Ταξίδι για να με βρω
Γράφει ο Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης //
«Οι γιοι της αράχνης» του Νιλ Γκάιμαν, Εκδόσεις Οξύ, σελ. 254
Ο Χοντρο – Τσάρλι Νάνσι είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, ο οποίος προσπαθεί να μην προκαλεί και να μην δημιουργεί προβλήματα, όπως ο πατέρας του, με τον οποίο δεν διατηρεί καλές σχέσεις. Επιπλέον, είναι καλός στη δουλειά του και έχει μια συμβατική σχέση με τη Ρόουζι, την οποία πρόκειται σύντομα να παντρευτεί. Όλα αυτά θα αλλάξουν, όμως, όταν ο Νάνσι μάθει ότι ο πατέρας του έχει πεθάνει. Θα αναγκαστεί να μεταβεί στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για να παραστεί στην κηδεία κι εκεί θα μάθει ότι έχει αδερφό και ότι ο πατέρας του ήταν ο θεός Αράχνη. Ένα λάθος της στιγμής θα τον οδηγήσει να καλέσει τον αδερφό του κοντά του και τότε όλη του η ζωή θα αλλάξει, καθώς ο αδερφός του, ο Σπάιντερ, τον υποχρεώνει να εγκαταλείψει το σπίτι του, να χάσει τη δουλειά του, να αποκτήσει μπλεξίματα με την αστυνομία και να χάσει τη μνηστή του. Έτσι, ο Χοντρο – Τσάρλι θα αναγκαστεί να αναλάβει δράση και να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Ο Νιλ Γκάιμαν στο «Οι γιοι της αράχνης» γράφει μια συναρπαστική ιστορία φαντασίας και μεταφυσικού τρόμου, την οποία διατρέχει καθ’ όλη τη διάρκειά της το ιδιόμορφο χιούμορ του συγγραφέα, που είναι και ένα από τα χαρακτηριστικά της γραφής του. Μέσω της ιστορίας των δύο αδερφών ο αναγνώστης εμβαθύνει στο Είναι και το Φαίνεσθαι, συνειδητοποιώντας ότι στη ζωή, συνήθως, υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές – ιστορίες για το κάθε γεγονός. Το κάθε ον παρουσιάζει τα γεγονότα μέσα από τα δικά του ξεχωριστά φίλτρα, δημιουργώντας τον δικό του μύθο. Παράλληλα, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τον Χοντρο – Τσάρλι για να παρουσιάσει γλαφυρά τη μετάλλαξη ενός συνηθισμένου ανθρώπου της διπλανής πόρτας, σε κάτι πολύ πιο σπουδαίο. Αυτή η μετάλλαξη λαμβάνει χώρα μοναχά όταν συνειδητοποιήσει ο κεντρικός ήρωας του έργου τον πραγματικό του εαυτό. Σ’ εκείνο το σημείο αλλάζει δραστικά η αντίληψή του για τον κόσμο και κατανοεί ότι οφείλει επιτέλους να αναλάβει δράση για να ξεφύγει από το τέλμα, στο οποίο έχει περιέλθει, ενώ για να προχωρήσει μπροστά, καλείται να συγχωρήσει και να συμφιλιωθεί επιτέλους με τον πατέρα του.
Επιπροσθέτως, στο παρόν μυθιστόρημα υπάρχει η συνεχόμενη εναλλαγή του πραγματικού με το υπερβατικό και του ρεαλιστικού με το υπερφυσικό, που συμβάλλουν στην ανάδειξη της θεϊκής και της ανθρώπινης υπόστασης των ηρώων του έργου. Τα δύο αδέρφια δεν είναι οι τυπικοί Θεοί. Έχουν ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη. Ερωτεύονται, μισούν, πονούν και μεμψιμοιρούν. Ωστόσο, ο Γκάιμαν δεν γίνεται δηκτικός για να περάσει τα μηνύματα που θέλει, ούτε χρησιμοποιεί φιλοσοφική γραφή. «Οι γιοι της αράχνης» χαρακτηρίζονται από απλή γραφή και περίτεχνη αφήγηση.
Εν ολίγοις, ο γνωστός Βρετανός πλάθει μια καθηλωτική ιστορία, η οποία εκπαιδεύει τον αναγνώστη, προκαλεί ερωτήματα και θίγει σημαντικά υπαρξιακά ζητήματα. Ουσιαστικά «Οι γιοι της αράχνης» είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο αναγνώστης καλείται να ακολουθήσει το παράδειγμα του Χοντρο – Τσάρλι Νάνσι και να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι για να βρει τον εαυτό του.
Neil Gaiman
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ένα αφιέρωμα στον Αλέξη Γεωργαντά
Γράφει η Μαρία Πανούτσου // ‘Στίχος και εικόνα σε μια συνύπαρξη δραματική’ Δεν γράφω συχνά κριτική αλλά παρουσιάσεις φίλων και συνεργατών που με κεντρίζει η δουλειά τους, ή καλλιτεχνών, που με έχουν επηρεάσει θετικά ή αρνητικά. Τελευταία με τις δραστηριότητες μου με την
Περισσότερα -
✔ Χάρης Γαντζούδης «Τραύματα: Αυτή ήταν η λέξη που ξεκλείδωσε την έμπνευση και άρχισα να γράφω τις ιστορίες»
Συνέντευξη στην Ειρήνη- Πασκουαλίτα Κότσιφα // ‘Στο τελευταίο διήγημα της συλλογής με τίτλο «ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ» λέει σε κάποιο σημείο η Δέσποινα «Τα σπίτια είναι όμορφα και ζεστά όταν τα μοιράζεσαι με ανθρώπους που αγαπάς». Ίσως εκεί να κρύβεται το
Περισσότερα -
“Μικρές ιστορίες” ενός μεγάλου συγγραφέα
Γράφει ο Δημήτρης Χουλιαράκης // Γκυστάβ Φλωμπέρ: “Τρεις ιστορίες”, Διηγήματα, Μετάφραση Τιτίκα Δημητρούλια, Εκδόσεις Αντίποδες, 2022 Τρία χρόνια πριν το θάνατό του στα 1880, ο συγγραφέας της “Μαντάμ Μποβαρύ” και της “Αισθηματικής αγωγής”, δημοσιεύει το κύκνειο άσμα του,
Περισσότερα -
Η αφοσίωση στον άνθρωπο
Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης // Ζαχαρίας Μαθιουδάκης «Στην χώρα των άλλων», Ηράκλειο 2023 Πάντα στην λογοτεχνία με γοήτευε η «έκπληξη». Ένα μυθιστόρημα που ο συγγραφέας του αποφασίζει να το εκδώσει ο ίδιος για να ξεδιπλώσει τον εσωτερικό του
Περισσότερα -
Τρεις ασκήσεις μικρής φόρμας
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Λίνα Αλικάκου-Σόρογκα [Μαυσωλείο παιχνιδιών], Κώστας Κατσουλάρης [Νυχτερινό ρεύμα], Γιώργος Σκαμπαρδώνης [Ντεπό] Η μικρή φόρμα με τη μορφή διηγημάτων ή νουβέλας κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια στην ελληνική λογοτεχνική σκηνή. Και πέρα από
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το πετσί και το κόκκαλo”
Γράφει ο Γιάννης Χρυσανθόπουλος // * Το πετσί και το κόκκαλo Mάλλον ήταν το ’42. Κατοχή στην Πάτρα. Έχω μείνει το πετσί και το κόκκαλο. Έρχεται ο νονός μου σπίτι μας, ήταν από το
Περισσότερα -
Αστραπές με λέξεις
Γράφει ο Σταύρος Σ. Σταμπόγλης // Ιφιγένεια Σιαφάκα: «Σκατζόχοιρος με παπιγιόν» ποιητική συλλογή, Εκδόσεις Σμίλη, Αθήνα 2019 Σκαντζόχοιρος με παπιγιόν… Τίτλος με διαθέσεις αποδόμησης. Μια ποιητική που σε προετοιμάζει για προθέσεις προς την απομυθοποίηση και την ανασύνθεση. Ό,τι
Περισσότερα
