Fractal

Δύο ποιήματα: “Όρκο δεν παίρνω” & “Λίγες νότες υποταγής”

Της Μαρίας Πέστροβα //

 

 

 

Όρκο δεν παίρνω

~~~~~~~~~~~~~

Από σήμερα αποφάσισα να διορθώσω

τα ελαττώματά μου.

Θα πίνω όλο το γάλα μου

και δεν θα αντιμιλώ στους μεγαλύτερους.

Θα τρώω όλο το φαγητό μου

-αφού υπάρχουν παιδάκια που πεινάνε-

και δεν θα αφήνω την μπουκιά μου

ούτε θα σκαρφαλώνω στα δέντρα

ούτε γόνατα θα ξαναματώσω

όσο για την ψυχή μου

γι’ αυτήν

όρκο δεν παίρνω.

 

 

Λίγες νότες υποταγής

~~~~~~~~~~~~~~~~

Δρόμοι…

Όπου και να κοιτάξω

περαστικοί καγχάζουν

σου ξέφυγε η διαδρομή, φωνάζουν

κι ας την αναζητάς κάθε βράδυ

μέσα στα όνειρα

τυλιγμένη είναι σε πέπλα λευκά

αιωρείται προσπαθώντας να φτάσει το άπειρο

τι ουτοπία κι αυτό

όλη η ζωή να ‘χει βασιστεί σε κάτι άπιαστο

σαν τερατώδες παιδικό ψέμα

με τεράστια ανοικτά παράθυρα

για να τρέχει ανέμελα ο λογισμός

και να φυλακίζεται το κορμί

σκέψου θετικά μου λες

σκέφτομαι

μα μου στενεύουν τον χώρο μου

όλο και συρρικνώνομαι

και δεν μπορώ να φυτέψω εκείνα τα ζουμπούλια

που τόσο μ’ αρέσουν

μόνο γύρω γύρω από τον εαυτό μου

μπορώ να τρέξω

ε, κοντά είναι θα μου πεις

δεν απομακρύνομαι

φοβάμαι μην και με πατήσει ο ελέφαντας

προσπαθώ να τον κάνω φίλο μου

χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, το φιλάς!

έτσι με μάθαν από παιδί

κι εγώ στα δύσκολα

βγάζω το μικροσκοπικό οργανάκι μου από την τσέπη

και αφήνω λίγες νότες υποταγής.

Τους στίχους

μόλις τους καταθέτω στα πόδια σου

ξεροκαταπίνοντας

αφού

για άλλη μια φορά θα καταλάβεις την ήττα μου.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top