Fractal

Ποίηση: “Μέρες του Πλίνιου ή Να μιλήσω και πάλι με τις αρχαίες μου λέξεις…”

Του Χρήστου Τσαγκάρη // *

 

f6a

 

 

Θα ήθελα να μιλήσω και πάλι με τις αρχαίες μου λέξεις.

Να πω πως είναι η φύση της φωτιάς τέτοια που την στρέφει στον ουρανό

Και πως το πέτρινο γένος έχει οριστεί να πέφτει στη γη.

Δίχως να παζαρεύω την αλήθεια με τους σοφούς.

Να πω ότι ναι, η οικουμένη μπορεί να σταθεί τη στιγμή που γυρίζει

Δεν σαλεύει και όμως κινείται.

Περπατά και τα βήματα της είναι ο απόηχος

της ασάλευτης ζωής που λυσσομανά όταν ο κόσμος βραδιάζει.

 

Δώσε στις κομμένες χορδές τη μορφή τους,

Τη μορφή που μιλά ανάμεσα σε βουνά και κοιλάδες

Έχοντας φυτεμένο μέσα τους τον ειρμό που συνέχει τα νούμερα.

 

Θέλω να μιλήσω και πάλι με βεβαιότητες

Για veritas in vivo και άλλα παρόμοια.

Για τους ανθρώπους που ψάχνουν το φως

ψηλότερα από τους φράχτες της σκέψης

Κατοικώντας «οι αυτοί αιεί» σε αυτή την γη.

Για τους εφέστιους προγόνους

που έγιναν θεοί “semper idem”

ακροπατώντας στα ναρκοπέδια της λίμνης.

 

Θα ήθελα να μιλήσω και πάλι με τις αρχαίες μου λέξεις.

Να ονομάσω Gloria την Δόξα.

Θα ήθελα ακόμα να γράψω τις λέξεις.

Γιατί Δόξα και Ομιλία ξεπηδούν μαζί από τα κοιτάσματα του χαρτιού.

Γιατί Δόξα σημαίνει να ζεις αυτό που αξίζει να γραφεί

Και να γράφεις αυτό που αξίζει να διαβαστεί.

 

Μα όλα αυτά είναι αδύνατα τώρα που η φωνή μου είναι δεμένη στο Ηφαίστειο.

Και η γαλέρα περιπλανιέται magistro sine

ανίκανη να ξεφύγει από το κράτημα του βράχου και τον οργισμένο τιμονιέρη.

 

 

* Ο Χρήστος Τσαγκάρης ζει στον Πειραιά. Από το φθινόπωρο θα είναι φοιτητής. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και ασχολείται με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Διακρίθηκε σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ κείμενα του φιλοξενούνται σε λογοτεχνικά περιοδικά και ενίοτε σε ραδιοφωνικές παραγωγες.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top