Fractal

Αριστοκρατία και υπόκοσμος

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

playing-possum_cover“Playing Possum”, Έφη C. Νικολούδη, Εκδόσεις Κύφαντα, 2015, σελ. 246

 

Ο Ζανγκ Γιμού (κινέζος σκηνοθέτης), ο Ζάχος Χατζηφωτίου (αθηναίος συγγραφέας-δημοσιογράφος-κοσμικογράφος), η Τέιλορ, ο Μπέργκμαν, η Κάλλας, ο Καντίνσκι (ζωγράφος), ο Μπάστερ Κήτον, ο Γκυ Λαρός (μόδιστρος), ο Ελ Σιντ (Ισπανός εθνικός ήρωας), είναι τα ονόματα που υπάρχουν στο πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος της Έφης Νικολούδη Playing Possum. Κοντά και δίπλα τους μερικά πρόσωπα της σύγχρονης αθηναϊκής κοινωνίας, δημιουργήματα της φαντασίας της συγγραφέως, ο Ιωάννης Σεβαστιανός Χωρέμης ή Σεβάχ, η Πία Σανδάλου, η Ελισάβετ Σαμούχου, κόρη παλιού κομματάρχη της ΕΡΕ, η Ιππολύτη Χωρέμη, ο θείος Ερνέστος, η θεία Βιργινία, ο Κάρολος, ο Σάββας Καλλιγερίδης, η Υβέτ, ο Αργύρης, η Χρυσαφούλα, η Λουκία κι ένα πόσουμ (ζώο που μοιάζει με νυφίτσα). Όταν ο Σεβάχ βρίσκει την Πία δολοφονημένη, μπλέκει πολύ άσχημα στην υπόθεση και θεωρείται ύποπτος. Στη συνέχεια, ο δαιμόνιος αστυνόμος Κεντέρης (είναι παντρεμένος με δύο κόρες, κάτι που παραπέμπει στον αστυνόμο Μπέκα του Γιάννη Μαρή και στον αστυνόμο Χαρίτο του Πέτρου Μάρκαρη, οι οποίοι έχουν μία κόρη), άνθρωπος που λατρεύει τα κρουασάν, τις παλιές ταινίες και τα μυστήρια, αναζητεί τον δράστη στην Κηφισιά και στο Κολωνάκι, όπου κατοικούν αριστοκράτες του χρήματος. Κι ύστερα οι νεκροί πληθύνονται, με αποτέλεσμα να πονοκεφαλιάζει ο αστυνόμος.

Κομεντί μυστηρίου χαρακτηρίζει ο εκδότης Γιάννης Χουτόπουλος τούτο το μυθιστόρημα και πράγματι είναι μια κωμωδία που σε κάθε σελίδα κάνει τον αναγνώστη να χαμογελάει τόσο για τα δρώμενα, όσο και για το φινετσάτο λογοτεχνικό στυλ της Έφης Νικολούδη, η οποία στο βιογραφικό σημείωμα στο αφτί του βιβλίου μας πληροφορεί ότι γεννήθηκε στην Αθήνα, ότι στα πρώτα της ακούσματα περιλαμβάνεται η Οδύσσεια (από τον πατέρα της), και το Τριανταφυλλάκι του Σούμπερτ (από τη μητέρα της). Ηθοποιός το επάγγελμα, με ένα μυθιστόρημα, μια ποιητική συλλογή και δύο παιδικά βιβλία στο ενεργητικό της, η συγγραφέας του παρόντος δοκιμάζει το ταλέντο της στην αστυνομική λογοτεχνία. Μάλιστα, αποτίει φόρο τιμής στη μεγάλη κυρία του εγκλήματος, την Άγκαθα Κρίστι, με το αναπάντεχο τέλος που επιφυλάσσει στον αναγνώστη, όταν ο αστυνόμος, σαν άλλος Ηρακλής Πουαρό, συγκεντρώνει τους υπόπτους σε μια βίλα και τους αποκαλύπτει τον ένοχο.

Έφη Νικολούδη

Έφη Νικολούδη

Αυτό όμως που γοητεύει στην ιστορία δεν είναι μόνο οι παράξενοι χαρακτήρες, οι ανατροπές στην πλοκή, αλλά κυρίως η αφηγηματική ικανότητα της Έφης Νικολούδη, η οποία σαρκάζει ανθρώπους, είτε ζουν στα ακριβά προάστια της Κηφισιάς και της Φιλοθέης, είτε είναι μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη και τις Φιλιππίνες που κινούνται ανάμεσα σε ανθρώπους του αθηναϊκού υποκόσμου. Όλα στο στυλ της έχουν μια σπάνια για αστυνομικό μυθιστόρημα ελαφρότητα και είναι πασπαλισμένα με τίτλους ταινιών, τραγουδιών, θεατρικών έργων, με ονόματα ηθοποιών, σκηνοθετών, μουσουργών, συγγραφέων, λέξεις της σημερινής αργκό (κουλάρω, ντράβαλα), όρους του ίντερνετ (database), γαλλικές φράσεις (savoir faire, οh mon dieu) αγγλικούς όρους (black hole, deadly woman), αλλά και κουβέντες που παραπέμπουν στην εποχή του μνημονίου («Θα σε καρφώσω για λαθραίο να σε κλείσουν στην Αμυγδαλέζα»).

Εντέλει, το Playing Possum ξαφνιάζει ευχάριστα, δείχνοντας πως ίσως η Έφη Νικολούδη συνεχίσει να γράφει εξίσου καλές αστυνομικές ιστορίες.

 

playing-possum_book

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top