Ποίηση Ζακ Πρεβέρ – Poésie Jacques Prevert [4 Φεβρουαρίου 1900 – 11 Απριλίου 1977]
Επιμέλεια – επιλογή: Μανόλης Ανδρεδάκης //
| Presque
À Fontainebleau Devant l’hôtel de l’Aigle Noir Il y a un taureau sculpté par Rosa Bonheur
Un peu plus loin tout autour Il y a la forêt Et un peu plus loin encore Joli corps Il y a encore la forêt Et le malheur Et tout à côté le bonheur Le bonheur avec les yeux cernés
Le bonheur avec des aiguilles de pin dans le dos Le bonheur qui ne pense à rien Le bonheur comme le taureau Sculpté par Rosa Bonheur Et puis le malheur Le malheur avec une montre en or Avec un train à prendre Le malheur qui pense à tout … À tout À tout … à tout … à tout … Et à tout Et qui gagne “presque” à tous les coups Presque. |
Σχεδόν
Στο Φοντελεμπώ Μπροστά στο ξενοδοχείο του Μαύρου Αετού Υπάρχει ένας ταύρος σκαλισμένος από τη Ρόζα Μπονέρ* Λίγο πιο πέρα γύρω γύρω Υπάρχει το δάσος Και λίγο μακρύτερα ακόμη Όμορφο σώμα Υπάρχει και πάλι το δάσος Και η δυστυχία Και δίπλα της η ευτυχία Η ευτυχία με τα μάτια κομμένα
Η ευτυχία με πευκοβελόνες στην πλάτη Η ευτυχία που δεν σκέφτεται τίποτα Η ευτυχία σαν τον ταύρο Σκαλισμένο από τη Ρόζα Μπονέρ Και μετά η δυστυχία Η δυστυχία με ένα χρυσό ρολόι Μ΄ ένα τρένο που θα πάρει Η δυστυχία που τα σκέφτεται όλα Όλα Όλα … όλα … .όλα … Και για όλα Και κερδίζει “ σχεδόν” σ΄ όλα τα χτυπήματα Σχεδόν.
|
Rosα Βonheur: Γαλλίδα Ζωγράφος (1802- 1899).
Γαλλικά: bonheur = ευτυχία, παίξιμο με το επώνυμο της ζωγράφου και με την έννοια της ευτυχίας
| Le chat et l’oiseau
Un village écoute désolé Le chant d’un oiseau blessé C’est le seul oiseau du village Et c’est le seul chat du village Qui l’a à moitié dévoré Et l’oiseau cesse de chanter Le chat cesse de ronronner Et de se lécher le museau Et le village fait à l’oiseau De merveilleuses funérailles Et le chat qui est invité
Marche derrière le petit cercueil de paille Où l’oiseau mort est allongé Porté par une petite fille Qui n’arrête pas de pleurer Si j’avais su que cela te fasse tant de peine Lui dit le chat Je l’aurais mangé tout entier Et puis je t’aurais raconté Que je l’avais vu s’envoler S’envoler jusqu’au bout du monde Là-bas où c’est tellement loin Que jamais on en revient Tu aurais eu moins de chagrin Simplement de la tristesse et des regrets Il ne faut jamais faire les choses à moitié.
|
Ο γάτος και το πουλί
Ένα χωριό ακούει θλιμμένο Το τραγούδι ενός πληγωμένου πουλιού Είναι το μοναδικό πουλί του χωριού Και ο μοναδικός γάτος του χωριού Τόχει φάει μισό Και το πουλί σταματά να τραγουδά Κι΄ ο γάτος σταματά να γουργουρίζει Και να γλείφει τη μουσούδα του Και το χωριό κάνει στο πουλί Μια μεγαλοπρεπή κηδεία Κι΄ ο γάτος που είναι καλεσμένος
Περπατά πίσω από μικρό αχυρένιο φέρετρο Όπου κείτεται το νεκρό πουλί Που το κρατά ένα μικρό κορίτσι Που κλαίει ασταμάτητα Αν ήξερα πως θα σου προξενούσε τόσο πόνο Της λέει ο γάτος Θα το είχα φάει ολόκληρο Και μετά θα έλεγα Πως τόχα δει να φεύγει πετώντας Πετώντας ως την άκρη του κόσμου Εκεί κάτω που είναι τόσο μακριά Απ΄ όπου κανείς ποτέ δεν γυρίζει Θα ήσουν λιγότερο θλιμμένη Απλά λύπη και νοσταλγία Δεν πρέπει να κάνουμε τα πράγματα μισά. |
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“λαζάρου η χρεία”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
23/04/2024, 8:01 μμ -
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Ποίημα: “Μη με ρωτάς”
23/04/2024, 7:40 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τρία ποιήματα
Της Χριστίνας Γαλιάνδρα // * Σε μεγάλο ποτήρι Κλείνω τα μάτια και ενώ η κοιλιά μου γουργουρίζει, ξεχνάω την πείνα. Κλείνω τα μάτια και ενώ πονάω, θαρρώ πως γιατρεύτηκα. Κλείνω τα μάτια και ενώ ακούω κραυγές
Περισσότερα -
Προσωπικές σκέψεις πάνω στον ήρωα του βιβλίου του Γιάννη Σκαρίμπα “Το Θείο Τραγί”
Γράφει η Βιβή Γεωργαντοπούλου // «Το θείο Τραγί», Γιάννης Σκαρίμπας , εκδ Νεφέλη Αυτόκλητος δικαστής και τιμωρός,δολιοφθορέας των κοινωνικών συμβάσεων,περιπλανώμενος τιμητής της αλήθειας που γυρεύει να λιανίσει την πουλημένη ψυχή όποιου συναντάει στο διάβα του, γίνεται στο περιλάλητο
Περισσότερα -
Η Αλίκη στο καζάνι των θαυμάτων
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Καζάνι» της Μαρίας Α. Ιωάννου, Εκδ. Νεφέλη, σελ. 144 Από το 2011, με την ευφάνταστη «Γιγαντιαία πτώση μιας βλεφαρίδας» μάς είχαν δοθεί οι χάρτες για το ποιος είναι ο «κόσμος» που ήθελε να
Περισσότερα -
Το Γκόλεμ της Ιστορίας
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Pierre Assouline «Γκόλεμ», Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο, εκδ. Πόλις, σελ. 248 «Με είδες κιόλας τελειωμένον, όταν ακόμα ήμουν μάζα άμορφη’ και στο βιβλίο σου όλες ήταν γραμμένες οι μέρες που για μένα πρόβλεπες, ακόμα
Περισσότερα -
Από “λύκος της στέππας”, αστικός χρυσαετός
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Αντώνης Καβούρης, «Η νεράιδα και ο φτερωτός λύκος / The Fairy and the Winged Wolf», με φωτογραφίες του ιδίου από τη σειρά Dark Side of Delight, αγγλική μετάφραση από τον Γιώργο Α. Παπαδάκη,
Περισσότερα -
Κι όμως, γυρίζει!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης // Μιχάλης Κ. Γριβέας, «Ο ‘θεός’ της ρουλέτας», εκδόσεις Ιωλκός, 2015 Τους τελευταίους δύο αιώνες στην παγκόσμια πεζογραφία άκμασε η λογοτεχνία του φανταστικού. Βασικοί εκπρόσωποί της οι: Μέρι Σέλεϊ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Χάουαρντ
Περισσότερα -
Γιάννης Σκληβανιώτης: «Ο Έρωτας είναι μια από τις γενεσιουργούς αιτίες που έχει ταλαιπωρήσει πολύ τη ποίηση»
Συνέντευξη στη Νιόβη Ιωάννου // & στον Δημήτρη Βαρβαρήγο // Ο Γιάννης Σκληβανιώτης εμφανίστηκε στα γράμματα το 1993 με την ποιητική συλλογή «Τα Μυθικά» από τις Εκδόσεις Δελφίνι. Έκτοτε έχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές και 3 ποιητικά πεζογραφήματα. Ακάματος
Περισσότερα
