Δύο ποιήματα: “Στιγμιαίο” & “Το ολόγραμμα”

✩ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

• Όλα ξεχνιούνται κι αυτό να το θυμάσαι…

  

  Γράφει η Μαρία Μαραγκουδάκη //   Δημήτρης Ε. Σολδάτος «Ποιητής και Μαραθωνοδρόμος»   Στο εξώφυλλο του βιβλίου ο Δημήτρης Ε. Σολδάτος, με τον αριθμό 202 στη μέση, με το πρόσωπο στραμμένο ψηλά, κουρασμένος και πλήρης, απεικονίζεται σε σχήμα σταυρού με

  Περισσότερα

• Αναβιώνοντας τη μεγάλη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Το μαρτύριο του δούλου του Θεού

  

  Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //         Αναβιώνοντας τη μεγάλη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Το μαρτύριο του δούλου του Θεού   …Ο ιερέας παρακολούθησε με το βλέμμα τον Τούρκο υποτακτικό ως εκεί που το πλακόστρωτο μονοπάτι έκανε καμπή. Ύστερα

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Εξαπίνης διαπίστωση – ομολογία”

  

  Του Λεωνίδα Καζάση //         Εξαπίνης διαπίστωση – ομολογία   Ξεκίνησα από το πανδοχείο, όπου διέμενα έξω από την, Μονεμβασία, την συνηθισμένη (μετά την κολύμβηση στη θάλασσα), πεζοπορία, προς, την Μονεμβασία, προς ανεύρεσιν τροφής και, κατόπιν, την ανάβαση προς

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Έπρεπε ν’ ανθίσει”

  

  Της Μάρης Τσαμακίδου-Παπαποστόλου // *       Άγουρη αγάπη με κομμένα χείλια Δροσιά στην αγάπη δοσμένη Σε φύλαξα σε φίλησα σε είδα Δώς μου το χέρι σου να σε φιλήσω ακόμα Και μη ντραπείς μην κοκκινίζεις Το ποτήρι γιομάτο

  Περισσότερα

• Ποίηση: “Ειρήνη”

  

  Της Γεωργίας Σακκά- Ντάουερ // *         “Ειρήνη”   Κοιμάσαι, ελπίδα μου; Κοιμήσου, καλή μου Στ’ άσπρα αφράτα στρωσίδια σου.   Κοιμήσου σαν την ωραία Κοιμωμένη που περιμένει τον πρίγκιπα για να πάρει το φιλί της ανάστασης.

  Περισσότερα

• Ποιήματα της Στιγμής και Άλλες Ουτοπικές Ιστορίες

  

  του Πάνου Ριβιέρη //     Πρωινή Ομίχλη Μαθαίνεις να γράφεις γράφοντας Μαθαίνεις να ζεις χάνοντας Ελπίζεις να ζεις γράφοντας   Λέξεις Μοιάζει με βόλτα στην άδεια πόλη μετά τη καταιγίδα γι αυτό σου αρέσει το σύνθημα στον τοίχο που

  Περισσότερα

• Ποίημα: ”Μόνη”

  

  Της Κατερίνα Λέκα //       Μόνη   Ζυμώνει, ζυμώνει, ζυμώνει. Από το πρωί ως το βράδυ.   Ζυμώνει, ζυμώνει, ζυμώνει. Από το βράδυ ως το πρωί.   Ζυμώνει, ζυμώνει, ζυμώνει, και τα νύχια της μπήγονται μωρέ, στην μάλλινη

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Η γλυκούλα ή το βλέμμα του;”

  

  της Ελένης Κοφτερού // *   Ούτε σαν ένα μικρό πετάρισμα δεν είχε περάσει απ’ το μυαλό της ότι θα μπορούσε να τον ερωτευτεί. Και το μυαλό το δικό της δεν ήταν κανένα αδιάφορο, νωχελικό απ’ αυτά που σκέφτονται: «πού

  Περισσότερα

• Ποίηση: “Τ’ αμίλητο χωριό”

  

  Της Ελένης Θ. Π. Λουκά // *       Τ’ αμίλητο χωριό   Πάνω στου λόφου την πλαγιά Κάτω απ τα πλατάνια δροσοπηγής το κέρασμα στου ήλιου τα πλοκάμια παλιό χωριό ερειπωμένο στου χρόνου τη σκιά παρατημένο Κάποτε ζούσε

  Περισσότερα

• Πέντε ποιήματα του Γιώργου Ρούσκα

  

  Ανθολογεί και μεταφράζει στα γαλλικά η Παρασκευή Β. Μόλαρη // *           Από την ποιητική συλλογή ΕΡΩ, Εκδόσεις Σοκόλη     Εκεί     Εκεί που σε πρωτοαντίκρυσα ευλογημένος τόπος.   Εδώ όπου σε σκέφτομαι ευλογημένος

  Περισσότερα