Ο αντίκτυπος του παρελθόντος και της Ιστορίας
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
«Πέπλο σιωπής», Stuart Neville , Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 352
Οι φωτογραφίες, εν τέλει, δεν είναι απλή υπόθεση, φυλακίζουν μέσα τους παρελθόν και μυστικά. Όπως δεν είναι απλή υπόθεση και τα οικογενειακά μυστικά, θυμίζουν κάπως την ιστορία μιας χώρας και κρατούν υποθηκευμένο το παρόν και το μέλλον της.
Αλλά μια κληρονομιά ακούγεται καλή υπόθεση, τουλάχιστον στην αρχή, κάπως έτσι συνέβη με τους Καρλάιλ όταν πέθανε αιφνιδίως ο θείος Ρέιμοντ Ντρου, ανεξήγητα κάπως, και με υπόνοιες για αυτοκτονία. Η Ρίτα Καρλάιλ θα κληρονομήσει το σπίτι του αποξενωμένου θείου της αλλά μαζί κι όλο το παρελθόν. Θα το αντιμετωπίσει σε βίαιη αναγνωστική μετωπική, μέσα από ένα βιβλίο- λεύκωμα στο οποίο ενδεχομένως ο θείος σημειώνει λεπτομερώς κάθε του κρίμα. Αλλ’ η πολιτική καριέρα του πατρός Καρλάιλ και μια παλιά φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται με τον Ρέιμοντ Ντρου και παρακρατικούς θα αποκλείσει κάθε ανάμιξη της αστυνομίας.
Η Ρίτα Καρλάιλ εντούτοις τρομοκρατημένη θα καταφύγει στον επιθεωρητή Τζακ Λένον και παλιό της εραστή, ο οποίος βρίσκεται ήδη σε δύσκολη θέση και σε διαθεσιμότητα γιατί σκότωσε σε αυτοάμυνα έναν συναδέλφό του και η δολοφονία της τον καθιστά ύποπτο και απ’ εκεί κι ύστερα αρχίζει η καταδίωξη.
Με κεφάλαια όπου εναλλάσσονται στην αρχή η καθημερινότητα της Ρίτα Καρλάιλ και του Τζακ Λένον και εγκιβωτισμένες σελίδες από το ενοχοποιητικό λεύκωμα να μεταφέρουν αμετάκλητα στο παρόν ένα ζοφερό παρελθόν, η ιστορία σκιαγραφεί στο βάθος της το πορτραίτο ενός αλλοπρόσαλλου δολοφόνου. Και την υποκριτική στάση ενός Καρλάιλ που γεννήθηκε σχεδόν εκ του μηδενός και ο οποίος δεν σκοπεύει με τίποτα να επιστρέψει στην αφετηρία ακόμα και μετά από την ειδεχθή δολοφονία της κόρης του. Οικογενειακά μυστικά, πολιτικά κρίματα, βία και τρέλα, ο προσωπικός γολγοθάς της Φλάναγκαν που αναλαμβάνει την υπόθεση και οι οικείοι ξένοι που εν τέλει κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά, συνθέτουν ένα πάζλ που καταλύει τον χρόνο: το χθες γίνεται σήμερα και υπαγορεύει τις κινήσεις τους. Το ζευγάρι αποδεικνύεται ο πιο απρόσμενος εχθρός, από κανένα δεν κινδυνεύουν τόσο οι Καρλάιλ όσο από τους Καρλάιλ.
Μια νουάρ ιστορία βίαιη και ανατρεπτική με ανθρώπινα ωστόσο στοιχεία. Παντού ανθίζει το έλεος και η ανθρωπιά φτάνει να υπάρχει εκείνο το ελάχιστο πρόσφορο έδαφος. Όπως και παντού αναπτύσσεται η τρέλα, δεν είναι δύσκολο δίχως τα χάπια σου να γίνεις Σπίθας και κεραυνός, ο καθένας μπορεί και να κουβαλά τη δική του πραγματικότητα, το σίγουρο είναι ότι ο Stuart Neville διαθέτει την αφηγηματική ικανότητα να ζωντανεύει αντιφατικούς χαρακτήρες και να σκιαγραφεί σχεδόν παράλληλους κόσμους.
Ζωές που διασταυρώνονται κατά λάθος ή από αναγκαιότητα, αλληλοεπηρεάζονται και ετεροκαθορίζονται αποτελούν, τελικά, το γαϊτανάκι του τρόμου. Κανείς και ποτέ δεν ξέφυγε από το παρελθόν, το ζήτημα είναι ότι η επικίνδυνη δυναμική του χτυπά όταν όλα μοιάζουν ειρηνικά, είναι ήρεμα, φαινομενικά όλα πηγαίνουν καλά, αλλά ωστόσο υπάρχει εκείνη η αμετάκλητη αλυσίδα. Και οι συνέπειες δεν σταματούν ακόμα κι όταν εκλείψει ένας κρίκος.
«Η αστυνομική λογοτεχνία στα καλύτερά της» γράφτηκε για το βιβλίο και όσον αφορά τον Neville ότι «είναι ο βασιλιάς του ιρλανδικού νουάρ», το σίγουρο είναι ότι «ο τύπος ξέρει να γράφει» καλά, όπως επισημαίνει από το εξώφυλλο ήδη ο James Ellroy και ότι ευτύχησε στην ελληνική του μετάφραση εφόσον η Βάσια Τζανακάρη εκτός από σπουδαία μεταφράστρια είναι κι εξίσου ικανή συγγραφέας και αυτό φαίνεται στην απόλαυση, το βιβλίο είναι εκτός από απολαυστικό νουάρ και μια ιστορία που ξεδιπλώνει τα μύχια της ύπαρξης, εξάλλου κάθε ιστορία αν αναδειχθεί σε βάθος και καλά, κατ’ ουσίαν είναι μια κατ’ εξοχήν υπαρξιακή ιστορία. Μας κυνηγά το παρελθόν μας σαν άτομα όπως μας κυνηγά και μας καθορίζει σαν λαούς η Ιστορία.
Stuart Neville
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ταξιδεύοντας στο ίδιο κουπέ
Γράφει ο Τάσος Αγγελίδης- Γκέντζος // Νόρα Πυλόρωφ – Προκοπίου «Συνένοχοι», εκδ. Ψυχογιός, σελ. 256 Για το μυθιστόρημα “Συνένοχοι” έχουν ειπωθεί και έχουν γραφεί αρκετά. Έχει διαβαστεί και αγαπηθεί από πολλούς αναγνώστες κι αυτό σαφέστατα είναι κάτι ευχάριστο και συνάμα
Περισσότερα -
Μια υπόθεση εργασίας για την Αμφίπολη
του Νίκου Μπελογιάννη // * Η Κερκινίτιδα υπήρχε από την αρχαιότητα, με όλη την ιστορία της, με τον ελλιμενισμό του στόλου του Αλέξανδρου κλπ. Ο τάφος χτίστηκε δίπλα στη λίμνη, οπότε οι τυμβωρύχοι μπαινόβγαιναν χωρίς πρόβλημα, ώσπου χτίστηκε, επί Θεοδοσίου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Οι μελανείμονες κόρες της κοιλάδας των Chiapas”
Της Μένης Πουρνή // Οι μελανείμονες κόρες της κοιλάδας των Chiapas Οδηγούσαμε προς το κεφαλοχώρι της περιφέρειας μια κρύα μέρα περασμένων μέσων του φθινοπώρου. Ο ήλιος ξεγελούσε με το μάτι πως έκαιγε, αλλά τα
Περισσότερα -
Κούνια στη θάλασσα. 1935-1950
Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάτικο Σαν θησαυρό να το φυλάξεις Τους λογισμούς, τους πόθους σου άλλαξε, Μα αυτό ποτέ να μην αλλάξεις. Γεώργιος Δροσίνης Κούνια στη θάλασσα. 1935-1950. Βούλα Παπαϊωάννου. Φωτογραφικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη.
Περισσότερα -
Γεννημένοι τον ίδιο Απρίλη
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Γιάννης Φιλιππίδης «Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων», Άνεμος εκδοτική. Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι ένας ιδιαίτερος συγγραφέας με το δικό του αναγνωστικό κοινό ο οποίος εδώ και χρόνια ακολουθεί τη δική του
Περισσότερα -
Δοκίμιο: “Στο κατώφλι της Σύνταξης”
Του Νίκου Τσούλια // * Hands – Luc Tuymans, 1978 Είχε αρχίσει να το σκέπτεται όλο και πιο συχνά. Αλλά είναι άλλο να το σκέπτεσαι και άλλο να το βιώνεις… «Κάποια μέρα θα συμβεί. Δεν γίνεται αλλιώς.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Αναιδής συμφωνία”
Γράφει η Αθανασία Μπεχλιβάνη // * “Αναιδής συμφωνία” Ο πρώτος που τα πρόσεξε ήταν ένας συγγενής του πατέρα της, μωρό ακόμα, έσκυψε και φίλησε το χεράκι της, τι μακριά δάχτυλα, να την κάνεις πιανίστρια,
Περισσότερα
