Δημοσιογραφία και έγκλημα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //
Έρικα Αθανασίου “Πλέκοντας ίχνη”, Εκδόσεις Κέδρος, 2017, σελ. 368
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Έρικα Αθανασίου, δημοσιογράφος και εκπαιδεύτρια σε Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, ασχολείται με την αστυνομική λογοτεχνία. Έχουν προηγηθεί τα μυθιστορήματά της Τρίτο μνήμα αριστερά και Η καταραμένη βρύση (παιδικό). Το Πλέκοντας ίχνη είναι μια αστυνομική ιστορία που διαδραματίζεται στην σύγχρονη Αθήνα, την Αθήνα της κρίσης, και σε αυτήν πρωταγωνιστούν δημοσιογράφοι και εκδότες. Κεντρική ηρωίδα είναι η Χριστίνα, επάγγελμα δημοσιογράφος, η οποία μένει άνεργη και άστεγη, οπότε κατοικεί μέσα στο αυτοκίνητό της, οραματιζόμενη καλύτερες μέρες –έχει ένα διαμέρισμα και με το ενοίκιο πληρώνει τους λογαριασμούς του κινητού και το φαγητό της. Λίγο υπερβολικά όλα αυτά, αλλά μπορεί να συμβούν σε μια πόλη που βυθίζεται στην ανέχεια και στη δυστυχία. Η Χριστίνα (που δεν την ξέρουμε ακόμα ως Χριστίνα), είναι μοναχικός τύπος γυναίκας, δεν έχει φίλο, αλλά είναι πάντα διαθέσιμη σε κάθε ευκαιρία που μπορεί να παρουσιαστεί. Ντύνεται καλά, φοράει το χρυσό ρολόι της (αντί να το «σκοτώσει» σε κάποιο ενεχυροδανειστήριο), και κάνει μπάνιο σε μεγάλα ξενοδοχεία, δίνοντας δωράκια στους υπαλλήλους.
Ξαφνικά, μια νύχτα, εκεί που κάθεται μέσα στο αυτοκίνητό της, μπουκάρει ένας άγνωστος άντρας που την απειλεί και την αναγκάζει να οδηγήσει προς το σπίτι της, αγνοώντας βέβαια πως είναι άστεγη. Τότε από το ραδιόφωνο ακούγεται η είδηση πως ο βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του ο δημοσιογράφος Διαμαντόπουλος, την ίδια στιγμή που έσκαγαν γκαζάκια στα σπίτια διαφόρων δημοσιογράφων σε όλη την Αθήνα. Ο άντρας που της παρουσιάζεται ως Άρης (το όνομά του είναι Σωκράτης), και δηλώνει αθώος θεωρείται ύποπτος για τη δολοφονία του δημοσιογράφου, ο οποίος πιστεύεται πως έπεσε θύμα τρομοκρατικής ενέργειας. Εκείνη του συστήνεται ως Αφροδίτη και μαζί αποφασίζουν να διερευνήσουν το θάνατο του δημοσιογράφου, μπλεγμένου σε σκάνδαλα και μάλιστα είναι υπαίτιος που έχασε τη δουλειά της. Η δράση για την εξιχνίαση του εγκλήματος αρχίζει, αφού οι δυο τους γίνονται εραστές –η Αφροδίτη νιώθει ερωτευμένη και ερωτευμένη–, επεκτείνεται δε στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου ο δολοφονημένος δημοσιογράφος επρόκειτο να κατεβεί ως υποψήφιος για δήμαρχος –τη θέση του παίρνει η σύζυγός του.
Με βάση τις γνώσεις της για το δημοσιογραφικό και εκδοτικό χώρο, αλλά και για το χώρο των δήμων της Αττικής, η Έρικα Αθανασίου, έγραψε ένα μυθιστόρημα με κεντρικό θέμα μια έρευνα για τη λύση του μυστηρίου της δολοφονίας, καθώς και των άλλων μυστηρίων που ανακύπτουν. Διότι η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα, είναι και λειτούργημα, μα είναι επίσης και χώρος, όπου μπορούν να αναδειχτούν οι ερευνητικές ικανότητες εκάστου. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που στην υπόθεση είναι αναμεμιγμένοι δημοσιογράφοι κι εκδότες, γυναίκες και άνδρες. Η ηρωίδα που παίζει οικειοθελώς τον ρόλο του ντετέκτιβ είναι αποφασισμένη να φέρει σε πέρας την αποστολή της –ξέρει πως θα τα καταφέρει. Ξέρει επίσης, πως «όλοι οι αξιόλογοι λογοτεχνικοί ντετέκτιβ» συμφωνούσαν ότι το κλειδί σχεδόν σε όλα τα εγκλήματα ήταν το ίδιο το θύμα. Ψάχνει, λοιπό, το παρελθόν και το παρόν του Διαμαντόπουλου. Η συγγραφέας δίνει στον αναγνώστη αρκετές πληροφορίες για τη σχέση δημοσιογράφων και ΕΣΗΕΑ, μα και για την απήχηση των τοπικών εφημερίδων της Αττικής: «Τον τοπικό Τύπο διαβάζουν και άνθρωποι που δεν αγοράζουν γενικά εφημερίδες. Τους ενδιαφέρει περισσότερο γιατί γράφει για πρόσωπα που γνωρίζουν», διαβάζουμε.
Έρικα Αθανασίου
Η Έρικα Αθανασίου περιγράφει παραστατικά την Αθήνα του Μνημονίου, τις γειτονιές της πόλης με τα προβλήματά τους, τους ανθρώπους με τις αδυναμίες τους, λ.χ. τους άντρες που αφήνουν μούσια λόγω μόδας, τις προεκλογικές εκστρατείες των υποψηφίων δημάρχων, οι οποίοι απευθύνονται κυρίως σε ένα μη μορφωμένο κοινό, εξαρτημένο από την τηλεόραση. Και ασφαλώς, βάζει τους ήρωές της να αναζητούν με πάθος την αλήθεια: γι’ αυτούς –και για τη συγγραφέα–, η απόδοση δικαιοσύνης είναι πάνω από όλα. Έτσι, οι κακοί θα οδηγηθούν στη φυλακή και οι καλοί θα απολαύσουν την ελευθερία τους. Διότι, τονίζει, πρέπει να υπάρχει ένα αίσιο τέλος «για κάθε παραμύθι οποιαδήποτε εποχής».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Όσα δεν έγραψα”
Γράφει ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης // Όσα δεν έγραψα Τους στίχους που δεν έγραψα πολλές φορές τους συλλογιέμαι και την μορφή τους που δεν έπαψα πως να ναι τάχα αναρωτιέμαι. Ίσως ποτέ δεν έμελλε
Περισσότερα -
Μαθαίνοντας από τη Φύση
Γράφει η Μαίρη Σάββα // «Εκεί που τραγουδάνε οι Καραβίδες», Ντέλια Όουενς, Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Δώμα, σελ. 470 Τo βιβλίο «ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ» είναι από αυτά που σου δίνουν μια απότομη σπρωξιά για να
Περισσότερα -
Σελίδες από τα μυστικά της τετράδια
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Άγκαθα Κρίστι «Ο Ηρακλής Πουαρό και η έπαυλη του Γκρίνσορ», Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Πατάκη, σελ. 184 «Ο καθένας δίνει άλλο όνομα στα πράγματα», είπε ο Πουαρό. «Είμαι καθ’ όλα διατεθειμένος να πιστέψω
Περισσότερα -
Διήγημα: “Αυγό από ξύλο”
Της Κωνσταντίνας Κοράκη // * “Αυγό από ξύλο” Ο Λάμπρος, ο μεγάλος ξάδελφος, είχε το συνήθειο να ταξιδεύει. Κυρίως, του άρεσαν τα απομακρυσμένα μέρη, και όποτε επέστρεφε μάς έλεγε τις πιο απίθανες ιστορίες. Στα
Περισσότερα -
Το στοίχημα με τον χρόνο
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Χάρης Μελιτάς, «τέσσερις ενοχές», Ποίηση, Εκδόσεις Μανδραγόρας , Αθήνα 2021, σελ. 64 Ο ποιητής Χάρης Μελιτάς εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Απαλλαγμένος από τις πολύωρες διδασκαλίες απολαμβάνει την πολυτέλεια της σύνταξης, της απελευθέρωσης
Περισσότερα -
✩ Νέες εκδόσεις: 6 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Θέντα Καϊδόγλου «Αροκάρια», εκδ. Απόπειρα, σελ. 147 Πρόσωπα που στροβιλίζονται στη ζωή. Συνυπάρχουν, δένονται, απομακρύνονται, φεύγουν. Προσπαθούν να απεξαρτηθούν από κάτι, καταλήγουν να εξαρτώνται από κάτι άλλο. Η ανθρώπινη ψυχή
Περισσότερα -
Αντιμετωπίζοντας τον άνθρωπο και τη ζωή ολιστικά
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Χρυσοξένη Προκοπάκη: «Μαργαρίτες», Εκδόσεις Στίξις Ταχυδράματα με ένα ιδιότυπο χιούμορ στεγάζει αυτό το άκρως πρωτότυπο και ενδιαφέρον βιβλίο, προάγγελος της θεατρικής γραφής αλλά και της λακωνικής αφηγηματικότητας σε ένα μέλλον όχι και
Περισσότερα
