Δύο ποιήματα: “Ο συρμός της νυχτερινής ευτυχίας, Ι” & “διδυμότειχο > εκ βαθέων”
Του Αχιλλέα Σύρμου // *
Ο συρμός της νυχτερινής ευτυχίας, Ι
πάνω σ’ ένα στίχο του Rolf Jacobsen
Κάθε βράδυ έρχομαι με τα ρόδα.
Στήνω τις άμαξες των πτεροέντων αλόγων
ανάμεσα στο παράθυρο
και τις βαθυκύανες κουρτίνες,
στο πυρακτωμένο προάστιο της επιθυμίας
ή της αναμονής.
Κάθε βράδυ έρχομαι με τα ρόδα
τ’ ακουμπώ όλα στον ουρανό
μπροστά στα πόδια σου
ενώ κοιμάσαι.
διδυμότειχο > εκ βαθέων
Τα σύνορα είναι κλειστά – τι περιμένω;
Καταποντισμένος εδώ, σ’ αυτή τη μικρή πόλη
που χάσκει στα ξέφωτα, στημένος τόσην ώρα
σ’ εκείνο το φωτογραφείο του συρμού
με τα ψηφιακά εγχειρίδια
που τυπώνουν μόνο φωτογραφίες μεταθέσεων και οπλοκατοχής.
Στους δρόμους με τ’ απλωμένα αμπέχονα και τζάκετ παραλλαγής
θνητοί, νεκροί βγαίνουνε σαν φαντάσματα στο μάτι
και στρατιώτες εξοδούχοι τσαλακώνουν το αδειόχαρτο
στις κωλότσεπες της πλησμονής.
Τα σύνορα είναι κλειστά – τι περιμένω;
Βραδιάζει και μου δείχνεις κατά το κάστρο την πλαγιά
που έπεσε το σώμα της ερωτευμένης πριγκίπισσας·
εγώ ήξερα από πάντα το τέλος.
Βραδιάζει και τα οχυρά του κορμιού σου πέφτουν
στα λευκοσέντονα της συρροής,
σ’ αυτό το αχαρτογράφητο προάστιο της ομίχλης
που αλλόγλωσσοι ντόπιοι ονομάζουν «το μέρος
όπου τα κοκόρια δεν έχουν φαγωθεί».
Κατακτιέσαι σαν αυτή τη μαινόμενη πόλη·
κατακτιέσαι ωστόσο – τι περιμένω;
Χαράζει και τα κοκκινόφωτα του πρατηρίου γκαζιού σβήνουν
σαν ένας αιώνας που πέρασε γρήγορα.
Όσα κοκόρια δεν έχουν ακόμα φαγωθεί
λαλούν μακρόσυρτα προσκλητήρια
σε θνητούς, νεκρούς, απερίγραπτα είδωλα.
Χαράζει και κραυγάζεις ένα γέλιο
στον παραμεθόριο ίλιγγο
όπως ένα ρόδι που σκάει μπροστά στο περβάζι
ενός ανείπωτου τίποτα.
* Ο Αχιλλέας Σύρμος γεννήθηκε το 1984 στη Δερβητσάνη της Δερόπολης. Σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η ποιητική του συλλογή Ύστερα από ένα ταξίδι στην Karlstad κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Ερωδιός.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Πύλες εξόδου για τη «Δανάη»
Γράφει η Διονυσία Μαργαρίτη // Ελένη Λάππα -Οικονόμου, «Ισόβια σχέση», Εκδ. Μέδουσα, 2021 Βασικότατος παράγοντας για την προαγωγή της ψυχικής ανθεκτικότητας των παιδιών είναι η παρουσία θερμών και ενθαρρυντικών σχέσεων στο οικογενειακό τους περιβάλλον (Gelham, 1991) [1]. Σε
Περισσότερα -
Αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης ή σχολείο δημιουργικό;
Του Νίκου Τσούλια // Ο νεοφιλελευθερισμός στη χώρα μας αγκαλιά με τον βαθύ συντηρητισμό απλώνεται παρά το γεγονός ότι οδηγεί σε αδιέξοδα. Η αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης γίνεται παντού: στα νηπιαγωγεία, στο Ολοήμερο σχολείο, στην επαγγελματική
Περισσότερα -
Διήγημα: “Άρρωστα φοινικόδεντρα”
Γράφει ο Μανόλης Σαμωνάκης // * Ένα φιλικό μας ζευγάρι, Αθηναίοι, κατέβηκε για λίγες μέρες στη Σητεία. Είχαμε δώσει ραντεβού στο ξενοδοχείο τους. Πέρασα την καθορισμένη ώρα να πάρω τη γυναίκα μου, που καθυστέρησε ως συνήθως, και
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ελπίζοντας”
Του Γιώργου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη // * Ελπίζοντας Το απόβραδο βαθύ και κρυφό με φύκια να αγκαλιάζουν τη σιωπή ενόσω σύ μυρίζεις τη θάλασσα στο γυμνό σου κορμί. Νομίζεις ότι σε καίει ο πυρετός
Περισσότερα -
☆ Ουκρανία: Θαυμαστές της δύναμης, ευκαιρία να βγείτε από τις τρύπες σας, όπως κι ο κάθε καπτα ΚΔΩΑ.*
Γράφει ο Δημήτρης Φύσσας // Ουκρανία: Θαυμαστές της δύναμης, ευκαιρία να βγείτε από τις τρύπες σας, όπως κι ο κάθε καπτα ΚΔΩΑ.* Άντε λοιπόν, βγείτε και χαρείτε τον ήρωά σας τον Πούτιν, όλοι εσείς που
Περισσότερα -
Βίβιαν Στεργίου: «Το διάβασμα και το γράψιμο σου χαρίζουν μια ταπεινότητα, οι αγωνίες σου, οι φόβοι σου, οι επιθυμίες σου μοιάζουν τόσο πολύ μ’ αυτές των άλλων ανθρώπων που δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου»
Συνέντευξη στη Μαρία Λιάκου // «Χωρίς εσένα θα με καταπιεί το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Εσύ, εσύ είσαι το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Αν δεν ήσουν εσύ, θα ήταν κάτι άλλο. Όχι, λάθος. Εγώ είμαι το μπλε υγρό. Όχι,
Περισσότερα -
✔ Πέλα Σουλτάτου: «Η γυναίκα βιώνει ενοχικά την κάθε μορφής βία που της ασκείται και την αποσιωπά»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Και σε μένα είχε κάνει εντύπωση, θετική φυσικά, η θερμή υποδοχή του πρώτου μου βιβλίου ως Niemands Rose τότε. Ωστόσο, καθώς έχουν περάσει έξι χρόνια πια και το έχω συζητήσει αρκετά, δεν αποδίδω
Περισσότερα
