Fractal

Ένα ποίημα: “Ποιητικές ωδίνες”

Της Γιώτας Αναγνώστου //

 

 

«Ποιητικές ωδίνες»

 

Ο στίχος απαραίτητα πρέπει να έχει μέτρο

και οι συλλαβές σου πρόσεχε να είναι δεκαπέντε

και αν θελήσεις με έκθλιψη μαζί να τις προφέρεις

προτίμησε συνίζηση που έχει άλλη χάρη

Δείξε σε όλους πως εσύ την τέχνη την κατέχεις

και με τους στίχους δώσε τους μπουνιές κλοτσιές περίσσιες

Αν ο ρυθμός σου είναι σωστός μπορεί και να χορέψουν

αν στάξεις και το αίμα σου ίσως να καταλάβεις

πως στίχο, μέτρο και ρυθμό τα κρύβεις στην ψυχή σου

Και αν δεν μπορούν αυτοί να δουν, μη σώσουνε και δούνε

Θαρρείς η ποίηση είναι εύκολη και μπαίνει σε πακέτο;

σε φαστφουντάδικο φαί για πλαδαρές κοιλούμπες;

ή μήπως σου καλάρεσε που σκάρωσες στιχάκια;

και στο καλάμι ανέβηκες τα σύννεφα να πιάσεις;

 

Μια μια τις λέξεις ποιητή, παύσεις και χασμωδίες

Κι άμα γλιστρήσεις στο σκαλί θα φταίει η παρκετίνη

Προτίμησε το πέσιμο να γίνει από το πρώτο

το πρώτο πρώτο το σκαλί κι όχι το τελευταίο

Γιατί αλλιώς, καημένε μου, σε βλέπω γυψωμένο

και είναι ανυπόφοροι οι πόνοι στη λεκάνη.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top