Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ο άνθρωπος με το αλλαγμένο πρόσωπο
17/04/2018, 10:50 μμ

Ο άνθρωπος με το αλλαγμένο πρόσωπο

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Ξενοφών Φύτρος “Ο θεός του πολέμου” Εκδόσεις Bell, 2018, σελ. 556

 

Όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες καταπιάνονται με το γράψιμο αστυνομικών μυθιστορημάτων, γεγονός που δείχνει με ενάργεια την απήχηση που έχει η αστυνομική λογοτεχνία τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο. Οι προκαταλήψεις και οι ενδοιασμοί για τη λογοτεχνική αξία της έχουν σχεδόν εκλείψει. Σήμερα, δεν υπάρχουν διαχωρισμοί ανάμεσα στην καλή λογοτεχνία και στα λαϊκά αναγνώσματα, όπως η αστυνομική λογοτεχνία. Έτσι, ενώ κατά την εποχή του Γιάννη Μαρή, του εισηγητή και πρωτεργάτη του είδους στη χώρα μας, η αστυνομική λογοτεχνία ήταν περιφρονημένη ακόμα και από τους ίδιους τους συγγραφείς της και τους φανατικούς αναγνώστες της, ελάχιστοι πλέον διατυπώνουν επιφυλάξεις για την αξία της.

Ένας από αυτούς τους νέους συγγραφείς, οι οποίοι φιλοδοξούν να γοητεύσουν το όλο και πολυπληθέστερο αναγνωστικό κοινό της χώρας που, παρά την κρίση, διαβάζει αστυνομικά, πιθανώς για να ξεφύγει από τη μονοτονία της καθημερινότητας και να παρηγορηθεί διαβάζοντας για εγκλήματα και δολοφόνους, είναι και ο Ξενοφών Φύτρος (Σαντορίνη, 1979). Όπως και οι άλλοι ομότεχνοί του, δηλαδή οι συγγραφείς της νέας γενιάς, δεν έχουν γαλουχηθεί κυρίως με τα βιβλία του Μαρή, του Σιμενόν ή της Άγκαθα Κρίστι, όπως οι παλαιότεροι. Έχουν διαβάσει και μελετήσει, βεβαίως, βιβλία καινούργιων συγγραφέων που μας έρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη και τη Αμερική, οι οποίοι μαζί με το ερώτημα «ποιος το έκανε», βασικό στοιχείο των ορθόδοξων αστυνομικών μυθιστορημάτων, εισάγουν στην πλοκή και ήρωες που πάσχουν από ποικίλα ψυχικά νοσήματα.

Ευθύς εξαρχής, ο υποψιασμένος αναγνώστης αντιλαμβάνεται πού θέλει να το πάει ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου, καθώς στην αρχή του χρησιμοποιεί ως μότο μια φράση του διάσημου ελβετού ψυχίατρου Καρλ Γιούνγκ: «Το εκκρεμές του νου ταλαντεύεται  μεταξύ λογικού  και παραλόγου , όχι μεταξύ σωστού και λάθους». Στην Εισαγωγή του βιβλίου ο κεντρικός ήρωας, αφηγείται πως ένιωθε να πέφτει στο κενό και στο άπειρο, να βυθίζεται στο χάος και στη γαλήνη, έχοντας την εντύπωση πως δεν είναι αυτός αλλά κάποιος άλλος, κι ενώ τον πλημμύριζαν οι αναμνήσεις κι είχε την αίσθηση πως πέθαινε. Στα πρώτα κεφάλαια ο αφηγητής μας πληροφορεί πως βρισκόταν σε κάποιο νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν επειδή κάποιος τον πυροβόλησε στο κεφάλι.

Ιδού η πλοκή. Ένας νεαρός άνδρας, ο αφηγητής, πυροβολείται από κάποιον άγνωστο, ο οποίος είχε την πρόθεση να τον σκοτώσει. Γλιτώνει το θάνατο, αλλά η σωματική του ακεραιότητα πλήττεται σοβαρά, καθώς το πρόσωπό του παραμορφώθηκε και οι σφαίρες έσβησαν τη μνήμη του. Εφιάλτες αρχίζουν να τον βασανίζουν, ενώ οι αναμνήσεις έρχονται σιγά σιγά στην επιφάνεια του μυαλού του. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο με ψεύτικο όνομα και αλλαγμένο πρόσωπο, αποφασίζει να μάθει πρώτα ποιος είναι και στη συνέχεια να ανακαλύψει το παρελθόν του. Σε αυτό τον βοηθάει μια γυναίκα, η Ελεάνα, η οποία γίνεται ερωτική του σύντροφος και ταυτόχρονα ο φύλακας άγγελός του. Έτσι, ρωτώντας κάποιους που ξέρουν, χωρίς να τον αναγνωρίζουν εξαιτίας του αλλαγμένου προσώπου του, πληροφορείται πως λέγεται Άρης (ο θεός του πολέμου), πως είναι γόνος πλούσιας οικογένειας επιχειρηματιών, και πως έχει μια σύζυγο, η οποία τώρα είναι παντρεμένη με άλλον.

 

Ξενοφών Φύτρος

 

Αυτό όμως που πρέπει οπωσδήποτε να ανακαλύψει είναι το ποιος τον πυροβόλησε. Κι επιπλέον ποιος ήταν ο σκοπός του; Τι θα κέρδιζε από τον θάνατό του;

Το τέλος του μυθιστορήματος είναι αναπάντεχο, όπως πρέπει να είναι τα καλά αστυνομικά μυθιστορήματα, όπου όλα λύνονται, όλα εξηγούνται: ο αναγνώστης μένει με μια αίσθηση σαστιμάρας. Σίγουρα ο Ξενοφών Φύτρος ξέρει να γράφει, δεν διεκπεραιώνει απλώς μια συγγραφική  δουλειά, χρησιμοποιεί τις λέξεις με σωστό τρόπο, παιδεύει το κείμενό του, δεν το παραγεμίζει με πολυλογίες, δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, δεν φλυαρεί. Φαίνεται πως του πήρε πολύ καιρό για να γράψει το μυθιστόρημά του, αυτό είναι εμφανές. Πιστεύουμε πως το επόμενο βιβλίο του, θα είναι επίσης καλογραμμένο, και ίσως περισσότερο από το πρώτο, κι ελπίζουμε πως δεν θα περιέχει κάποιες υπερβολές που παρατηρούμε εδώ, υπερβολές που απλώς ξενίζουν.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top