Fractal

Από τον συρμό στην αποβάθρα

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

train“Το κορίτσι του τρένου” της Πόλα Χόκινς. Μετάφραση: Αναστάσιος Αργυρίου, σελ. 354

 

“Μου λείπει κάθε μέρα. Περισσότερο από τον καθένα, πιστεύω. Είναι η μεγάλη τρύπα στη ζωή μου, στο κέντρο τη ψυχής μου. Ή ίσως να ήταν απλώς η αρχή. Δεν ξέρω! Δεν ξέρω καν αν όλα αυτά έχουν σχέση με τον Μπεν ή αν έχουν σχέση με όλα όσα συνέβησαν από εκεί και πέρα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι τη μια στιγμή είμαι μια χαρά, η ζωή είναι γλυκιά και δε θέλω τίποτα, και την άλλη ανυπομονώ να ξεφύγω, απλώνομαι παντού, γλιστράω και χάνομαι”.

Είναι η Μέγκαν αλλά μια χαρά θα μπορούσε να είναι στη θέση της η Άννα ή η Ρέιτσελ. Εξάλλου πρώτη η Ρέιτσελ, το κορίτσι του τρένου, είδε ξαφνικά την προηγούμενη ευτυχισμένη ζωή της σαν βαγόνι τρένου να περνά. Πρώτα έχασε τον άντρα της. Ερωτεύτηκε εκείνη, την Άννα, από την οποία αποκτά και παιδί. Κατόπιν θα χάσει την δουλειά της. Άλλωστε έτσι όπως έχασε τη γη κάτω απ’ τα πόδια της, έχασε ξαφνικά και τον εαυτό της. Μοναδική παρηγοριά της είναι το ποτό.

Εντούτοις συνεχίζει με μεγάλη συνέπεια τις ίδιες διαδρομές. Από το σπίτι της φίλης της όπου φιλοξενείται, στο τρένο κι από κεί μέσα από το βαγόνι και συχνά μεταξύ συρμού και αποβάθρας, στο παλιό της σπίτι, στη παλιά της ζωή, στην παλιά της γειτονιά. Εκεί απ’ όπου μέχρι χθες έβλεπε τα τρένα να περνούν. Με την ζωή των άλλων να αντικαθιστά ξαφνικά τη δική της ζωή.

Μέχρι εκείνο εκεί το πρωί. Εκείνο που βλέπει από το τρένο τη σοκάρει, διαταράσσει και πάλι την ήδη διαταραγμένη τάξη των πραγμάτων στη ζωή και στην δική της ζωή, η Μέγκαν στη βεράντα φιλά έναν ξένο άντρα, η Μέγκαν εξαφανίζεται, η Μέγκαν θα βρεθεί τελικά νεκρή και ο σύζυγός της θα είναι εκείνος που εύλογα θα κατηγορηθεί.

Στο μεταξύ, συνηθισμένη να τρέφεται πια η Ρέιτσελ με των άλλων την ζωή, θα γίνει σύντομα κάτι πολύ περισσότερο από το κορίτσι του τρένου. Θα γίνει από παρατηρήτρια ο στόχος, αλλά εν τω μεταξύ, θα θυμηθεί. Μια καθοριστική σκηνή που την παρακολούθησε από πολύ κοντά στην αποβάθρα.

Ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ δρόμου, με πρωτοπρόσωπη, τριτοπρόσωπη κι ενίοτε επιστολική ή ημερολογιακή δομή. Με χαρακτήρες αντιφατικούς και εξαπατητικά φαινόμενα. Με καθοριστικό παράδειγμα το απύθμενο βάθος της ανθρώπινης ψυχής. Στο επίκεντρο, το παρελθόν και τα μεγάλα ζητήματα της ενοχής. Ο φόβος και η ψευδής σκηνοθεσία της ίδιας μας της ζωής.

Το φινάλε απρόσμενο, όλα αλλάζουν, κι ο ένοχος, κι η συμμαχία των γυναικών τόσο αναπόφευκτη, τελικά, και συγκινητική.

Αλλά το πιο σημαντικό στοιχείο του βιβλίου παραμένει στη Ρέιτσελ. Δηλαδή το πώς έγινε από το κορίτσι του τρένου που παρακολουθεί των άλλων τη ζωή, η Μεγάλη Τραγική.

Η συγγραφέας του βιβλίου Πόλα Χόκινς γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζιμπάμπουε. Μετακόμισε στο Λονδίνο το 1989, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή, εργαζόταν ω δημοσιογράφος για δεκαπέντε χρόνια. “Το κορίτσι του τρένου” είναι το πρώτο τη μυθιστόρημα και, προτού καν εκδοθεί, πουλήθηκαν τα κινηματογραφικά διακιώματά του DreamWorks.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top