Fractal

Όλγα Γεωργιάδου: “Θα έλεγα ότι διαβάζω κάθε βιβλίο φωτογραφικά!”

Συνέντευξη στη Μαρία Λιάκου //

 

 

Η Όλγα Γεωργιάδου «φωτογραφίζοντας» τα βιβλία τα οποία διαβάζει φωτογραφικά μας μιλά για την προσωπική ιδιαίτερη και πρωτότυπη δουλειά της. Για την Αθήνα του Μάρκαρη, για το μυστήριο της Κηφισιάς, για τους ανθρώπους που δένουν με την ιστορία, τους πύργους, για τους έλληνες αναγνώστες που δεν εμπιστεύονται να διαβάσουν έλληνες συγγραφείς… Αλλά είναι αισιόδοξη γιατί έχουμε σπουδαίους συγγραφείς, τελικά.

 

-Κυρία Γεωργιάδου, μιλήστε μας για το πρώτο σας βιβλίο…

Οι «24 ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ» είναι φωτογραφικό οδοιπορικό με οδηγό το βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη «Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ».  Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Ο Πέτρος Μάρκαρης αναφέρεται στη διαδρομή του Ηλεκτρικού από τον Πειραιά ώς την Κηφισιά και στους είκοσι τέσσερις σταθμούς – συνοικίες που διαπερνά. Αναλύοντας την ιστορία και την κοινωνική διαστρωμάτωση καθενός από αυτούς μας δίνει την εικόνα σχεδόν ολόκληρης της Αθήνας.

Ο Ηλεκτρικός είναι το αγαπημένο μου μέσο μεταφοράς, ακριβώς επειδή περνά μέσα από διαφορετικές συνοικίες. Είχα από χρόνια μέσα μου την επιθυμία να περπατήσω σε κάθε μια από αυτές, να νοιώσω τον παλμό της ζωής τους. Ο Πέτρος Μάρκαρης με την «ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» μου έδωσε απαντήσεις για τη ζωή στους σταθμούς- συνοικίες του Ηλεκτρικού, ενώ συγχρόνως κάθε σελίδα του έγινε εικόνα. Έτσι ξεκίνησε η φωτογράφιση με αποτέλεσμα τις «24 ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ». Μέσα από αυτό το οδοιπορικό έζησα ένα ταξίδι. Πολλές φορές νομίζουμε ότι γνωρίζουμε μια περιοχή. Αν όμως δεν περπατήσουμε σε κάθε δρόμο της, παρατηρώντας την καθημερινότητα των ανθρώπων, τίποτα δεν έχουμε καταλάβει. Ο Ηλεκτρικός προσφέρει εμπειρίες.

 

 

-Έχετε κάποιες αναγνωστικές εμμονές;

Αναγνωστικές εμμονές δεν έχω. Αγαπώ ιδιαίτερα την αστυνομική λογοτεχνία χωρίς όμως να μου είναι εμμονή. Αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι να διαβάζω ένα κείμενο που συνδυάζει σε ισορροπία το μύθο και τη λογοτεχνία.

 

-Οι συγγραφείς που αγαπάτε περισσότερο ποιοί είναι;

Από ξένους συγγραφείς έχω αδυναμία στο George Simenon και από τους νεώτερους στον ArneDahl. Η αστυνομική λογοτεχνία με κέρδισε στο εξωτερικό. Από Έλληνες ιδιαίτερη αδυναμία στους Πέτρο Μάρκαρη, Αλέξη Πανσέληνο και Κωνσταντίνο Τζαμιώτη.  Στην Ελλάδα η αναλογία κλασσικής λογοτεχνίας και αστυνομικής είναι δύο προς ένα.

 

 Τα πρώτα σας διαβάσματα θεωρείται ότι αποτέλεσαν ερέθισμα για την ενασχόληση σας με την τέχνη της φωτογραφίας;

Από μικρό παιδί οτιδήποτε διάβαζα γινόταν αυτόματα εικόνα μέσα μου. Ναι τα διαβάσματα είναι ερέθισμα για τη φωτογραφία.  Θα έλεγα ότι διαβάζω κάθε βιβλίο φωτογραφικά,  δηλαδή ψάχνω πως θα μπορούσα να το μετατρέψω σε εικόνα. Είναι πολλά τα  μυθιστορήματα που θα ήθελα να φωτογραφίσω και συγχρόνως να δέσω την εικόνα με το κείμενο του συγγραφέα.

 

Μιλήστε μας για τη νέα σας έκθεση «Η Μυστηριακή Γοητεία της Κηφισιάς»…

Η Κηφισιά, συνδεδεμένη για εμένα με τον Ηλεκτρικό, είναι ο προορισμός που αφήνει τη φαντασία μου να πλάθει ιστορίες.  Αιτία είναι οι πύργοι της.

Βγαίνοντας από το κτίριο του σταθμού η πρώτη εικόνα, που μαγνητίζει το βλέμμα  μου, είναι  το  Άλσος και το παλιό αρχοντικό  στην Αδριανού… Τα βλέπω σαν σκηνικό μιας από τις ιστορίες  που έρχονται στο νου μου. Στέκομαι μπροστά στους πύργους και αισθάνομαι να αποπνέουν μυστήριο.

Αρχές του χειμώνα ένιωσα την ανάγκη να κρατήσω αυτές τις εικόνες, τα σκηνικά μου, μέσα από τις φωτογραφίες. Τις περισσότερες φορές δεν ήταν εύκολο, γιατί οι πύργοι  ήταν σχεδόν κρυμμένοι πίσω από τα γυμνά, λόγω εποχής, κλαριά των δέντρων. Μου άρεσε το αποτέλεσμα.

Κάποια στιγμή σκέφθηκα ότι ιστορίες μόνο με πύργους δεν υπάρχουν. Οι άνθρωποι δίνουν το νόημα. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να φωτογραφίζω τους ανθρώπους της Κηφισιάς στη καθημερινότητα τους, στο Άλσος και στους δρόμους. Ο παλμός του προαστίου έδεσε με τα κτίρια. Κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι των πύργων.

«Η Μυστηριακή Γοητεία της Κηφισιάς» εγκαινιάζεται στις 25 Μαίου στο Βιβλιοπωλείο Sporos φυσικά στην Κηφισιά. Διάρκεια έκθεσης: 25/5 – 30/6/2017.

 

 

-Ποιό κατά τη γνώμη σας είναι το μέλλον της Τέχνης στη χώρα μας (ειδικότερα της Λογοτεχνίας και της Φωτογραφίας);

Θα ξεκινήσω με τη λογοτεχνία. Υπάρχουν στον τόπο ιδιαίτερα αξιόλογοι συγγραφείς που μας δίνουν σοβαρά αναγνώσματα. Το πρόβλημα είναι ένα και σοβαρό. Οι Έλληνες πάρα πολλές φορές αρνούνται να διαβάσουν Έλληνες συγγραφείς. Ένα λυπηρό φαινόμενο που δυστυχώς συναντώ πολύ συχνά. Όταν ρωτώ γιατί,  δεν υπάρχει τεκμηριωμένη απάντηση, τις περισσότερες φορές είναι «έτσι, δεν διαβάζω έλληνες». Η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα είναι πολύ μεγάλη.

Στον τομέα της φωτογραφίας έχουμε, επίσης, ένα μεγάλο αριθμό ικανών φωτογράφων που ο καθένας έχει το στίγμα του. Βλέπω πολλές εκθέσεις φωτογραφίας και πραγματικά κάθε δημιουργός έχει κάτι καινούργιο να μας πει μέσα από τη δική του ματιά. Στη φωτογραφία ευτυχώς δεν υπάρχει η ξενομανία της λογοτεχνίας.

Το μέλλον της Τέχνης ως προς τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία είναι αισιόδοξο.

 

-Τι άλλο ετοιμάζετε και μπορείτε να μας το πείτε;

Παρέδωσα πρόσφατα στον εκδότη ένα βιβλίο φωτογραφικό, που βασίζεται σε οκτώ αστυνομικά διηγήματα. Έχω φωτογραφίσει, όσο είναι δυνατό, τις ιστορίες δένοντας την εικόνα με το κείμενο του συγγραφέα. Υπάρχουν, επίσης, δύο πλάνα στο κεφάλι μου.  Τελειώνοντας η έκθεση θα αποφασίσω ποιό από τα δύο θα ξεκινήσω να δουλεύω. Και τα δυο στηρίζονται σε φωτογράφιση μυθιστορημάτων.

 

 

Βιογραφικό

Η Όλγα Γεωργιάδου γεννήθηκε και ζει στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή των Εξαρχείων.  Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Δημόσιες Σχέσεις.

Εργάστηκε σε μεγάλη ιδιωτική εταιρία και στον τραπεζικό χώρο.

Με τη φωτογραφία ασχολείται πολλά χρόνια και την ενδιαφέρει μέσα από τις εικόνες να λέει ιστορίες.

Προηγούμενο βιβλίο της: «24 ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ» Φωτογραφικό οδοιπορικό με οδηγό το βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη «Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ», (Εκδόσεις Γαβριηλίδη)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top