Fractal

Ποίηση: “Άτιτλο”

Της Ελένης Τριβέλλα //

 

 

 

 

 

Κανόνισα από νωρίς το πρωί

Ανάσταση τα μεσάνυχτα.

Μια τυχαία μέρα.

 

Χειμώνας ήταν.

Έφτιαξα σε μεγάλη κατσαρόλα φρικασέ

αφού ανοιγόκλεισα πόρτες στα μανάβικα

για πρασινάδα.

Έβαψα αυγά με μισοτελειωμένους μαρκαδόρους

και μολύβια που έξυσα με σουγιά.

Η καμπάνα χτυπούσε πένθιμα

προς ενημέρωση κηδείας όψιμης,

σαν τα σπανάκια που γύρευα.

 

Ξάπλωσα αργά το μεσημέρι ως το βραδάκι

Και περίμενα

την Ανάσταση…

Ως τις δώδεκα παρά ένα.

 

Μα έλειπε ο νεκρός.

Δεν υπήρχε νεκρός.

 

Τι να προλάβεις μέσα σε ένα λεπτό;

 

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top