O Νίκος (δεν) λείπει
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //
«Ο Νίκος λείπει», Νίκος Παπαδογιάννης , εκδ. Key Books, σελ. 376
Υπάρχουν ορισμένα βιβλία τα οποία ξέρεις πριν ακόμη γυρίσεις την πρώτη τους σελίδα ότι δεν μπορείς να είσαι αντικειμενικός μαζί τους. Ειδικά από τη στιγμή που σε συνδέουν κοινές εμπειρίες, περιπέτειες, ωραίες και λιγότερο όμορφες στιγμές με τον άνθρωπο που υπογράφει το βιβλίο. Μετά από 30 χρόνια κοινής δημοσιογραφικής πορείας και κυρίως στενής φιλίας με τον Νίκο Παπαδογιάννη ήξερα εκ προοιμίου ότι δεν θα μπορούσα να είμαι ούτε αυστηρός κριτής, ούτε αντικειμενικός αναγνώστης του πρώτου του βιβλίου «Ο Νίκος λείπει».
Αντί λοιπόν μιας υποκριτικής κριτικής προτιμώ να σας συστήσω την πρώτη συγγραφική του απόπειρα αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα για όσους τυχόν δεν τον γνωρίζουν μετά την πολύχρονη ενασχόληση του με τη δημοσιογραφία. Προφανώς, η παλαιού τύπου ταυτότητα του γράφει δίπλα από τη λέξη επάγγελμα «δημοσιογράφος». Σωστό. Ο Νίκος είναι για πάνω από 30 χρόνια δημοσιογράφος και μάλιστα από τους πολύ καλούς. Όχι του λεγόμενου αθλητικού ρεπορτάζ, πολύ καλός δημοσιογράφος γενικώς. Συνδυάζει με εξαιρετικό τρόπο την άριστη χρήση των ελληνικών τόσο στον γραπτό λόγο του όσο και στις τηλεοπτικές-ραδιοφωνικές περιγραφές αγώνων, κάτι σπάνιο και δύσκολο ως συνδυασμός. Πέρα όμως από το προφανές ο Νίκος ήταν και παραμένει ένα ανήσυχο πνεύμα και ένα στοιχείο που μας έκανε πολύ οικείους από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας είναι ότι ποτέ από τη βαλίτσα μας δεν λείπουν δύο πράγματα: Βιβλία και μουσική. Κάπως έτσι ήταν αναμενόμενο ότι όλη αυτή την πνευματική διεργασία θα την έβγαζε και στις σελίδες ενός βιβλίου αργά ή γρήγορα. Το έκανε αργά και με μεγάλη καθυστέρηση αλλά αυτό δεν μας αφορά. Ήταν δική του επιλογή.
Ο Νίκος επίσης διαθέτει ένα εξαιρετικό χάρισμα. Είναι ο πρώτος που ξέρει στην πόλη που θα προσγειωθεί τα καλά στέκια για ποτό και φαγητό, τις εμπειρίες και τις περιπέτειες που μπορεί να προσφέρει ο νέος τόπος, έτοιμος για ένα οδοιπορικό πέντε αισθήσεων. Το βιβλίο του θα μπορούσε να χρησιμεύσει και ως ένας τέλειος τουριστικός μίνι-οδηγός για τις 60 χώρες που έχει επισκεφθεί. Χρησιμεύει όμως πολύ περισσότερο ως τροφή για σκέψη, ως μιας δοκιμιακής μορφής πραγματεία για κουλτούρες και ανθρώπους. Ο Νίκος έχει ταξιδέψει πολύ όχι μόνο για επαγγελματικούς λόγους αλλά κυρίως επειδή του αρέσει. Κάπως έτσι έφτασε να πατήσει το χώμα των Ιμαλαϊων ή να ανακαλύψει αυτό που ο ίδιος ονομάζει επίγειο παράδεισο, την Κόστα Ρίκα. Και πολλά άλλα μέρη στις πέντε άκρες αυτού του πλανήτη. Όλα αυτά τα καταγράφει όχι ημερολογιακά ή στεγνά αλλά με πολύ συναίσθημα στις περίπου 400 σελίδες του βιβλίου και σε 80.000 λέξεις.
Ο κοινός μας δημοσιογραφικός μέντορας, ο μακαρίτης Φίλιππος Συρίγος όταν ήθελε να τον πειράξει τον αποκαλούσε «τουρίστα». Ο Νίκος δεν είναι τουρίστας, είναι ταξιδευτής που έχει επιλέξει τη δική του ταξιδιωτική Οδύσσεια για να διευρύνει τους ορίζοντες του. Και αυτό αποτελεί το ζητούμενο αλλά και το δεδομένο του συγκεκριμένου βιβλίου. Τυπικά, είναι ένα «καλοκαιρινό» βιβλίο που διαβάζεται άνετα σε mood διακοπών. Στην πραγματικότητα, είναι ένα βιβλίο παντός καιρού και κάθε διάθεσης. Καλογραμμένο με γρήγορη ροή, εύκολο στην ανάγνωση αλλά όχι πεζό και εύπεπτο προτείνεται ανεπιφύλακτα για όσους έχουν μάθει να ταξιδεύουν αλλά και σε εκείνους που προτιμούν να μένουν κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους. Παράδοξο αλλά μάλλον θα ασκήσει πάνω σε αυτές τις δύο διαμετρικά αντίθετες κατηγορίες ανθρώπων την ίδια επίδραση. Αρκεί ο αναγνώστης να μπορεί να αναπλάσει τις εικόνες που του προσφέρει ο Νίκος που μόνο τυπικά…. λείπει αλλά βρίσκεται παντού στις 400 σελίδες του βιβλίου. Ένα βιβλίο αυτοαναφορικό αλλά όχι βιωματικό.
O συγγραφέας Νίκος Παπαδογιάννης
ΥΓ. Το δόγμα λέει ότι όταν γράφουμε είμαστε αυτό που…. διαβάζουμε! Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικό το πρώτο ταξίδι του Νίκου στον γαλαξία της συγγραφής. Σπανίως τον έχω δει με fiction βιβλία στο χέρι. Όταν συμβαίνει αυτό είναι περισσότερο για να «τιμήσει» τις δουλειές φίλων και συναδέλφων του. Λογικό και επόμενο να καταπιαστεί με non fiction βιβλίο. Το επόμενο και ενδεχόμενα μεγαλύτερο στοίχημα για το δεύτερο βήμα του θα ήταν ένα μυθιστόρημα. Έχοντας διαβάσει εκατοντάδες (ενδεχόμενα και χιλιάδες) κείμενα του όλα αυτά τα χρόνια μπορώ να καταθέσω την ταπεινή μου άποψη: Δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να μας ταξιδέψει όχι σε πραγματικούς επίγειους προορισμούς αλλά εκεί που θα τον οδηγήσει η γόνιμη φαντασία του.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
☆ Γυναικείες κουβέντες | Εμμηνόπαυση; Μη την φοβάσαι.
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Μπήκατε στην φάση της εμμηνόπαυσης; Μάθετε λοιπόν για το τι ακριβώς συμβαίνει στο σώμα σας, αλλά και ποιες ουσιαστικές κινήσεις, πρέπει να κάνετε, ώστε να περάσετε στις βιολογικές και ψυχολογικές αλλαγές που
Περισσότερα -
Μισός αιώνας περιπλάνησης σε ξένα σπίτια
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Κι’ όμως έγινα, άθελά μου βέβαια, κάτοικος, έστω προσωρινός, κι’ αυτών των πόλεων, διαμένοντας στα σπλάχνα τους για κάποιες ώρες, μέρες, και μερικές φορές εβδομάδες. Μένοντας φυσικά σε αεροδρόμια της ημεδαπής σπανιότερα,
Περισσότερα -
✔ “Χωρίς ΑποσιωΠοίηση” – Ναπολέων Λαπαθιώτης // Συζήτηση με τους ποιητές Χαρίλαο Νικολαΐδη και Στέργιο Ντέρτσα
Συνέντευξη στην Αγγελική Λάλου // Με αφορμή το «Χωρίς αποσιωποίηση ΙΙ – αφιέρωμα σε 8 σημαντικούς ποιητές», η συντονίστρια του κύκλου, Αγγελική Λάλου, συζητάει με τους δύο ποιητές-συνομιλητές, Χαρίλαο Νικολαΐδη και Στέργιο Ντέρτσα, που θα μας ξεναγήσουν στο
Περισσότερα -
Echoes from Modern Lovers _2 / Analock
Επιμέλεια: Βαλάντης Τερζόπουλος (a.k.a. Electric Looser) // Κείμενο: Μάρκος Ψυχάρης // Ο Analock σχεδιάζει dark-electro μουσική από τις αρχές του ’80. Η συνέντευξή του διαβάζεται σε λιγότερο από δύο λεπτά. Αν ακούσεις και τα links, στο φινάλε του
Περισσότερα -
Παλιές πληγές, νέοι λογαριασμοί
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Χωρίς Μνήμη» του Πίτερ Κάρεϊ, Εκδ. Ψυχογιός, σελ. 440 Το εύκολο: να γράψεις για λογής κυβερνοεπιθέσεις στην μετα-Σνόουντερ εποχή. Όλοι είναι υποψιασμένοι• δεν κινδυνεύεις να πέσεις στην παγίδα της αποταύτισης. Το δύσκολο: να
Περισσότερα -
Τα «κλειδιά» μιας τοξικής σχέσης
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Ελένη Λάππα-Οικονόμου: “Ισόβια σχέση”, μυθιστορηματική βιογραφία, εκδόσεις Μέδουσα Δεν ήσουν ο εχθρός που σε κινητοποιεί για να τον αντιμετωπίσεις, ήσουν ο φόβος που σε εκμηδενίζει, σου αφαιρεί κάθε δυνατότητα αντίδρασης. Ο φόβος, ναι,
Περισσότερα -
«Με τα σπαθιά τους γυμνά, με τις καρδιές τους ολόγυμνες»
Γράφει ο Γιώργος Βέης // Σωτήρης Κακίσης “Μια νύχτα τη μέρα”, Εκδόσεις Ερατώ Προϊόν εμφανώς αναβαθμισμένης γραφής είναι η νέα συλλογή του ποιητή Σωτήρη Κακίση. Συνιστά κι αυτό αντιπροσωπευτικό δείγμα της στρατηγικής του. Καλεί τον υποψιασμένο αναγνώστη να
Περισσότερα
