Ποίηση: “Χορεύω”
Της Πόλας Βακιρλή – Γιαννακοπούλου // *
Χορεύω
Χορεύω στο ρυθμό των ωρών
των λεπτοδειχτών
του ακούραστου χρόνου
των δευτερόλεπτων
της τυφλής αιωνιότητας
που δεν μου ανήκει.
Τη ράχη της στιγμής
ηγεμονικά κυριεύω
τα χαλινάρια της τύχης μου
αγόγγυστα βαστώ
αναβάτης εγώ
λογικών επιθυμιών
και ξεχασμένων ονείρων.
Στης ψευδαίσθησής μου την πλάνη
φωτεινούς ουρανούς
ζωγραφίζω
κι εκεί πάνω τους ήλιους μου
στήνω
μακριά απ’ των αδίκων τα χέρια.
* Η Πόλα Βακιρλή – Γιαννακοπούλου . γεννήθηκε στο Σίνδευ αλλά μεγάλωσε στην Ακράτα. Τέλειωσε τη Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ, εργάστηκε σαν φιλόλογος και εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: Φως στην άκρη της καταχνιάς, Το μικρό αλώνι, Χρώματα και αρώματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποιήματα ποιητικής και βαθιάς μεταφυσικής κατ’ ιδίαν
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Ρία Φελεκίδου, «Η Ιστορία Ίδια», ποιήματα, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2019, σελ. 72 Ποιήματα ποιητικής και βαθιάς μεταφυσικής κατ’ ιδίαν. Η ποιητική φωνή θρηνεί τον χαμένο της ουρανό και τα αγάλματα των θεών
Περισσότερα -
Διασώζοντας τη μνήμη της γιαγιάς και των χαμένων πατρίδων
Γράφει ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος // * Φωτεινή Στεφανίδη, «Τζιέρι μου-1922», εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, 2022, σελ. 72. Η Φωτεινή Στεφανίδη είναι πολυβραβευμένη, σε Ελλάδα και εξωτερικό, ζωγράφος και εικονογράφος. Τα τελευταία χρόνια, δύο βιβλία της για εφήβους και ενηλίκους,
Περισσότερα -
Μικρό πεζό: “Σε σκέφτομαι άρα υπάρχεις”
Της Γιώτας Αναγνώστου // Ο κύριος Κόγκιτο είχε για καλά γεράσει. Μακάρι τα σημάδια να αφορούσαν μόνο το κορμί του. Τότε πολύ εύκολα κάποιος θα τον συμμάζευε. Είναι αυτό που λεν οι Κρητικοί «αν δεν έχεις γέρο
Περισσότερα -
Θυμίζοντας κλασικά αριστουργήματα
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Ιαν Μακ Γιούαν «Έμμονη αγάπη», Μετάφραση: Έλλη Έμκε, εκδ. Νεφέλη, σελ. 300 «Κλείνω τα μάτια μου κι ευχαριστώ τον Θεό μεγαλόφωνα, που σου επιτρέπει να υπάρχεις, που μου επιτρέπει κι εμένα να υπάρχω
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ο θάνατος του παιδιού”
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου // * Για την πεντάχρονη Ριχάμ από τη Συρία Οι σφαίρες, μαύρος υετός, σκοτώνουν τα παιδιά Νεκρά σώματα κείτονται πρηνηδόν στα χαλάσματα της αδηφάγας μανίας Μια κούκλα κι ένα μεταλλικό αμαξάκι είναι
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Της Κατερίνας Λέκα // Ψίχουλα και σήμερα Ψίχουλα έφαγα και σήμερα. Στο τηλέφωνο μου λένε να φάω κάτι απ’ έξω. Σου λένε είναι προτιμότερο αυτό, από το τίποτα. Ειρωνεία. Λες να εννοούσαν το ίδιο και
Περισσότερα -
Άποψη: Ύμνος στη σχολική αίθουσα
Του Νίκου Τσούλια // * Η σχολική αίθουσα μαζί με την αίθουσα των δικαστηρίων θεωρούνται οι πιο «συντηρητικοί» κοινωνικοί θεσμοί, γιατί λειτουργούν σχεδόν απαράλλαχτα σ’ όλη την περίοδο των αιώνων της νεωτερικότητας. Από μια πρώτη ανάγνωση αυτό είναι σωστό,
Περισσότερα