Fractal

Στα ίχνη των αθλίων

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // *

 

Κώστας Γραμματικόπουλος “Οι απόκληροι”, Εκδόσεις Vakxikon.gr

 

Πάντα υπήρχαν ποιητές, που είχαν ασχοληθεί με τον πεζό λόγο και πεζογράφοι, που είχαν ασχοληθεί με την ποίηση, όμως, οι περισσότεροι έριχναν το βάρος στο ένα είδος του γραπτού λόγου, που πίστευαν ότι έχουν περισσότερο ταλέντο, διατηρώντας το άλλο ως πάρεργο. Στις μέρες μας, υπάρχουν αρκετοί λογοτέχνες, που υπηρετούν και τα δύο είδη και καταφέρνουν να δώσουν πολύ καλά δείγματα γραφής.

Τον Κώστα Γραμματικόπουλο, τον είχαμε γνωρίσει ως ποιητή με το βιβλίο του «Νεκρό φιλί», που είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις “Vakxikon.gr”. Πρόσφατα, τον γνωρίσαμε και ως πεζογράφο με τη νουβέλα «Οι απόκληροι», που κυκλοφορεί από τις ίδιες εκδόσεις. Παρατηρώντας, μάλιστα, τον τρόπο γραφής του συγγραφέα, θα λέγαμε ότι ο Κώστας Γραμματικόπουλος, επειδή, ακριβώς είναι και ποιητής, συγγράφει ποιητικά. Ο πεζός του λόγος διατηρεί μια ποιητικότητα, που δεν συναντάμε πολύ σε άλλους συγγραφείς.

Οι ήρωες της νουβέλας του Κώστα Γραμματικόπουλου είναι άνθρωποι φτωχοί και κατατρεγμένοι από τη μοίρα. Όμως, δεν είναι απλά φτωχοί. Είναι εξαθλιωμένοι. Είναι οι κολασμένοι της σύγχρονης κοινωνίας. Είναι λούμπεν, όχι, γιατί το διάλεξαν οι ίδιοι, αλλά, επειδή η κοινωνία τους το επέβαλλε. Ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες; Ο Λαέρτης, που είναι γέρος και άστεγος. Ο Θησέας, που είναι ένα χαμίνι, που σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει τον Μικρό Γαβριά των «Αθλίων» του Ουγκώ. Ο Ιάσονας, που είναι ένας πλανόδιος βιβλιοπώλης. Η Φρύνη, που είναι μια πόρνη, που αγαπάει πολύ το διάβασμα, θυμίζοντάς μας τις αρχαίες εταίρες, που φημίζονταν για την μόρφωσή τους. Και βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε την Καστάνκα, μια σκυλίτσα, που έχει το δικό της ρόλο στη νουβέλα, αλλά και τη δική της τραγική ιστορία. Κανένας από τους παραπάνω δεν έχει κακία μέσα του, παρά τα χαστούκια, που δέχονται σε κάθε τους βήμα.

Η νουβέλα του Κώστα Γραμματικόπουλου «Οι απόκληροι» διαβάζεται ευχάριστα. Η πλοκή είναι ρέουσα. Η αγωνία για το τι θα απογίνουν οι ήρωες και οι δυνατές περιγραφές κρατάνε το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος. Σε κάποια σημεία του έργου, ο συγγραφέας απευθύνεται στον αναγνώστη, σα να θέλει να ανοίξει διάλογο μαζί του, κάτι, που συνήθιζαν σπουδαίοι συγγραφείς παγκόσμιας εμβέλειας στο παρελθόν, αλλά δεν συνηθίζεται από τους περισσότερους σύγχρονους συγγραφείς.

 

Κώστας Γραμματικόπουλος

 

Ο Κώστας Γραμματικόπουλος προσπαθεί να μιμηθεί την αρχαία τραγωδία, αφού κάποιοι ήρωες διαπράττουν ύβρη, επέρχεται η νέμεση και για κάποιους ακολουθεί η κάθαρση, κάτι, που παραδέχεται και ο ίδιος στον πρόλογο του βιβλίου του. Παρά το ότι οι ζωές των ηρώων της νουβέλας είναι τραγικές, στο τέλος του έργου, ο συγγραφέας αφήνει ένα μικρό παράθυρο αισιοδοξίας. Τόσο, όσο χρειάζεται για να μην απογοητευτούμε. Κάποιοι από τους ήρωες του έργου ελπίζουν να καταφέρουν να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή. Μια ζωή διαφορετική σύμφωνα με το σεφερικό «Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή».

Συνήθως, όταν, μας αρέσει ένα συγγραφικό έργο, δεν θέλουμε να τελειώσει γρήγορα. Βέβαια, αν η νουβέλα «Οι απόκληροι» του Κώστα Γραμματικόπουλου ήταν λίγο μεγαλύτερη, ίσως, να άγγιζε τα όρια του μικρού μυθιστορήματος, κάτι, που προφανώς δεν ήταν πρόθεση του συγγραφέα. Όμως, ήταν τόσο γλαφυρή και τόσο ευχάριστη στο διάβασμα, που θα θέλαμε λίγο ακόμα.

 

 

* Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα βουλγάρικα, στα αγγλικά, στα αλβανικά και στα πακιστανικά. Διατηρεί μόνιμη στήλη κριτικής βιβλίου στο ηλεκτρονικό περιοδικό www.vakxikon.gr. Διαχειρίζεται τα blogs: www.poihtikostayrodromi.blogspot.gr ,  www.theoharispapadopoulos.blogspot.com

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top