Ποίηση: “To θέλω”
Της Ελένης Τριβέλλα //
Θέλω
~~~~
Θέλω να φύγεις όταν ξημερώσει
Πριν από τον ήλιο, να μην έχεις σκιά
Μόλις σβήσουν τα φώτα στους στύλους,
να μην έχεις σκιά.
Η σκιά μαρτυρά την ύλη
Την επιβεβαιώνει
Με σφραγίδα
και υπογραφή
Εσύ είσαι αέρας
είσαι κύμα απ το πέλαγος
Μυρωδιά γιασεμιού και κανέλας
Βρασμός σε τήξη
Άτμιση
Είσαι φάντασμα
Αφάνταστα φανταστικό
Φανταστικά αληθινό
Χωρίς πλουμίδια
Δίχως αράχνες
Θα κάνω πλιάτσικο στις αρετές σου
για να μην πλήξω
Θα κόψω τα μακρουλά σου χέρια
να μετράω με τα δάχτυλά σου
τις πληγές μου.
Κι άμα η πλησμονή μου
παραδοθεί στη λογική
Θα γιατρέψω τον κορεσμό
με ξερατά
μέχρι που να ματώσει ο οισοφάγος.
Δεν θέλω να φύγεις
Να φύγεις…
για να μην θέλω
να φύγεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποιήματα μιας «άλλης» ζωής που στερείται το υπαρξιακό της οξυγόνο.
Γράφει η Άννα Φλωροπούλου // Γκέλη Ντηλιά «Το στίγμα των βάλτων», εκδ. ΑΩ Η ποίηση είναι μια αδιάκοπη, πολύπλοκη και αδιόρατη συνεργασία ανάμεσα στον ποιητή- πομπό και στο κοινό-δέκτη. Το κίνητρο της επικοινωνίας μεταξύ των δυο
Περισσότερα -
Ίσκιοι, ρόδα και τσουκνίδες
Της Σοφίας Διονυσοπούλου // «Πλάι σε γοργά νερά θα περπατήσω», Ζαν-Μπατίστ Παρά, Μετάφραση: Τιτίκα Δημητρούλια, Εκδόσεις Γκοβόστη 2019, Σελ.191 Ίσκιοι νεκρών ή ζωντανών, ίσκιοι από μνήμη ή από ύλη, ψίθυροι και αφουγκρασμοί, άνεμοι, ρόδα και τσουκνίδες, λάβαρα βάρκες,
Περισσότερα -
Στα βήματα της Nelly’s
Γράφει η Γιούλη Τσακάλου // Κλαίρη Θεοδώρου «Εραστές του Φωτός», εκδ. Ψυχογιός Πέρα από τη σταθερή αδυναμία μου στο “Οι κόρες της Βασίλισσας”, και παρά την ιδιαίτερη αγάπη μου για το βιβλίο “Άλικες σιωπές”, οι “Εραστές του Φωτός”
Περισσότερα -
✔ Νέες εκδόσεις: απ’ τον Αλέξανδρο Κοτζιά και τον Κωστή Παλαμά στο Λάρα Λαζάρεβιτς και τον Σωτήρη Δημητρίου/ 9 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Αλέξανδρος Κοτζιάς «Τα παιδιά του Κρόνου», επιμέλεια: Μαρία Ρώτα, εκδ. Πατάκη, σελ. 550 Τέσσερις νουβέλες που διαδραματίζονται την 21η Μαΐου 1958, εννιά έτη από το πέρας του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου και
Περισσότερα -
Ποίηση: “Θαλασσινή χαρά”
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // * ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΧΑΡΑ Στο ουρανί και το λευκό οι νιές οι στολισμένες περνούν με τ’ αφροκύματα στη γειτονιά του ήλιου. Μ’ ευχές και σήμαντρα μαζί στης Παναγιάς την Χάρη λαλούνε
Περισσότερα -
Στους μικρούς τόπους όλα συμβαίνουν στον υπερθετικό
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Ελένη Γκίκα «Υπέρ κεκοιμημένων, πενθούντων, οδοιπορούντων», Αφηγήματα, εκδ. ΑΩ, σελ. 92 «Πετεινά τ’ ουρανού και φλόγες που τρεμοσβήνουν όλοι μας: στην κούνια, στη σάλα, στο πλυσταριό, στο βουνό, στο κτήμα του Λιάπη, στα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Γιατί σωπαίνεις γυναίκα;”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Το χέρι του σηκώνεται και χτυπάει με ορμή τη γυναίκα εκείνη που σωριάζεται στο πάτωμα. Νοιώθει ταπεινωμένη, κρύβει τα δάκρυά της μέσα στα μαλλιά της που έχουν καλύψει σχεδόν όλο το πρόσωπό. Εκείνος
Περισσότερα