Fractal

Όταν το Λονδίνο «καιγόταν»…

του Βαλάντη Τερζόπουλου (a.k.a. Electric Looser) // *

 

1 (1)Το 1966 η Beat μουσική στο Λονδίνο βρισκόταν στο απόγειό της. Οι νέοι της εποχής σ’ όλο το Λονδίνο άκουγαν μοντέρνες ραδιοφωνικές εκπομπές, για να μην αναφέρουμε τα live shows στα οποία παρευρίσκονταν νέοι με μακριά μαλλιά και εξεζητημένες εμφανίσεις που θα ζήλευε ακόμα και ο Austin Powers.

 

Μιλάμε για ένα μουσικό και πολιτιστικό «σεισμό» βιβλικών διαστάσεων που άφηνε πίσω του το κατά τα άλλα σεβαστό πρότυπο των 50’s. Το Λονδίνο φυσικά ήταν το κέντρο όλων αυτών των δραστηριοτήτων.

Μέσα σε ένα συρφετό από μακριά μαλλιά, φουλάρια, ψεύτικες βλεφαρίδες, μίνι φούστες, σαφείς αναφορές στη σεξουαλική απελευθέρωση, παντελόνια, παρδαλά καλσόν, χρωματιστές περούκες και υπερβολικό μακιγιάζ , προσγειώνεται ο Mr Dante Fontana. Το παρουσιαστικό του, καθώς και όλη του η συμπεριφορά, φαίνεται να έχουν ξεπηδήσει από μια άλλη ξεχασμένη εποχή Λόρδων και λοιπών αγγλικών παραδόσεων.

Ωστόσο ο Dante Fontana παρευρισκόμενος στο Λονδίνο και παρατηρώντας με περιέργεια και απορία το φαινόμενο Beat 60’s δεν αργεί να ενσωματωθεί , ξεκινώντας ένα ταξίδι μυστηρίου και περιπέτειας.

Κάπως έτσι αρχίζει η ταινία «Fumo di Londra» που σκηνοθετήθηκε από τον Alberto Shordi το 1966 και στην οποία βέβαια κάθε καρέ, παραμένει μέχρι και σήμερα μαγικό. Αναμφίβολα αυτή η ιδιαίτερη μαγεία προέρχεται από το soundtrack που έγραψε ο Piero Piccioni για την ταινία.

Ο Piccioni συνεργάστηκε πολλές φορές με τον Alberto Sordi, συνθέτοντας πολλά θέματα για τις ταινίες του, όπως για παράδειγμα το «Finche ce guerra, ce speranza» για την οποία θα μιλήσουμε σε επόμενο τεύχος.

To «Fumo di Londra» είναι ένας συνδυασμός θεμάτων που αναδεικνύει την ίδια την ταινία. Ρομαντικά μοτίβα εναλλάσσονται με beat κομμάτια. Ένα από τα τρία βασικά θέματα «You never told me» συνοδεύει τον Dante Fontana σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Το κομμάτι ακούγεται στους τίτλους αρχής από την τραγουδίστρια Julie Rodgers, η οποία παρεμπιπτόντως είχε κάνει ακρόαση και για το Bond Theme του John Barry «You only live twice», αλλά τραγουδήθηκε τελικά από τη Nancy Sinatra.

Το θέμα «Richmond Bridge» δημιουργεί με απόλυτη ακρίβεια την ατμόσφαιρα της συγκέντρωσης των «εραστών» στη γέφυρα Richmond. Εκεί ο Dante Fontana ψάχνει με απορία τα βλέμματα των νέων του Λονδίνου, παρατηρεί και επεξεργάζεται όλο αυτό το συνονθύλευμα χρωμάτων, εξεζητημένων εμφανίσεων, υπερβολικού μακιγιάζ, απελευθερωμένων αγγιγμάτων και τελικά καταλήγει, από έντονη περιέργεια ή καλύτερα μαγνητική έλξη στο youth club της περιοχής για να ζήσει από κοντά όλη αυτή τη μαγεία που του προσφέρει το «ξένο», το «περίεργο», το «ανεξερεύνητο» φαινόμενο 60’s.

Το τρίτο και πασίγνωστο θέμα «Mr Dante Fontana», το οποίο κινείται ανάμεσα σε shake και swingρυθμούς με τα γυναικεία φωνητικά της Lydia Mc Donalds, συμπληρώνει τη σκηνή κατά την οποία ο Mr Dante Fontana ψωνίζει τη νέα του γκαρνταρόμπα ως ενσωματωμένος «νεαρός» της εποχής των 60’s.

Η Lounge πλευρά του «Fumo di Londra» έχει να επιδείξει καταπληκτικά κομμάτια σαν το «Babylon i’m coming» και «Drag beat», τα οποία ουσιαστικά παίζουν σαν background στη σκηνή του πάρτι. Σύμφωνα με τον Piero Piccioni αυτά τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν από μια τοπική μπάντα κατευθείαν σε 35 mm.

Δισκογραφικά το «Fumo di Londra» εμφανίζεται με το label Parad το 1966 με τη φωνή της Lydia Mc Donalds στα τραγούδια «You never told me» και «Richmond Bridge», ενώ στην ταινία τα παραπάνω κομμάτια τραγουδήθηκαν από τη Julie Rodgers.

H πρώτη κυκλοφορία του «Fumo di Londra» σε cd έγινε το 1994 μαζί με το soundtrack «Un Italiano in America» από την Point, ενώ στην Ιαπωνία κυκλοφόρησε σε διπλό cd από την Avanz. Η βινυλιακή έκδοση του 2000 με το αυθεντικό εξώφυλλο του πρωτοτύπου αποτίει φόρο τιμής στο μεγάλο σκηνοθέτη Alberto Sordi και στη διαχρονική μουσική του μαέστρου Piero Piccioni.

Στο Party σκηνή απ’ τη ταινία >>

Piero Piccioni – Mr Dante Fontana >>

 

* Ο Βαλάντης Τερζόπουλος είναι ο δημιουργός του blog http://spychedelicsally.blogspot.gr

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top