σκευασμάτων για αθλητές. Σύντομα, ένα σκάνδαλο κυκλώματος ντόπινγκ θα ξεσπάσει, ενώ ο κύκλος βίας συμπεριλαμβάνει ακόμη και τη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα, το καλοκαίρι του 1995.

 

Ευτυχία Γιαννάκη

 

Ως γνωστόν, το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι το μεγάλο κοινωνικό μυθιστόρημα της εποχής μας και έτσι σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης πέρα από την απολαυστική πλοκή, που συνοδεύεται από δουλεμένη γλώσσα, με εύστοχες παρομοιώσεις και μεταφορές, λογοπαίγνια, φιλοσοφικές σκέψεις και στοχασμούς, μετακινήσεις στον χρόνο μέσα από φλας μπακ και εξαιρετικά ψυχογραφήματα των ηρώων, έχουμε και τα κοινωνικά και πολιτικά σχόλια δια στόματος κάθε χαρακτήρα, που όσο σκοτεινός και αν είναι, υπάρχει πάντα ψυχολογική και κοινωνιολογική εξήγηση για την όλη πορεία του. Έτσι, το συγκεκριμένο πόνημα πέρα από την λογοτεχνική του αξία, αξίζει να μεταφραστεί και για να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα της οικονομικής και αξιακής κατάρρευσης της Ελλάδας μέσα από την πραγματικότητα των χαμηλότατων μισθών, των απλήρωτων ιδιωτικών υπαλλήλων, της μαύρης εργασίας, των απλήρωτων τραπεζικών δανείων, των ξενοίκιαστων καταστημάτων, της παρακμιακής ατμόσφαιρας των δικαστηρίων και της σαρκοβόρας κίτρινης δημοσιογραφίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο πριν ξεκινήσει το μυθιστόρημα, στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, παρατίθεται η φράση του Charles Beaudelaire πως «Η ζωή βρίθει αθώων τεράτων», για να την υιοθετήσει τελικά και ο ίδιος ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, που απαισιόδοξα συνειδητοποιεί ότι η Αθήνα είναι μια πόλη που όσο περισσότερο την φωτίζεις, τόσο πιο τρομακτική γίνεται. Η πόλη στο φως, με την αλήθεια και την σκληρότητά της.

 

 

* Η Μαρία Βρέντζου γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1973. Σπούδασε Marketing Management στο Deree College και νομικά στα πανεπιστήμια του Cardiff και Buckingham. Εργάζεται ως δικηγόρος και αρθρογραφεί με θέμα το θέατρο στην ηρακλειώτικη εφημερίδα «Πατρίς». 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top