Fractal

Διήγημα: “Ιεροτελεστία της βροχής”

Της Όλγας Μπακοπούλου // * 

 

 

f3a

 

 

Προσπέρασε το στενό αλλά δεν έστριψε. Η ομπρέλα στη θέση του συνοδηγού τον αποσυντόνιζε. Ήταν εξαντλημένος. Η μέση του πονούσε, χρειαζόταν ξεκούραση. Όμως από το πρωί, από εκείνη τη στιγμή που έσφιξε την ομπρέλα σφιχτά μες την παλάμη του κατάλαβε ότι υπήρχε μόνο ένας προορισμός. Την κρατούσε σταθερά σε όλη τη διάρκεια των τυπικών διαδικασιών. Την πήρε μαζί του για να υπογράψει τα χαρτιά, να αποχαιρετήσει τους γιατρούς, να μαζέψει τα ρούχα. Την άφησε μόνο όταν μπήκε στο αυτοκίνητο και έβαλε μπροστά τη μηχανή. Την κοιτούσε κάθε τόσο με την άκρη του ματιού του. Τον ενοχλούσε.

Το αυτοκίνητο, που εδώ και ώρα είχε κολλήσει πίσω του, τον προσπέρασε με έναν απότομο ελιγμό. Δεν το περίμενε σ’ ένα τόσο επικίνδυνο σημείο. Ελάττωσε ταχύτητα ενώ το έβλεπε να χάνεται στο βάθος του δρόμου. Ρυάκια στο πεζοδρόμιο. Γλιστερό το οδόστρωμα με χώματα σκορπισμένα από τα έργα που δεν είχαν τελειώσει. Μια ακόμη κλεφτή ματιά στην ομπρέλα. Άλλαξε ταχύτητα και το σανίδωσε. Τραντάχτηκε από τη λακκούβα, άκουσε τον άξονα να τρίβεται στο εξόγκωμα. Το αυτοκίνητο σύρθηκε μερικά μέτρα ακυβέρνητο. Το ίσιωσε με διπλή προσπάθεια. Κοίταξε έντρομος προς τη μεριά του συνοδηγού. Η ομπρέλα ταλαντευόταν. Την άρπαξε και την πέταξε στο πίσω κάθισμα. Ξεκόλλησε το πόδι του από το γκάζι και μείωσε ταχύτητα. Συγκεντρώθηκε στον ήχο της βροχής. Στις στάλες που διαλύονταν με κρότο στο καπό και στο παρμπρίζ. Μούσκευαν την απουσία της. Ρευστοποιούσαν το πιο συμπαγές απ’ όλα τα συναισθήματά του.

Πάρκαρε και τράβηξε το μπουφάν και την ομπρέλα. Δεν είχε κύμα. Το νερό φούσκωνε, αλλά δεν ξεσπούσε. Ο αέρας ήταν τσουχτερός. Σήκωσε τον γιακά και κατευθύνθηκε προς το μονοπάτι που περνούσε δίπλα από την παραλία. Ο ορίζοντας ήταν θαμπός. Στο βάθος οι λιγοστοί άνθρωποι που περπατούσαν φαίνονταν αχνά. Η βροχή έπεφτε με ένταση. Άνοιξε την ομπρέλα και έσκυψε το κεφάλι. Μαζεύτηκε μπροστά. Κλείδωσε τις διεξόδους του εαυτού του για να σώσει τα πολύτιμα. Την εικόνα, τη φωνή της. Πόσο πολύ της άρεσε αυτή η βόλτα. Δίπλα στη θάλασσα. «Εκεί που ανήκω», έλεγε και βουτούσε με τη μία.

Τις τελευταίες φορές που βρέθηκαν στο μονοπάτι, μέσα σ’ αυτούς τους φριχτούς μήνες, ήταν μουδιασμένοι κι αμίλητοι. Οι κουβέντες τούς έκαιγαν. Οι σιωπές τούς αφάνιζαν. Οι διάλογοι μεταξύ τους γίνονταν πια με ένα νεύμα, μια σύσπαση των χειλιών.

Το πέρασμα είχε κλείσει από τα νερά που λίμναζαν. Στάθηκε στην άκρη με τις μύτες των παπουτσιών του να βουλιάζουν στη λάσπη. «Πάμε», θα του είχε πει και θα τον είχε τραβήξει από το χέρι μπροστά. «Πάμε», θα της είχε πει και θα την τραβούσε από το χέρι προς τα πίσω.

Οι ώμοι του έγειραν. Μετέωρη απόφαση. Η ομπρέλα τραντάχτηκε από το απότομο φύσημα του ανέμου. Ακούμπησε τη χειρολαβή στο στήθος του για να τη συγκρατήσει. Μια δυνατή ριπή αέρα και βροχής τη χτύπησε στο εσωτερικό. Το ύφασμα τεντώθηκε προς τα έξω. Την έπιασε με τα δυο του χέρια και προσπάθησε να τη γυρίσει αντίθετα από τον άνεμο, ώστε να την επαναφέρει στην αρχική της κατάσταση. Τα μεταλλικά ελάσματα έσπασαν. Αχρηστεύτηκε σε δευτερόλεπτα. Έκανε άθελά του ένα βήμα προς τα πίσω και έπεσε στα νερά. Το παπούτσι του πλημμύρισε. Το παντελόνι βράχηκε μέχρι τη γάμπα. Η βροχή κυλούσε μέσα από το μπουφάν στην πλάτη του. Σαστισμένος κοιτούσε μία την ομπρέλα, μία το πόδι του. Ήταν τόσο, μα τόσο….

Ξέσπασε σε γέλια. Τρανταχτά γέλια, ηχηρά. Ακατάσχετα. Κράτησε την κοιλιά του από τα γέλια. Έκανε δυο βήματα και στηρίχτηκε στον κορμό ενός δέντρου. Γελούσε και δεν μπορούσε να σταματήσει. Η κατεστραμμένη ομπρέλα, αυτή που πάντα της έλεγε να παίρνει μαζί της αλλά δεν έπαιρνε ποτέ, του έπεσε από τα χέρια.

Τα γέλια μετατράπηκαν σε δάκρυα. Ξεπήδησαν. Αναμείχθηκαν με τη βροχή. Κάθισε πάνω στο βρεγμένο πεζούλι, ανυπεράσπιστος.

Κοινωνός μιας σεμνής τελετής.

 

 

 

* Η Όλγα Μπακοπούλου γεννήθηκε στο Johannesburg της Νοτίου Αφρικής και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Αγγλική Φιλολογία. Έχει γράψει σενάρια και έχει γυρίσει ταινίες μικρού μήκους. Το μυθιστόρημά της «Μια Ανάσα Πριν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Momentum.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top