Fractal

Ποίηση: “Οι Ταξιδιώτες”

Της Αλεξίας Αθανασίου // *

 

 

Γλυπτά του Bruno Katalano

 

 

Ελλείψεις τους να βλέπεις δεν χορταίνεις

σκέψεις να κάνεις συναισθήματα να νιώθεις

το πως ν’ αναρωτιέσαι το γιατί… το πότε.

 

Θάλασσες ίσως και Στεριές να διέσχισαν στ’ Απέραντο

του Κόσμου• Πάγους ν’ αντιμετώπισαν, ή

Λάβες• Χαρές συχνά να γεύτηκαν ανείπωτες τις Λύπες

κι Αλώβητοι ή Αδιάσπαστοι Άρτιοι

να μείνουν δεν μπορέσαν• τμήματα του Εαυτού τους

έχασαν ( μνήμες _ ύλη ) θυσίασαν χαρίσαν

μ’ αποφασιστικά ( βαλίτσα τους στο χέρι πάντοτε

κρατώντας ) αέναο το βήμα συνεχίζουν

( στο Φώς κ α τ α κ ε ρ μ α τ ι σ μ έ ν ο ι στη ματιά μας )

στον Άγνωστο επιμένοντας να φτάσουν Προορισμό.

 

… Και ίσως στο Τέλος μια βαλίτσα ν’ απομείνει απ’

τον Καθένα, τον Κάτοχό της να προσμένει,

Ακέραιον• _ ή, έναν καινούριο Ταξιδιώτη.

 

 

 

 

* Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία ποιήτρια & συγγραφέας επ. φαντασίας. Αγαπά τη φωτογραφία, τη φύση, τον αθλητισμό & κατέχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate_Do. (Εκτενές βιογραφικό υπάρχει στην ηλ. διεύθυνση: Greek scifi & fantasy wiki /Αλεξία Αθανασίου).

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top