Μικρό κείμενο: “Όλα όσα δεν σου είπα ποτέ”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // *
Όλα όσα δεν σου είπα ποτέ
Το ξέρεις, προσπαθώ να τα βγάλουμε πέρα με χίλιους δύο κόπους, δε θέλω να στερείσαι τίποτα. Δεν ήθελα ποτέ να σου λείπει τίποτα, να έχεις όλα αυτά που θα ήθελες. Έχω κάνει και τόσο σκληρές δουλειές. Κοίταξε τα χέρια μου, πάνω τους έχει αποτυπωθεί η κούραση , έχουν ροζιάσει και λίγο. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να είσαι εσύ καλά, δεν υπολόγιζα στερήσεις, κόπους, κούραση. Δεν ήθελα να σε βλέπω δυστυχισμένη. Πιστεύω να με έχεις συμπονέσει και καταλάβει εκείνες τις φορές που γυρνούσα κουρασμένος και έγερνα για να κοιμηθώ γρήγορα. Δεν ξέρω αν χάρηκες τον έρωτα τόσο πολύ όσο θα πόθησες, δεν ξέρω αν ένοιωθες παραμελημένη τις ώρες εκείνες που κοιμόμουν αντί σε κρατώ στην αγκαλιά μου και να σε γεμίζω φιλιά. Το ξέρεις, είσαι η μονάκριβή μου αγάπη, η βασίλισσα της καρδιάς μου. Για εμένα, πάντα εσύ η ομορφότερη. Ακόμα και όταν εσύ βρίσκεις τον εαυτό σου άσχημο, στα μάτια μου φαντάζεις σαν το πιο τρυφερό και όμορφο πλάσμα στον κόσμο. Το ξέρω, έχεις τις ανασφάλειές σου, όπως και οι περισσότερες γυναίκες.
Γυρίζω στο σπίτι μου και σε βλέπω. Βλέπω εσένα, το πρόσωπό σου, το χαμόγελό σου. Και τα ξεχνάω όλα. Τις φασαρίες που μπορεί να είχα στη δουλειά, τις απαιτήσεις των άλλων, τους κακούς τους τρόπους, τον άσχημο καιρό, όλα. Όταν έρχεσαι να με αγκαλιάσεις, νοιώθω ότι με αγαπάς και πλημμυρίζω από μία πρωτόγνωρη ευτυχία. Για αυτό μετράω τις ώρες και αγωνιώ. Για αυτό τρέχω σαν τρελός όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψω στο σπίτι. Για να βρεθώ κοντά σου. Γιατί μόνο κοντά σου νοιώθω καλά, ελεύθερος, ευτυχισμένος, νοιώθω όλα τα βάρη να φεύγουν από πάνω μου. Όταν σε βλέπω βρίσκω τη δύναμη να αντέξω, να υπομείνω τα πάντα.
Σήμερα είχα την ανάγκη να στα πω όλα αυτά. Δεν ξέρω γιατί. Νομίζω ήταν όλα όσα δε σου είπα ποτέ.
* Η Μαρία Σκαμπαρδώνη, είναι 23 ετών και είναι Δημοσιογράφος. Είναι αρθρογράφος σε πολλά και αξιόλογα sites (Κλόουν, Λόγιος Ερμής, Babyads, Antivirus) και επίσης είναι συνεργάτης και αρθρογράφος στο E Psychology, που είναι το πιο έγκυρο site Ψυχολογίας στην Ελλάδα. Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά και έχει πιστοποίηση γνώσεων σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η αγάπη της για τον αθλητισμό την οδήγησε στο να ασχοληθεί 11 χρόνια με το Taekwondo και να αποκτήσει μαύρη ζώνη. Η Φιλοσοφία και η Ψυχολογία είναι τα αγαπημένα αντικείμενα μελέτης της και θα προσπαθεί πάντα μέσα από την πένα για τη διερεύνηση της αλήθειας ως ένας σκεπτόμενος και ελεύθερος άνθρωπος.
Ετικέτες: Πεζό κείμενο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ένα τοπίο καφκικό
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Sonallah Ibrahim “Η επιτροπή” νουβέλα, μετάφραση από τα αραβικά: Πέρσα Κουμούτση, ΑΩ εκδόσεις Ο ήρωας στη νουβέλα του Ibrahim Sonallah βαδίζει προς την καταστροφή του – προμελετημένη και σχεδιασμένη προσεκτικά από μια Επιτροπή
Περισσότερα -
☆ Η Καλλιόπη Αλεξιάδου στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Καλλιόπη Αλεξιάδου, «Τέχνη προς αποφυγή», εκδόσεις Ιωλκός, 2023 Κατά τη δημιουργία της συλλογής Τέχνη προς αποφυγή κάθε ποίημα ξεκινά στο μυαλό μου με μια λέξη, μια φράση, έναν στίχο που «προσκρούει» στο συνειδητό κι ύστερα δημιουργεί
Περισσότερα -
Χρονογράφημα: “Η δικιά μου Γκέισα”
Του Τάσου Αναστασόπουλου // * Ανέβασε το χέρι πιο ψηλά, και το ένοιωσα λίγο κάτω από τον αυχένα. Χαλάρωσε τους μυς της και ακούμπησε πιο αισθησιακά στο μάγουλό μου. Ήθελε να αφεθεί, σε στιγμές νοσταλγικές, με κλειστά
Περισσότερα -
Διήγημα: “Χωρισμός”
Γράφει ο Νίκος Ψαρινόπουλος // * Τρωγότανε. Στριφογύριζε γύρω από τον εαυτό του. Πάνω Κάτω , Πάνω Κάτω, σαν το θηρίο στο κλουβί. To να τσιγάρο άναβε, τ’ άλλο έσβηνε. Σκέψεις – σκέψεις. Έφτιαχνε συνεχώς σενάρια
Περισσότερα -
Τρεις χαρακτήρες, τρεις μονόλογοι, τρεις οπτικές
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Χάρολντ Πίντερ «Τοπίο και σιωπή», Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου- Παγκουρέλη, Εκδ. Λαβύρινθος, σελ. 62 Ο Χάρολντ Πίντερ στο Τοπίο του επανέρχεται στο θέμα της επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή και εδώ παρουσιάζεται δύσκολη, όπως
Περισσότερα -
«Η νόσος της αδράνειας» – Διήγημα του Κώστα Αρκουδέα
«Τα ωραιότερα μυαλά της γενιάς μας έχουν αδειάσει», είπε ο γιατρός κοιτώντας έξω από το παράθυρο. Ο Δήμος ακολούθησε μηχανικά το βλέμμα του. Κόντευε να μεσημεριάσει, αλλά ήταν σαν να μην είχε ακόμα ξημερώσει. Ο
Περισσότερα -
Η Αδαμαντίνη Κουμιώτου στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Ποιος να μου το ’λεγε τότε, στα παιδικά ακόμα χρόνια, όταν ξεκίνησα να γεμίζω χαρτιά, ν’ ακουμπώ στα χαρτιά κομμάτια της ψυχής μου ! Ποιος να μου το ’λεγε τότε, στα αμέσως κατοπινά χρόνια, όταν οι εφημερίδες
Περισσότερα
