Fractal
Home / Κριτική θεάτρου / Οι ιστορίες του παππού Αριστοφάνη αναπαρίστανται στη σκηνή του θεάτρου Ελληνικός Κόσμος στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.
21/11/2018, 10:35 πμ

Οι ιστορίες του παππού Αριστοφάνη αναπαρίστανται στη σκηνή του θεάτρου Ελληνικός Κόσμος στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.

Γράφει η Ελένη Αναγνωστοπούλου //

 

 

Η αυλαία για τις ιστορίες του παππού Αριστοφάνη ανέβηκε στις 4/11/2018 στο Θέατρο Ελληνικός Κόσμος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Καθίσαμε αναπαυτικά στις θέσεις μας, τα φώτα έσβησαν και η θεατρική μαγεία κατέκλυσε τη θεατρική πλατεία. Πριν ξεκινήσω να αναφέρομαι στα επιμέρους, είναι πολύ σημαντικό να πω ότι το θεατρικό επίπεδο έχει ανέβει άρδην και δεν είναι σαφώς τυχαία η επιλογή του καστ. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους κινούνται επάξια ο Μέμος Μπεγνής ως πονηρός Δικαιόπολης στους Αχαρνής και ως οξύνους Πεισθαίτερος στους Όρνιθες. Ο Νίκος Ορφανός συγκινεί στο ρόλο του φιλήσυχου Τρυγαίου στην Ειρήνη και εντυπωσιάζει με τη σταθερότητα του ως συγκαταβατικός Ευελπίδης στους Όρνιθες.

 

 

Η σκηνοθέτης Νανά Νικολάου, μετά την επιτυχημένη πορεία της παράστασης Μέγας Αλέξανδρος που έλαβε χώρα τη θεατρική σεζόν 2017-2018, επιστρέφει στο θεατρικό γίγνεσθαι με στόχο να εναρμονίσει το πολιτικό σκώμμα με τη διασκέδαση. Πιο συγκεκριμένα, διασκευάζει το διαχρονικό έργο του Δημήτρη Ποταμίτη: «Οι ιστορίες του παππού Αριστοφάνη», διατηρώντας τις βασικές θεματικές των παραπάνω έργων. Βρήκα έξυπνη τη σκέψη της να αντιστρέψει το κλείσιμο της εκάστοτε ιστορίας δίνοντας της μια λύση περισσότερο θετική και ελπιδοφόρα. Αναντίρρητα, δεν θα ήθελα να παραβλέψω το γεγονός ότι η πολιτική επικαιρότητα στέκεται για εκείνη ως αφορμή ή καλύτερα ως έμπνευση για να επανασυστήσει στους θεατρόφιλους τα αριστοφανικά κείμενα και να παρουσιάσει στα παιδιά με τρόπο εναλλακτικό και κατανοητό, τη σημασία της αγάπης και της αλληλεγγύης προς τον πλησίον. Η μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη ήταν ταιριαστή με τη θεματολογία της παράστασης. Ο Μανώλης Παντελιδάκης είναι γνωστό ότι κάνει αξιόλογες σκηνογραφικές δουλειές στο θεατρικό χώρο. Αυτή τη φορά, κέντησε με τις δημιουργίες του. Σχεδίασε πλούσια κουστούμια εμπνεόμενος σύμφωνα με το χαρακτήρα του κάθε ρόλου. Όσον αφορά τα σκηνικά, επέλεξε να είναι λιτά. Η Αρετή Μωκάλη, η χορογράφος, έδωσε στους ηθοποιούς μια δύσκολη αποστολή καθώς έπρεπε να φέρουν εις πέρας απαιτητικές χορογραφίες. Το εγχείρημα εστέφθη με επιτυχία: η σκηνή γέμισε ρυθμό και εναλλαγές κινήσεων. Ο υπόλοιπος θίασος που αποτελείται από εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς (Γιάννης Στεφόπουλος, Κώστας Τερζάκης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ίρις Πανταζάρα, Θοδωρής Ανθόπουλος, Κλεάνθης Βαρσαμούλης, Δανάη Σδούγκου, Χρήστος Ντόβας, Δήμητρα Βήττα) σκόρπισε θετική ενέργεια και έδωσε υποκριτικά το μέγιστο των ικανοτήτων του.

 

 

Ποιος ήταν ο παππούς Αριστοφάνης;

Ο Αριστοφάνης γεννήθηκε το 445 π.Χ και ήταν Αθηναίος σατιρικός ποιητής και κωμωδιογράφος του 5ου αιώνα. Ο Αριστοφάνης μαζί με τον Εύπολι και τον Κρατίνο, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους εκπροσώπους της περιόδου της αρχαίας αθηναϊκής κωμωδίας. Έγραψε συνολικά 46 κωμωδίες εκ των οποίων, οι έντεκα σώζονται ακέραιες. Η παλαιότερη κωμωδία παίχτηκε το 425 π.Χ (Αχαρνής) και η νεώτερη το 388 π.Χ (Πλούτος). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την εποχή του Αριστοφάνη, τα θεατρικά έργα παίζονταν σε δύο μεγάλες γιορτές: στα Λήναια (τέλη Ιανουαρίου) και στα Μεγάλα Διονύσια (τέλη Μαρτίου) προς τιμήν του θεού Διονύσου. Στις σωζόμενες κωμωδίες

συμπεριλαμβάνονται οι: Αχαρνής (425 π.Χ), Ιππείς (424 π.Χ), Νεφέλες (423 π.Χ), Σφήκες (422 π.Χ), Ειρήνη (421 π.Χ), Όρνιθες (414 π.Χ), Λυσιστράτη (411 π.Χ), Θεσμοφοριάζουσες (411 π.Χ), Βάτραχοι (405 π.Χ), Εκκλησιάζουσες (392 π.Χ), Πλούτος (388 π.Χ). Ο Αριστοφάνης βίωσε τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Διακωμώδησε συχνά στα κείμενα του τα προβλήματα της εκπαίδευσης στην εποχή του καθώς και το ρόλο των σοφιστών. Άσκησε επίσης, οξύτατη κριτική στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της αρχαίας Αθήνας. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι έχουν βρεθεί αριστοφανικές κωμωδίες οι οποίες σώζονται αποσπασματικά. Ο λόγος για τους: Δαιταλείς (427 π.Χ), Βαβυλώνιοι (426 π.Χ), Γεωργοί (424 π.Χ), Ολκάδες (423 π.Χ), Προάγων (422 π.Χ), Αμφιάραος (414 π.Χ), Πλούτος α΄ (408 π.Χ), Γηρυτάδης (407 π.Χ), Κώκαλος (387 π.Χ), Αιολοσίκων β΄ (386 π.Χ).

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top