Ποίηση: “Παρακαταλογή”
Γράφει η Σελάνα Γραίκα // *
«Ο χάρος εβουλήθηκε πύργο να θεμελιώσει.
Βάζει τους νιούς πατώματα, τους γέρους αγκωνάρια,
βάζει και τα μικρά παιδιά πόρτες και παραθύρια.»
Δημοτικό.
Τον θάνατο άδικα μεις οι θνητοί μισούμε
αφού ποτέ του κανένας δεν πήγε, δεν έφυγε
αν της ζωής του το τέρμα δεν ήρθε
όσο του καπνού κι ένας ίσκιος
σε τζάκι αχνιστό. Ερχόμενος, φτάνει
και σβήνει μας τα όποια δεινά·
του άμυαλου που είν’ ευτυχισμένος
ενόχληση βαριά θα του φέρει η αλήθεια·
σφιχτοδεμένο σ’ αρπάχνει ο Χάρος.
Απ’ την θύρα αυτή, την άρπαξ’ ο Άδης
τη χαριτόσεμνη μικρή, την κόρη Κατινίτσα
κι εδώ! δάκρυα- πηγές φυτεύτηκαν της μάνας·
μοιρολογώντας, έκλαιγε κι ολοφυρομένη ήταν
των αρετών της κόρης της
των θαυμαστών και χιλιοειπωμένων
που ήταν γεμάτη κάλλος·
τους αγαθούς ο Χάροντας προσέρχεται
και παίρνει, πάνοπλος· και ο ανθός
πουν μοναχός δεν στέκει, γκρεμίζεται
πέφτει· κι όλες οι ομορφιές, όλες
οι αρετές του σαν την κοψιά του λείψανου
και σκόνη του σώματός του.
Των αγαθώνε οι ψυχές να σκύψουνε μπροστά
να πούνε: Μακαριστή, Μακαριστή ναι’ η ψυχή της κόρης.
Ο τάφος καλύπτει τα οστά του γιού του, Βασιλάκη·
την εφηβεία πέρασε και πριν την σήψη φτάσει
-που’ ταν νέος, νεότατος στην πλήρη ανθοφορία
και μεγάλες είχ’ απ’ αυτόν οι κοινωνία ελπίδες-
πρόωρος θάνατος ήρθε, να! και τον επήρε
από την πατρική αγκαλιά·
κι απ’ την τρανή πορεία
Διαβάτη! καθώς περνάς
ευχήσου γι’ αυτόν
και την ανάπαυσή του ηρεμία.
Ο σκλάβος κοιλίας ας έχει γευτεί
βάσανα, νηστείες και κόπους·
φωνές κι αναθέματα
αλαλαγμούς, χτύπους τρομερούς
-ο νους μου κοφτερός σ’ αυτά πολύ
και βλέπει-
στέμμα τρανό και δέσιμο
στενόλαιμα τα σταμνιά· κι απλώς
πολύ απλός ο δρόμος μας οδηγεί στον τάφο.
* Η Σελάνα Γραίκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Εξέδωσε το 2015 την πρώτη της ποιητική απόπειρα με τον τίτλο ‘ H ποίηση στα πλαινά των στίχων’ (εκδόσεις Όστρια.) Δημοσιεύει ποιήματα της στην ηλεκτρονική της σελίδα http://selanagraika.blogspot.gr/
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τρία ποιήματα
Του Αντώνη Κηπουρού // * Τα πρόσφορα για γυρισμό Στη θάλασσα τα ρίχνουν Παιδιά, μανάδες κι αδερφές Τα δίχτυα πριν γιομίσουν Για να χορτάσει η θάλασσα Τη μάνητα να σώσει Να ‘ρθούνε πίσω οι δικοί
Περισσότερα -
Γυναίκες, θύματα βιασμού εμπιστεύονται το Twitter περισσότερο από την αστυνομία
Γράφει η Δήμητρα Ντζαδήμα // Θύματα βιασμού, κυρίως γυναίκες, χρησιμοποιούν ένα Twitter hashtag για να μοιραστούν τις ιστορίες τους δημοσίως στα social media, παρόλο που δεν έχουν αναφέρει το έγκλημα στην αστυνομία . Σε μια επίδειξη αλληλεγγύης και
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα από τη νέα αδημοσίευτη συλλογή του Γεράσιμου Δενδρινού “Εικόνες από έναν επιπλέοντα κόσμο.”
Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός [1] // ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ Τις Κυριακές το όνομά σου ανασύρω μέσα από λησμονημένα τιμαλφή της ψυχής, θολό αντίκρισμα και σκόνη ξεθωριασμένη πρόσοψη πολλών ετών άφησες πίσω σου,
Περισσότερα -
☆ «Φιλιά, Όσκαρ», η τρυφερότητα ενός εικονικού θεού ως δώρο, παυσίπονος και παυσίλυπος απαντοχή. Μία άκρως συγκινητική παράσταση στο Θέατρο Αθηνών.
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // «Φιλιά, Όσκαρ» Θέατρο Αθηνών. O Éric-Emmanuel Schmitt έχει την τιμητική του φέτος. Δύο θεατρικά του έργα παίζονται ταυτόχρονα στις αθηναϊκές θεατρικές σκηνές (ΊΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ). Και στα δύο κοινό θέμα
Περισσότερα -
To 1821: Τότε και Τώρα
Γράφει ο Δημήτρης Βλαχοπάνος // «1821: Μέσα από τη ματιά σύγχρονων συγγραφέων», εκδόσεις 24 Γράμματα, Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης Η λογοτεχνία έχει τη δική της δυναμική μέσα στην ιστορία. Αφηγείται με τον ιδιαίτερο τρόπο της αυτά που δε γράφει
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Παραμονή Χριστούγεννα”
Της Κωνσταντίας Σωτηρίου // * Ο αστυφύλακας έσπρωξε τον άντρα στο κελί λίγο δυνατότερα από όσο χρειαζόταν και του είπε να καθίσει ήσυχος για να δουν πως θα χειριστούν την περίπτωση του. Ο άντρας έμεινε ακίνητος μπροστά
Περισσότερα -
Διήγημα: Φράκταλ
της Ελένης Φουρνάρου // * Η γυναίκα διασχίζει τον παραλιακό δρόμο αργά και αφηρημένα. Είναι μαυρισμένη, λυγερή, με ακατάστατα μαλλιά και πρόχειρα ρούχα. Μάλλον μεσήλικη, αλλά δεν της φαίνεται• κρατάει μια νεανικότητα στις κινήσεις και το βλέμμα, που παραπλανούν.
Περισσότερα
