Ένα ποίημα
Του Ιωάννη Παπαγεωργίου // *
Και τι είμαστε;
Απλοί περαστικοί,
σε ξενοδοχείο ανέκαθεν εκεί.
Βαδίζουμε με τις πλάτες μας στο μέλλον
αιχμάλωτοι στο τώρα το επιμένον.
Έναν ο κόσμος μας γνωρίζει χρόνο
σε κοντινό και απόμακρο θρόνο.
Και με το νου στο παρελθόν κοιτούμε
σαν όλα χάνονται όταν τα σκεφτούμε.
Μυστήρια είναι η στιγμή
πάντα φευγαλέα
μα πάντοτε εκεί
* Ο Ιωάννης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Χαλκίδα δίχως να ξέρει τι ζητά από τη ζωή, για την ώρα είναι φοιτητής νομικής. Στα 24 έγραψε το πρώτο του ποίημα και ένιωσε πως βρίσκει τον εαυτό του.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Αθάνατος”
26/03/2024, 8:26 μμ -
Ποίημα: “Μαγική πόλη”
26/03/2024, 8:25 μμ -
Ποίημα: “Μια στιγμή”
26/03/2024, 8:24 μμ -
Διήγημα: «Απάνω τους ωρέ Έλληνες»
26/03/2024, 8:22 μμ -
Δύο ανέκδοτα ποιήματα
26/03/2024, 8:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Aντέχεις, μικρέ;”
Του Γιώργου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη // Aντέχεις, μικρέ; Γιώργο, δεν είσαι πια στην Χώρα των Θαυμάτων ήθελες να γίνεις ποιητής θα ιδρώσεις, μικρέ θα πρέπει να βγάζεις το αηδόνι που κρατάς φυλακισμένο στην καρδιά σου
Περισσότερα -
☆ «Η Συνάντηση», του Stephen Belber στο θέατρο «Αμαλία»
Γράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Πρόλογος Οι σοβαρές καταγγελίες κατά του Γιώργου Κιμούλη από τις συναδέλφους του γνωστές ηθοποιούς Ζέτα Δούκα, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Κατερίνα Παπουτσάκη, Φαίη Ξυλά και Κατερίνα Γερονικολού, για «ψυχολογική βία, τρομοκρατία και χυδαίες ύβρεις» απασχόλησαν όχι
Περισσότερα -
Διήγημα: “Στον απόηχο της τελευταίας κραυγής. Η Σμύρνη καίγεται!”
Της Ελένης Χωρεάνθη // Στον απόηχο της τελευταίας κραυγής. Η Σμύρνη καίγεται! Η γιαγιά Μαρία, από το χωριό τους, Κάτω Παναγιά το λέγανε πριν την καταστροφή, από εκεί ψηλά αγνάντευε τη μεγάλη, τη γαλάζια θάλασσα, το
Περισσότερα -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Σταύρος Κρητιώτης «Η κατασκευή μιας υστεροφημίας», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 280 Ήταν μια καθαρή απουσία φωτός. Μια σκοτεινιά που προχωρούσε μέσα στoν φωτεινότατο διάδρομο της Υψηλής Πύλης. Όταν τη ρώτησε τι έκανε
Περισσότερα -
«Είναι ο φόρος που πληρώνει κανείς για να ζει ήσυχα στη χώρα των σιωπηλών»
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Φερνάντο Αραμπούρου «Πατρίδα» Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη, Εκδόσεις Πατάκη, σελ. 720 «Ένας άνθρωπος όμως μπορεί να είναι καράβι. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι καράβι με ατσάλινη γάστρα. Μετά περνούν τα χρόνια και δημιουργούνται ρήγματα.
Περισσότερα -
Τέσσερα ποιήματα
Της Μαίρης Πέστροβα // Γέρασε Έτσι όπως ξύπνησε το πρωί Είδε χωράφια σκαμμένα στο πρόσωπό της Χέρσα και διψασμένα Δίχως ίχνος σπαρτών Εργάτες αποκαμωμένοι Ξαπόσταιναν στην ξηραμένη πέτρα Και γλάροι πετούσανε ψηλά ψάχνοντας Μια κουκίδα θάλασσας Όχι,
Περισσότερα -
Να χιονίσει παντού!
Του Νίκου Τσούλια // Να χιονίσει παντού να αλλάξει έστω την καθημερινότητά μας αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας! «Να δούμε μια άσπρη ημέρα», αφού από παντού σύννεφα γκρίζα και μαύρα γεμίζουν τον ουρανό μας. Να ξεφύγουμε έστω
Περισσότερα