Fractal

Τέσσερα ποιήματα

Γράφει η Persona non grata // *

 

f2

 

 

ΧΑΘΗΚΕ ΨΥΧΗ

Η δικαιοσύνη εκδίκηση ζητάει,

εχάθηκε ψυχή.

Κοπέλι μόνο τραγουδάει,

της ηχούς μου ψέμα.

Δαίμονας παμπόνηρος,

αγγελική φωνή.

Η ζωή πίνακας σπάνιος

κι η μπογιά του αίμα.

 

Δεν ξέρω αν είναι όνειρο

ή πλούσια φαντασία.

Το σήμερα στο ημερολόγιο

δείχνει αληθινό.

Απ’ τους ουρανούς αποστέλλεται

μια έσχατη ευκαιρία.

Το τέλος αναγγέλλεται

και είναι κοντινό.

 

Αλήθειας αποκάλυψη

και των ψευδοπροφητών.

Των εντολών κατάργηση

που ‘φτιάξαν κληρικοί.

Ανήκουστες θα ‘ναι οι προσευχές

θυμάτων και θυτών

Αθώες και ένοχες ψυχές,

θάνατοι μαζικοί.

 

Κι εγώ υπογράφω αίτηση

παράταση ζωής

Ζητάω αμνιοκέντηση

τους φόβους σα γεννώ

Μαρτύριό μου η διαιώνιση

μιας κακιάς στιγμής

Και ηθικό της δίδαγμα

να μάθω να πονώ.

 

 

ΚΕΣΑΤΙ

Πεθαίνω πολλαχώς

Σε ‘σας ξαναγυρνώ

Κοιτάξτε προσεχώς

αντίστροφα γερνώ

Η γέννηση θνητότης

πείτε μια προσευχή

Τελείωμα της πρώτης

Μιας δεύτερης αρχή

 

Κεντώ το σάβανό μου

με χάλκινες κλωστές

Υμνώ το θάνατό μου

σε θάλασσες κωφές

Μα αν ο Θεός αγγίξει

την κλαίουσα ψυχή

Πουνέντες θα φυσήξει

νεκρή η μηχανή

 

 

 

ΟΥΤΕ Ο ΘΕΟΣ

Θυμάσαι που αργοπέθαινες;

Στον εαυτό σου έδινες

ωμή κυριαρχία

Χωρίς ημερολόγιο

το σήμερα αιώνιο

του χρόνου αναρχία

Οι φόβοι του εγώ σου νταβατζής

εσύ πληγωμένος κι αμαθής ,

ξέφρενη συνουσία

Υπόγειος οίκος ανοχής

Εικόνες πόνου και ντροπής

Απούσα κοινωνία

Ούτε ο Θεός δεν ήταν εκεί

Για σένα μόνο Αυτός κρατεί

την όποια τιμωρία

Ίσως και μια ανταμοιβή

που έχει τάση για φυγή

και λέγεται ευτυχία

 

 

ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ

Μέρες ολόκληρες το τίποτα μετράω

το μηδέν ανταγωνίζομαι, στο τίποτα γυρνάω

Περιμένω τ’ αύριο αλλιώς μα ίδιο ξημερώνει

Ας ήταν ο χρόνος σύννεφο που τρέχει μα δε σώνει

Κι ας είχα έναν ασκό σαν κείνο του Αιόλου

Την ώρα τούτη να ‘διωχνα να μη πονώ καθόλου

 

Σκασμό στυγνό και σπαραγμό η νύχτα αφηγείται

Μακάρι να τελείωνα μα ο Θεός αρνείται

Κι εγώ Τον βλασφημώ για ότι έχω γίνει

Αντήχηση κολάσεως, φωτιά που αναβοσβήνει

Μα η κατάρα ρίζωσε την κάλυψαν τα βάτα

Αλισβερίσι της καρδιάς, γλυκόπικρα μαντάτα

Η Γη μονάχη έμεινε κι εγώ μ’ αυτήν γυρίζω

Σα νέος αυτοκράτορας την πόλη ξαναχτίζω

 

 

* Η Persona non grata είναι 33 ετών. Τα έργα της είναι πάνω κάτω η λεπτομερής βιογραφία της.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top