Fractal

Ένα ποίημα: “Παγωνιά”

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

 

f11

 

 

ΠΑΓΩΝΙΑ

 

Πάγωσε η λίμνη κι έσβησ’ η ζωή μες στην ποδιά της

πάχνη τα πάντα σκέπασε χάθηκαν τα όνειρά της

μα αχτίδα ήλιου δεν θωρεί να γιάνει το μαράζι

μόν’ ο βοριάς λυσσομανά και η καρδιά σπαράζει.

 

Τα κρύα χέρια την πονούν κι η ανάσα παγωμένη

δεν δύναται να ζεσταθεί και στέκει απελπισμένη

μάτια θολά… στα στήθη της το αχ! μονάχα ανθίζει

στάχυ στον κάμπο μοναχό, κλαράκι και λυγίζει.

 

Πάγωσε η λίμνη… νύχτωσε, φοβάται το σκοτάδι

η αγάπη της ξεμάκρυνε και της ψυχής το χάδι

παρακαλεί να κοιμηθεί, μη σκέφτεται… μη νιώθει

γιατί είν’ η μοίρα της σκληρή και πόνους μόνο κλώθει.

 

Ποιός τάχατες, ποιός το μπορεί… ποιός ήλιος, ποιό φεγγάρι

ποιά Άνοιξη λυτρωτική την παγωνιά θα πάρει

ποιό μαϊστράλι θαρρετό θα διώξει τον καημό της

να αναθαρρήσουν τα νερά, να αναδυθεί ο βυθός της;

 

Ξημέρωσε… στα πέρατα το βλέμμα της πλανάται

βλέμμα υγρό, δάκρυ πικρό, θυμάται και λυπάται

ήτανε Μάης ζηλευτός, είχε τ’ αετού τη χάρη

αηδόνι ήταν γλυκόλαλο… και μύριζε θυμάρι.

 

Αφέθηκε στα χέρια του, στον έναστρο ουρανό του

και λάτρεψε το καθετί… το καθετί δικό του

κείνος μαχαίρι κράταγε, λεπίδα ακονισμένη

τη χάραξε, τη μάτωσε και γιατρειά δεν παίρνει.

 

Θεέ της φύσης, των πουλιών και των ψυχών ελπίδα

κάνε μια μέρα να φανεί, μια λάμψη- μια πυξίδα

να ξεπαγώσουν τα νερά και οι πληγές να γιάνουν

να αναστηθούν τα όνειρα πριν σβήσουν και πεθάνουν.

 

10-12-16

 

 

* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top