Fractal

Ο Νίκος Παργινός στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

ParginosΟ «Κανόνας της ορθής γωνίας» αποτέλεσε για εμένα ένα προσωπικό στοίχημα με την ίδια την ιστορία και τη συγγραφή. Απόσταγμα συστηματικής και εντατικής ιστορικής έρευνας διάρκειας επτά ολόκληρων χρόνων, αλλά και επίπονης προσωπικής καταφυγής, στιγμάτισε, αν μη τι άλλο, τα τελευταία χρόνια της ζωής μου.

 

Στις σελίδες του, οι ήρωές μου, άνθρωποι που διατράνωσαν σε δύσκολους και χαλεπούς καιρούς με πείσμα και αγώνα τις ιδέες και τα ιδανικά τους για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, μετατράπηκαν σε κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού, που αποζητούσε με πάθος από το πεπρωμένο και τη μοίρα να στρέψει το ενδιαφέρον του σύγχρονου κόσμου στο ηρωικό πέρασμά τους από την ιστορία.

Δυο ευθείες γραμμές ζωής διασταυρώνονται κάθετα με κοινό σημείο συνάντησης την ίδια αφετηρία, το νησί της Κέρκυρας, με διαφορετικούς, κάθετους προσανατολισμούς, αλλά με κοινά όνειρα και ελπίδες, αγνή αγάπη για την καταπιεσμένη πατρίδα και τον αδικημένο άνθρωπο, πάθος για τη ζωή. Από τη μια ο Σταμάτης Βούλγαρης, ένα φτωχόπαιδο από τη Λευκίμμη της Κέρκυρας και από την άλλη ο Ιωάννης Καποδίστριας, απόγονος αριστοκρατικής κληρονομιάς με πολλαπλές οικογενειακές απαιτήσεις. Η μοίρα θα ενώσει τις γραμμές τους και θα στοιχειώσει τη σχέση τους μέσα από σημάδια μιας εποχής κοσμοϊστορικών ανακατατάξεων, παράγοντας εκείνο «το μεταξύ», το πνευματικό νόημα της γνωστής σ’ όλους μας ορθής γωνίας που μοιάζει να στέκεται κάπου στη μέση, να ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στην έλλειψη και τον πλεονασμό και να μας χαρίζει εκείνο το πολυπόθητο μέτρο. Όλα εκείνα τα μικρά, τα προσωπικά κι ασήμαντα που στέκουν όμως πάντα στη μέση από τα όποια μεγάλα επιτεύγματα και τις αποτυχίες, αποδίδοντάς μας την αίσθηση της πληρότητας αλλά και της ματαίωσης. Ο έρωτας και ο θάνατος καθορίζουν οριστικά τα πάντα σε τούτες τις δυο ζωές, κι η πίστη, η πίστη που δοκιμάζεται με κάθε καιρό και σε κάθε ευκαιρία, μοιάζει να είναι ο ουσιαστικός καταλύτης που προεκτείνει μαεστρικά το διάβα των γραμμών στο χώρο και το χρόνο.

Νίκος Παργινός, «Κανόνας της ορθής γωνίας», εκδ. «Καλλιγράφος», σελ. 496

Νίκος Παργινός, «Κανόνας της ορθής γωνίας», εκδ. «Καλλιγράφος», σελ. 496

Γράφοντας ετούτο το βιβλίο, αναζήτησα παραστάτες και συμμάχους στο κατόπι μιας αλλοτινής εποχής, που θεώρησα από την πρώτη κιόλας στιγμή, πως σημάδεψε ανεξίτηλα τον κόσμο του σήμερα, μέσα από χνάρια και ιστορικά γεγονότα, πάνω σε ευθείες γραμμές κι ορθές γωνίες. Ονειροπόλοι επαναστάτες, ήρωες και αγωνιστές, καταξιωμένοι καλλιτέχνες, φωτισμένοι λόγιοι, αυτοκράτορες, βασιλείς και στρατηγοί, ελεύθεροι και υπόδουλοι, φίλοι και εχθροί, όλοι μοιάζουν να χαράσσουν στις σελίδες του βιβλίου, ο καθένας από τη μεριά του και με τον ξεχωριστό του τρόπο, ένα μυστηριακό πέπλο που μας αποκαλύπτεται σελίδα τη σελίδα και μας παρασέρνει σ’ ένα ταξίδι διαφορετικό.

Ο μηχανικός, ο γεωμέτρης, ο πολεοδόμος, ο ζωγράφος, ο στρατιωτικός Σταμάτης Βούλγαρης συναντά τον μεγάλο διπλωμάτη, τον υπουργό, τον κυβερνήτη, τον οραματιστή, τον πολιτικό Ιωάννη Καποδίστρια και η ορθή γωνία με τον κανόνα της διατρέχουν ετσιθελικά το τότε και το τώρα, αφήνοντάς μας, ως παρακαταθήκη, ένα ελεύθερο έθνος κι ένα θεμελιωμένο κράτος, που μοιάζει, ακόμα και τώρα, να χαρακτηρίζεται από εκείνες τις πρωταρχικές τους αφετηρίες. Τα αθώα παιδικά τους όνειρα, τις ιδέες και τα ιδανικά που σφυρηλατήθηκαν και άντεξαν μέσα στον χρόνο.

Ανάμεσά τους οι παράπλευρες απώλειες, τα στίγματα, οι άθλοι, τα δημιουργήματα, οι αμαρτίες, τα λάθη, οι εμμονές, αλλά και οι μάρτυρες, οι θύτες και τα θύματα που βάζουν τις δικές τους πινελιές στον καμβά των περιπετειών τους. Και στο κέντρο της αφήγησης ένας αναστημένος ακόλουθος, ο Αντώνιο που μετονομάστηκε σε Θαλή, που ασπάστηκε τις δοξασίες της συγγραφικής μου αναζήτησης, βαπτίστηκε και ανέλαβε τον δύσκολο ρόλο της εξιστόρησης στο κυνήγι της συγγραφής. Ο αφοσιωμένος υπηρέτης που σώθηκε και οφείλει, που εξιλεώνεται και χρωστά, και ψάχνει την οριστική του ταυτότητα μέσα από τις γραμμές ετούτου του βιβλίου.

Ο «Κανόνας της ορθής γωνίας» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που δεν επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία, παρά τις αποκαλύψεις του, αλλά μέσα από τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του, επιχειρεί να μας μεταφέρει την ίδια την ιστορία όπως την έζησαν εκείνοι, μέσα από το δικό τους πρίσμα, παρασύροντάς μας σ’ ένα κοινό ταξίδι, που όσο μακρινό κι αν φαντάζει, δείχνει να απέχει ελάχιστα από το σήμερα και τις συνθήκες του τώρα.

Συγγραφικές εμμονές

Η πίστη, το πάθος, η πεμπτουσία της εξομολόγησης, η εξιστόρηση του παραμυθιού μέσα από αλήθειες και μύθους που με το πέρασμα του χρόνου μετατράπηκαν μέσα από χειροπιαστές αποδείξεις και μαθηματικούς υπολογισμούς σε πραγματικότητα. Η απόδραση από το καθημερινό. Η διέξοδος από το τώρα στο τότε, η προσμονή και η μετατροπή της στο δια ταύτα. Η επιμονή στο διαφορετικό που μεταλλάσσεται και μεταλλάσσει, αλλά και ο εθισμός στο ταξίδι της γραφής, αναζητώντας σε κάθε νέο σου διάβημα προσηλωμένους παραστάτες που θα γίνουν μάρτυρες της ομολογίας σου στο βωμό της δημιουργίας.

 

* Ο Νίκος Παργινός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1971. Σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων & Αεροναυπηγών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών από όπου και αποφοίτησε τον Απρίλιο του 1995. Από το 1997 πληθώρα κειμένων και άρθρων του έχουν δημοσιευτεί και δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά της Κέρκυρας. Σκίτσα του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στην «Ελευθεροτυπία», στην οικονομική εφημερίδα «Ευρωοικονομία» καθώς και σε εφημερίδες και περιοδικά της Κέρκυρας, της Πάτρας και της Κέας. Συμμετείχε στο παρελθόν σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, ενώ έχει κατασκευάσει κατά καιρούς και σκηνικά για θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Κρεμάλα». Το 2009 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες» το μυθιστόρημα «Με τον έρωτα περνάει ο καιρός, με τον καιρό περνάει ο έρωτας», το 2011 «Το τάγμα της ελπίδας» και το 2014 από τις εκδόσεις «Καλλιγράφος» το μυθιστόρημα «Κανόνας της ορθής γωνίας».

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top