Fractal

Η ποίηση σε πρώτο πρόσωπο

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη //

 

«Όλα Καλά Αξιότιμοι Κύριοι» είναι ο τίτλος της δεύτερης συλλογής ποιημάτων της πολυσχιδούς δημιουργού, συγγραφέως, ποιήτριας δρος Βιβής Κοψιδά-Βρεττού. Ο τίτλος, απροκάλυπτα πολιτικός αποκαλύπτει την  καταιγιστική ειρωνεία η οποία διατρέχει όλα τα ποιήματα αυτής της συλλογής, μιας συλλογής που είναι επηρεασμένη από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της συνεχιζόμενης κρίσης.

Η δρ. Βιβή Κοψιδά Βρεττού στην Αθήνα, στη Λευκάδα και στις διαδρομές της αφουγκράζεται τα σημεία των καιρών και τα καταγράφει με μια σαρκαστική ποιητικότητα, φωτίζοντας τις πολλαπλές πλευρές του παραμορφωμένου από τη λιτότητα καθημερινού ελληνικού βίου.

Με χειρουργική λεπίδα επιχειρεί την ανάλυση των χαρακτήρων που γλιστρούν σε μια ανατριχιαστική λερότητα, απόρροια της εποχής του αμαρτωλού συμβιβασμού:

«Οι φοβισμένοι είναι μαύρο κάρβουνο

Οι φοβισμένοι ντύνονται καταδότες

Οι φοβισμένοι νεύουν φιλικά στο άδικο» (Από το ποίημα Η ΝΟΣΟΣ)

Κι αλλού σκύβει με πόνο για όσα η ανθρώπινη φύση λησμονεί στο πέρασμα του βίου, καταγράφοντας τα κενά του, αυτά που τα προκάλεσε Η ΛΗΘΗ:

«Ξεχνώντας μεγαλώνουν οι άνθρωποι…

Τη ζωή, τη χαρά, την πενία, τη βούληση, τον θυμό, την άγνοια, την περιέργεια. Την αθωότητα, την απραξία, το παιχνίδι, το δέντρο, τη σκανταλιά, το όνειρο…»

Κι εκεί ανάμεσα στην δηκτική διάθεση για όλους τους σύνεδρους, τους πάρεδρους, τους κυβερνήτες της δεκάρας, η Βιβή Κοψιδά-Βρεττού θα σκύψει πάνω στο ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ανατέμνοντας τα συμπτώματα και τους πόνους της πλήξης:

«Σου είπαν πως άχαρη είσαι ανόητη

Πως άσκοπα μαστιγώνεις το χρόνο

Σου είπαν πως είσαι του γέρου η κόλαση

Του νέου ο ανώφελος θάνατος…»

Παρά τη διαρκή περιήγηση στην ανώφελη και ζοφερή πραγματικότητα που την περιβάλλει, η Βιβή Κοψιδά αναδεικνύει την ποιητική της πρόθεση με διάφορες πινελιές, όπου προσθέτει την ομορφιά της γραφής της μυώντας τον αναγνώστη στο λυρισμό του λόγου της:

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

«Προβάλλει δειλά διστακτικά

Μηνίσκος άλλοτε σεμνός

Πρόσκληση καλοκαιριού απέραντο υφάδι υποφώσκον

Σε σχήματα ευθυτενή εφηβείας»

 

Βιβή Κοψιδά-Βρεττού

 

Και βέβαια η ποιήτρια δεν παραλείπει την ωδή προς τη μάνα ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ και το γαρνιρισμένο από αναμνήσεις βίο του πατέρα ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ. Στο πρώτο ξεδιπλώνει απλόχερα την τρυφεράδα της, ποιητικά περιγράφει την ακατάλυτη σχέση με τη μήτρα. Στο δεύτερο με περισσή ευκρίνεια σκιαγραφεί τη ζωή του πατέρα στα φορτηγά και τα παλιοσίδερα, μια σκληρή ζωή που τον εξαγνίζει:

«Κι αν γεννήθηκες από σίδερο φορτηγού

Γερασμένου αρετή αυτοδίδακτη

Η κάθε σου σκέπη – για φτωχούς και επαίτες

Αγιότης του δρόμου».

Αυτή η κατακλείδα της «Αγιότης του δρόμου» εξηγεί την εσωτερικότητα της ψυχής της, τη δοτικότητα της προσωπικότητάς της, την αρχεγονική κληρονομιά της προσφοράς από τον λαϊκό πατέρα. Είναι από μόνη της η επικεφαλίδα της συνέχειας μιας ζωής και δυο υπάρξεων.

Θα μπορούσα να γράφω ατέλειωτα για το τελευταίο πόνημα της συλλογής, ένα ποίημα αναμεμειγμένο με πεζοποίημα, αναλύοντας κάθε μέρα και κάθε λέξη που πέφτει ως βιωματική λειτουργία και λυτρωτικό εργαλείο της ποιήτριας.

Πρόκειται για μια περιήγηση στην διαφορετική καθημερινότητα της πόλης, εδώ κι εκεί, σε διάφορους πολιτισμούς σε πολλές χώρες. Αυτή τη διαφορετικότητα ρουφάει η Βιβή Κοψιδά Βρεττού και την αποτυπώνει στο λόγο με τρομερή ενάργεια. Οι εικόνες εδώ κυριαρχούν, δεν κρύβονται πίσω από τις περιεκτικές λέξεις του ποιητικού λόγου, το πρόσχημα της ποίησης χάνει το νόημά του από τη δύναμη της περιγραφής.

Η δρ. Βιβή Κοψιδά-Βρεττού μας έδωσε ένα πλήθος ποιημάτων όπου κυριαρχεί η αλήθεια, το φώς που βγαίνει από τις χαραμάδες προφέροντας την ελπίδα πως θα νικήσει το σκοτάδι της ζοφερής πραγματικότητας.

Λόγος εμπνευσμένος, ποίηση πικρή και γλυκιά μαζί, φώς και σκοτάδι αποπνέουν τα 59 ποιήματα της συλλογής «Όλα Καλά Αξιότιμοι Κύριοι» (εκδόσεις Μελάνι).

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top