Δύο ποιήματα: “Πυράκανθοι” & “Διστακτικές λέξεις”
Της Πόλας Βακιρλή Γιαννακοπούλου // *
Πυράκανθοι
Και πώς να γράφουμε τραγούδια
που οι πυράκανθοι δεν ευδοκιμούνε
άλλο μες στους κήπους;
Τόσο ανθεκτικά φυτά που ήσαν
τόσο ανθεκτικά….
σ’ όλες τις ξηρασίες.
Διστακτικές λέξεις
Σκόρπιες λέξεις μοναχικές
διστάζουν
πίσω απ’ το πλέγμα των καιρών
αδύναμες ποίημα να σχηματίσουν.
Μήτε που μπαίνουν στη γραμμή
απείθαρχες, ως είναι,
κι ακατάδεχτες.
Τί να το κάνουν το στιχάκι,
έξω απ’ τη σκήτη τους
ο ουρανός ακατάδεχτος στέκει
και τα τραγούδια του όνειρα
που καίγονται
στην υψικάμινο της αυγής.
* Η Πόλα Βακιρλή – Γιαννακοπούλου . γεννήθηκε στο Σίνδευ αλλά μεγάλωσε στην Ακράτα. Τέλειωσε τη Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ, εργάστηκε σαν φιλόλογος και εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: Φως στην άκρη της καταχνιάς, Το μικρό αλώνι, Χρώματα και αρώματα.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ο Ντοστογιέφσκι μέσα από τα μάτια του Λεβ Σεστώβ
Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης // “Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: αγώνας ενάντια στις αυταπόδεικτες αλήθειες”, Λεφ Σεστόβ, Μτφρ: Νάγια Παπασπύρου, Ροές 2013, σελ. 241 «Εκείνο που έκανε αυτή την επανάσταση [την Οκτωβριανή] τόσο ορμητική δεν ήταν το μίσος της διανόησης. Ήταν
Περισσότερα -
“Η Νεράιδα και ο Πρίγκιπας”: Η Αλεξάνδρα Τσόλκα και η Ιωάννα Μπουλντούμη
Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // [με αφορμή τα Βιβλία τους Αλεξάνδρα Τσόλκα, Νεράιδα Νονά, Μεταίχμιο, 2015 Ιωάννα Μπουλντούμη, Ο άνεργος Πρίγκιπας, Μεταίχμιο, 2014] Πώς μπορεί μια Νεράιδα Νονά να παίρνει συμβουλές από το βαφτιστήρι της; Κι όμως
Περισσότερα -
Σκέψεις: “Η ξεγνοιασιά παρέα με την ελευθερία!”
Του Νίκου Τσούλια // * 3ο Γενικό Λύκειο Ζωγράφου, Γ΄ Τάξη, 3 Δεκεμβρίου 2016, Αμφιλοχία, στο δρόμο για τα Γιάννενα… Χαίρομαι για πρώτη φορά τον κόσμο της ξεγνοιασιάς. Δεν υπήρξε ποτέ πριν, δεν τον ήξερα καν
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Της Αλέκας Πλακονούρη // Ονειροπόλος Περπατούσε με το κρύο κατάσαρκα, μεσημέρι, ύστερα από μαχαίρωμα σε οικογενειακή γιορτή. Άνθρωποι ανοίγαν πόρτες και παραθύρια, τον έδειχναν τεντώνοντας το δάχτυλο. Εκείνος μιλούσε, μιλούσε. «Έτσι σας
Περισσότερα -
Σκέψεις γύρω από έναν ορισμό της ποίησης
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Ο αχός κι ο βυθός» του Παύλου Δ. Πέζαρου, εκδόσεις Κέδρος Τι άλλο είναι η ποίηση απ’ τη θλίψη μας που βγαίνει στο καθημερνό σεργιάνι, σε όχθες ποταμών ή παραλίες, να αιχμαλωτίσει τη
Περισσότερα -
Ιστορίες που νικούν το κάτοπτρο του χρόνου
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Παραμύθια μαγικά, σαν τον παλιό καιρό των γιαγιάδων, των παππούδων, των τρανών αφηγητάδων. Παραμύθια για την αγάπη, τη ζωή, τα όνειρα και τα…ακατόρθωτα. Ιστορίες, πάλι, σύγχρονες, που αναλύουν τα δύσκολα, τα υπερβολικά, τα
Περισσότερα -
Γεράσιμος Δενδρινός [ Αφορισμοί: Ζ΄ μέρος ] κι ένα ψευδεπίγραφο Καβαφικό ποίημα
1. Έρχονται φορές, που μέσα στη ανείπωτη θλίψη μου, σαν να βλέπω ένα χέρι να γλιστράει απ’ τα πυκνά σύννεφα, μια μετέωρη, ευγενή χειρονομία, που, γνέφοντάς μου με νόημα, μου θυμίζει πως κάποιο θείο νεύμα επεμβαίνει, για να
Περισσότερα
