Fractal

Ο επιμένων νικά

Γράφει ο Μίνως–Αθανάσιος Καρυωτάκης //

 

«Όλεθρος» του Brandon Sanderson, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 584

 

Πριν από περίπου μια δεκαετία ο Όλεθρος εμφανίστηκε στον ουρανό. Στη συνέχεια ο κόσμος άρχισε να κατακλύζεται από ανθρώπους με ικανότητες υπερηρώων, που φέρουν το όνομα Επικοί. Ο Ντέιβιντ Τσάρλεστον κατάφερε να ενταχθεί στη μοναδική ομάδα που δρα κατά των Επικών, τους Τιμωρούς. Μαζί τους άλλαξε τον ρου της ιστορίας ελευθερώνοντας το Νιουκάγο και βρίσκοντας τον τρόπο για να κάνουν τους Επικούς να βρουν ξανά την ανθρωπιά τους. Ωστόσο, η σύγκρουση με τη Ρεγκάλια στην Αποκατεστημένη Βαβυλώνα θα αλλάξει ριζικά τα δεδομένα, καθώς ο αρχηγός των Τιμωρών, Προφ, θα υποκύψει στην κακιά φύση των Επικών. Τώρα, ο Ντέιβιντ μαζί με τους εναπομείναντες Τιμωρούς θα προσπαθήσουν κάτι εξαιρετικά παράτολμο, να ξανακάνουν τον Προφ υπέρμαχο της ανθρωπότητας. Για να το καταφέρουν όμως αυτό, θα πρέπει για πολλοστή φορά να ξεπεράσουν τα όριά τους.

Το βιβλίο «Όλεθρος» είναι το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της της σειράς «Οι Τιμωροί». Έχει γραφτεί από τον  Brandon Sanderson, που έχει καταφέρει να αποσπάσει σημαντικά βραβεία και να γίνει ευρέως γνωστός μέσω της σειράς οι «Ομιχλογέννητοι». Παράλληλα, είναι ο συγγραφέας που επιλέχθηκε για να συνεχίσει το ημιτελές έργο του Robert Jordan, ο «Τροχός του Χρόνου».

Στον «Όλεθρο» ο Αμερικανός συγγραφέας επεκτείνει περισσότερο τον φανταστικό του κόσμο, φανερώνοντας νέες πτυχές του ίδιου, αλλά και των χαρακτήρων του. Η μεταλλαγή του Προφ έχει συμβάλλει καταλυτικά στην ψυχοσύνθεση των Τιμωρών, οι οποίοι προσπαθούν να αναδιοργανωθούν, να μάθουν ακόμα καλύτερα ο ένας τον άλλον και να καταστρώσουν ένα αποτελεσματικό σχέδιο ώστε να σώσουν τον φίλο και μέντορά τους. Η αυτοθυσία, η αγάπη, η συνεχόμενη προσπάθεια και η φιλία είναι μερικά από τα θέματα που θίγονται στο τελευταίο βιβλίο της τριλογίας. Παρά τις αντίξοες συνθήκες όλοι προσπαθούν να συνεργαστούν και να αφοσιωθούν σ’ έναν κοινό σκοπό. Οι απώλειες και οι δυσκολίες πεισμώνουν τους ήρωες. Για χάρη του ευρύτερου καλού κάνουν πίσω, συμβιβάζονται και ξεπερνούν τα τους εαυτούς τους. Επιπλέον, επιμένουν να μην ακολουθούν την πεπατημένη, μα και να μην υποτάσσονται στους ισχυρότερους. Ίσως, γι’ αυτό να βρίσκουν λύσεις σε ζητήματα που φαίνονται άλυτα.

Το ύφος του βιβλίου δεν διαφοροποιείται από τα προηγούμενα δύο. Συνεχίζει να βρίθει από ανατροπές, ακατάπαυστη δράση και ευφάνταστους πολυπρόσωπους χαρακτήρες. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι εκείνα που το καθιστούν ευανάγνωστο και συγχρόνως τόσο εθιστικό όσο τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς. Το τέλος προκαλεί λύπη στον αναγνώστη, καθώς μια αξιοπρόσεκτη τριλογία φαντασίας φτάνει αισίως στην ολοκλήρωσή της.

 

Brandon Sanderson

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top