Fractal

Ποίηση: “Πλατύς παράδεισος”

Του Ανδρέα Γ. Λίτου // *

 

 

Πλατύς ο Παράδεισος

για όσους τον αποζητούν.

Πλατιά η καρδιά μας

για να χωρέσει τους ταπεινούς

κι ερωτευμένους.

Βλέμμα στο βλέμμα αγκαλιά

και τα λευκά σεντόνια της ψυχής

ν’ ανεμίζουν στα φωτεινά αλώνια του Θεού.

Και παρεκεί οι φίλοι μας,

οι σοβαροί και πράοι,

μας γνέφουνε του Ήλιου τη λαχτάρα,

αυτή που τους ανέβασε

εικονίσματα σεμνά

στις θολωτές γαλάζιες εκκλησιές.

Πέρα στη θαμπωτική δύση

τελειώνει κάθ’ εσπέρα η ελπίδα της γης.

Κι η καλοσύνη άσβηστη

σιγοτραγουδάει από χθες έως τώρα και πάντα.

Τίποτα δεν είναι πεθαμένο παρά το παρελθόν,

ολόστρωτη η ζωή μπροστά μας.

Λαφροσηκώνεται το βάρος του αύριο,

αν αφήνουμε τον δικό μας χρόνο

να αναπαυθεί στη φωτεινή γειτονιά της αιωνιότητας.

 

 

* Από την ποιητική συλλογή Φωτός Έρως (1998)

 

Ο Ανδρέας Γ. Λίτος είναι ιατρός – ποιητής (www.andreaslitos.gr)

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top