Ποίηση: “Παιδική λύπη”
Του Κώστα Μοναστήρα // *
Παιδική λύπη
Η κούνια κρεμάμενη από ένα μπράτσο
το άλλο κόπηκε
Ανάπηρη την κουνάει ο αγέρας
-θύμησες-
Η τσουλήθρα έβγαλε τις σκλήθρες της
-αγκάθια που την στεφανώνουν-
Τα πατήματα σάπισαν
Η τραμπάλα απόκαμε
απόμεινε ένα σίδερο κουρασμένο
Τα σχοινιά λύθηκαν.
Εσύ ταξιδεύεις τα βράδια
σε μια παιδική χαρά
σε μιαν άλλη χώρα
που σ’ άφηνε
-σαν παράταγες την κούνια-
(δευτερεύουσα άχρονη πρόταση τώρα)
για λίγο να πετάξεις.
Παιδικές χαρές που χάθηκαν
απ’ το τσιμέντο του μυαλού σου.
* Ο Κώστας Μοναστήρας είναι άνθρωπος με δυνατότητες και αδυναμίες. Λατρεύει τις μικρές ώρες και απεχθάνεται τις μεγάλες. Η μια πλευρά του προσώπου του είναι βουνίσια, η άλλη θαλασσινή. Πέρσι εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του (Ηλιοτριβείο-εκδόσεις Libron).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Αθάνατος”
26/03/2024, 8:26 μμ -
Ποίημα: “Μαγική πόλη”
26/03/2024, 8:25 μμ -
Ποίημα: “Μια στιγμή”
26/03/2024, 8:24 μμ -
Διήγημα: «Απάνω τους ωρέ Έλληνες»
26/03/2024, 8:22 μμ -
Δύο ανέκδοτα ποιήματα
26/03/2024, 8:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Οι δήθεν σύμμαχοι”
Της Πόπης Κλειδαρά // * Από σφάλμα γίνονται σύμμαχοι γι’ ασήμαντους λόγους παινεύονται και πριν ακόμα χαράξει δυο πρόσωπα δύουν. Μα κι ο βαρκάρης ακόμα γνωρίζει ποιον πάει απέναντι… όμως οι σύμμαχοι ο ένας του αλλουνού
Περισσότερα -
Σκιά, η άλλη όψη
Γράφει η Χρύσα Φάντη // * Εύα Μ. Μαθιουδάκη, «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος», Νουβέλα, Γαβριηλίδης, 2014 , σελ. 138 Πήρε την κατηφόρα, πάλι είχανε ρίξει νερά, ήταν κάτι που τον εκνεύριζε, που βρώμαγε χωριατίλα, χωριατίλα Αρίστο μου,
Περισσότερα -
Υπαρξιακή ποίηση με έκδηλο άγχος και ερωτήματα
Γράφει η Μαρία Μπουρμά // Αλέξανδρος Γκουντινάκης «Αντίδωρο», εκδόσεις Κέδρος Στην τρίτη ποιητική συλλογή του Αλέξανδρου Γκουντινάκη «Αντίδωρο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, συναντάμε ολιγόστιχα αφηγηματικά ποιήματα. Αποστάγματα ζωής και δώρα προς προβληματισμό στον αναγνώστη ή πράξη
Περισσότερα -
Ποίηση fractal: “Για ποιο ταξίδι μου μιλάς”
Γράφει ο Βασίλης Πης // * ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ Άμμος καπνός στον ουρανό με τουφεκιές Στην τρομαγμένη ερημιά και μες στα δάση Ένα πουλί πεθαίνει άρρωστο στη βάση Που η φωτιά το ’χει
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ερείπια”
Της Αιμιλίας Πανταζή // * Ερείπια Δωρική η σιγή των ακροκέραμων. Ο γρύπας στο κέντρο ατενίζει τα ουράνια. Οξειδωμένο το χάλκινο ρόπτρο της πόρτας. Κρυφοκοιτάζω από το σπασμένο παντζούρι. Ερημιά. Οι ένοικοι από καιρό φευγάτοι.
Περισσότερα -
Μεγάλα αριστουργήματα για μικρούς ανθρώπους και ιστορίες που μένουν να θυμίζουν τις αξίες της ζωής
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Παραμύθια μαγικά για καιρούς παλαιικούς με θέματα σύγχρονα. Λέξεις που αλλάζουν νόημα πάνω στο χαρτί και άλλες που ανοίγουν το μυαλό, την ψυχή κι απογειώνουν την φαντασία. Μεγάλα αριστουργήματα για μικρούς ανθρώπους
Περισσότερα -
Το θέατρο δεν συμπαθεί τις εκεχειρίες
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το θεατρικό έργο «Αναμονή» της Κατερίνας Λουκίδου από τις εκδόσεις Βακχικόν Η μικρή σημείωση στις πρώτες σελίδες της έκδοσης του Βακχικόν παραχωρεί τα κλειδιά στον αναγνώστη. Μια αληθινή ιστορία, μια από
Περισσότερα