Δύο ποιήματα: “Όχι” & “Πεπρωμένο”
Του Γρηγόρη Σακαλή // *
Όχι
Αλίμονο
αν σταθείς δίπλα μου
από λύπη και κατανόηση
στα ταξίδια μου
αν μ’ ακολουθήσεις βαριεστημένα
αν γείρεις στο κρεβάτι μου
παρ’ όλο που κουράστηκες
όχι
δεν το θέλω έτσι
ήσουν πυρκαγιά
όταν σε γνώρισα
πυρετός και έκρηξη
προτιμώ να βαδίσω
μόνος μου
το δρόμο της αναζήτησης
του καλού και του ωραίου
να κατακτήσω την αυτογνωσία
να συναντήσω πάλι
τον αληθινό έρωτα.
Πεπρωμένο
Περπατάμε σε μονοπάτια δύσβατα
σε λεωφόρους με καρφιά
τα πόδια μας ματώνουν
γυμνοί βαδίζουμε στο πεπρωμένο μας
μόνο εφόδιο η ψυχή
μα αυτό είναι αρκετό
όταν τα ιδανικά είναι υψηλά
οι στόχοι φιλάνθρωποι
τα εμπόδια παρακάμπτονται
τίποτα δεν σταματά την πορεία μας
βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα
για ένα αύριο
που δεν μπορεί να περιμένει
για ένα κόσμο
που επείγεται να γεννηθεί.
* Ο Γρηγόρης Σακαλής ζει στη Νάουσα. Έχει εκδώσει τις συλλογές «Κίβδηλος Καιρός», 2008, «Θαμμένος στην Άμμο», 2010, εκδόσεις Πλανόδιον, «Πορεία στη γύμνια», 2013, εκδόσεις Bookstars. Συμμετείχε σε ανθολογία των εκδόσεων Ενδυμίων το 2012.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Ο λόγος του «τρελού»”
Του Μανώλη Νανούρη // Ήταν 2 η ώρα το ξημέρωμα. Βγήκα απ’ τον θάλαμο κι άρχισα να περπατάω νευρικά στον στενό διάδρομο της κλινικής. Τα μάτια μου ήταν κόκκινα. Κάποιος αδιάκριτος τρόφιμος που δεν του κόλλαγε
Περισσότερα -
Αφήγημα: “Διατάραξις εννόμου τάξεως επί τη εμφανίσει μου”
Του Γιάννη Χρυσανθόπουλου // Η εφημερίδα Ελευθερία την Τετάρτη 1 Ιουνίου 1960 στην Σελίδα 4 δημοσιεύει την ακόλουθη επιστολή στην στήλη των επιστολών: ΠΕΡΙ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ Κύριε Διευθυντά, Εις τας θεατρικάς στήλας μερικών εφημερίδων εδημοσιεύθη,
Περισσότερα -
Χρονογράφημα: “Τα καλοκαιρινά ταξίδια…”
Από την Έφη Μυλωνά // * Τα καλοκαίρια μας γίνονται όλο και πιο μικρά. Η παιδική μας ξεγνοιασιά χάνεται στο πέρασμα των χρόνων, παρασύροντας μαζί της χαρούμενες φωνές και αρώματα καρπουζιού και υποβρύχιου βανίλια. Τα ηλιοβασιλέματα χάνουν σιγά
Περισσότερα -
Χωρίς αγάπη δεν βγαίνει η ζωή!
Του Νίκου Τσούλια // Αναρωτιόμαστε συνέχεια το τι μας λείπει και η σκέψη μας περιορίζεται στα υλικά αγαθά. Προβληματιζόμαστε γιατί δεν αισθανόμαστε καλά, ενώ δεν μας λείπει τίποτα. Απορούμε για την κυριαρχία της βίας στην κοινωνία,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Έπειτα έπρεπε να μεγαλώσουμε”
Του Νίκου Καρακάση // * Μέσα στην απλότητα της, καμία υψιπετής κατάσταση δεν είχε την πιθανότητα να συμβεί ανάμεσα στο κρασί, τις μπίρες, το ούζο και τους καφέδες. Κάπου το ’85 πιθανόν. με τον Γιάννη, τον Σωτήρη, τον
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Προσωπεία”
Του Χριστόφορου Τριάντη // * ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ Πλήξη και σκοτάδι τύλιξαν τα πρόσωπα. Μοιάζουν με μισοτελειωμένα χαρτοπαίγνια σε ξοφλημένα καφενεία. Λείπει η χαρά και έσβησε νωρίς η φλόγα . Έμειναν μόνο οι μάσκες και τα προσωπεία να
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο Κήπος με το Αγιόκλημα”
Του Αντώνη Δ. Σκιαθά // Η προβιά του χρόνου ζεσταίνει την μνήμη όπως η κλώσα τα μικρά της. Είχε περάσει ο σκληρός μήνας των γρήγορων εκτελέσεων, οι αναίτιες κι αθρόες συλλήψεις όμως στην κορύφωση τους. Γέμισαν
Περισσότερα