Τζέιμς Θέρμπερ: Ο Μονόκερως Στον Κήπο
Μετάφραση: Βερίνα Χωρεάνθη //
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα ηλιόλουστο πρωί, ένας άντρας, καθώς έπαιρνε το πρωινό του, σήκωσε τα μάτια του από την ομελέτα του και είδε έναν λευκό μονόκερω μ’ ένα χρυσό κέρατο να μασουλάει αμέριμνος τα τριαντάφυλλα του κήπου. Ο άντρας ανέβηκε στην κρεβατοκάμαρα όπου η γυναίκα του κοιμόταν ακόμα, και την ξύπνησε. «Είναι ένας μονόκερως στον κήπο», της είπε, «και μασουλάει τα τριαντάφυλλα». Εκείνη μισάνοιξε δυσαρεστημένη το ένα της μάτι και τον κοίταξε. «Ο μονόκερως είναι μυθικό πλάσμα», είπε και του γύρισε την πλάτη. Ο άντρας κατέβηκε ήσυχα τις σκάλες και ξαναβγήκε στον κήπο. Ο μονόκερως ήταν ακόμη εκεί – μόνο που τώρα περιεργαζόταν τις τουλίπες. «Πιάσε, μονόκερω», είπε ο άντρας δίνοντάς του ένα κρίνο που έκοψε. Ο μονόκερως το έφαγε μ’ ευχαρίστηση. Ο άντρας ήταν πανευτυχής που ένας μονόκερως ήταν στον κήπο του κι έτσι ανέβηκε ξανά στην κρεβατοκάμαρα και ξύπνησε για μια ακόμη φορά τη γυναίκα του. «Ο μονόκερως», της είπε, «έφαγε ένα κρίνο». Η γυναίκα του ανακάθισε στο κρεβάτι και τον κοίταξε ψυχρά. «Είσαι βλαμμένος», του είπε. «Για πρόσεξε καλά, γιατί έτσι που πας, θα σε στείλω στο τρελάδικο!» Ο άντρας, που ποτέ του δε συμπάθησε τις λέξεις «βλαμμένος» και «τρελάδικο» και που τις συμπαθούσε ακόμα λιγότερο ένα τέτοιο ηλιόλουστο πρωινό μ’ έναν μονόκερω στον κήπο του, έμεινε σκεπτικός για μια στιγμή. «Αυτό θα το δούμε!» είπε. Προχώρησε προς την πόρτα. «Κι έχει ένα χρυσό κέρατο στη μέση του μετώπου του», συμπλήρωσε. Μετά γύρισε στον κήπο για να δει τον μονόκερω – ο μονόκερως, όμως, είχε γίνει καπνός κι έτσι ο άνθρωπος έγειρε ανάμεσα στα τριαντάφυλλα για να κοιμηθεί.
Μόλις ο σύζυγος βγήκε απ’ το σπίτι, η σύζυγος σηκώθηκε και ντύθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ήταν αναστατωμένη και στα μάτια της άστραφτε ένα χαιρέκακο χαμόγελο. Τηλεφώνησε στην αστυνομία και στον ψυχίατρο. Τους είπε να έρθουν γρήγορα στο σπίτι και να φέρουν κι έναν ζουρλομανδύα. Όταν οι αστυνομικοί και ο ψυχίατρος έφτασαν στο σπίτι, βάλθηκαν να παρατηρούν τη γυναίκα με μεγάλο ενδιαφέρον. «Ο άντρας μου», είπε τότε εκείνη, «είδε έναν μονόκερω σήμερα το πρωί». Ο ψυχίατρος και οι αστυνομικοί κοιτάχτηκαν. «Μου είπε επίσης ότι είχε ένα χρυσό κέρατο στη μέση του μετώπου του», πρόσθεσε. Μ’ ένα διακριτικό νεύμα του ψυχίατρου, οι αστυνομικοί όρμησαν κι έπιασαν τη γυναίκα. Είδαν κι έπαθαν να την ακινητοποιήσουν γιατί πάλευε με νύχια και με δόντια να τους ξεφύγει, αλλά τελικά τα κατάφεραν. Καθώς της φορούσαν το ζουρλομανδύα, ο σύζυγος γύρισε στο σπίτι.
«Είπατε μήπως στη σύζυγό σας ότι είδατε έναν μονόκερω;» τον ρώτησαν οι αστυνομικοί. «Όχι βέβαια!» απάντησε ψυχρά ο σύζυγος. «Ο μονόκερως είναι μυθικό πλάσμα!» «Αυτό μου φτάνει», είπε ο ψυχίατρος. «Πάρτε την. Λυπάμαι, κύριε, αλλά η σύζυγός σας είναι τρελή για δέσιμο!» Κι έτσι την πήραν και την έκλεισαν σ’ ένα τρελοκομείο. Ο σύζυγος έζησε καλά κι εμείς καλύτερα.
Ηθικό δίδαγμα: Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Ο Τζέιμς Θέρμπερ (1894 – 1961) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και σχεδιαστής κόμικς με πηγαία και πολύ ιδιαίτερη, σχεδόν σουρεαλιστική, αίσθηση του χιούμορ την οποία και διοχέτευε στα έργα του με μοναδικό τρόπο. Εργάστηκε αρχικά σαν υπάλληλος, στη συνέχεια άρχισε να δημοσιογραφεί, καταπιάστηκε με κριτικές βιβλίων, ταινιών και θεατρικών έργων και το 1930 στράφηκε στο σχεδιασμό κόμικς. Έγραψε πολλά βιβλία, καθώς και βιβλία για παιδιά, θεατρικά έργα και διηγήματα, ενώ σημαντικός όγκος της δουλειάς του είδε το φως της δημοσιότητας μετά τον θάνατό του. Το διήγημα ‘Ο Μονόκερως στον Κήπο’ περιλαμβάνεται στο βιβλίο ‘Fables for Our Time and Famous Poems Illustrated’ (Μύθοι της Εποχής μας και Φημισμένα Ποιήματα με Εικονογράφηση), όπου ο Θέρμπερ ανακατασκευάζει γνωστούς μύθους και επινοεί καινούριους, και εικονογραφεί μια σειρά από ποιήματα γραμμένα από γνωστούς ποιητές.
* H παραπάνω μετάφραση πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ευθύνη, τ. 291
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
-
-
-
H Κατερίνα Ανδριανάκη στο εργαστήρι του συγγραφέα
23/04/2024, 9:54 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Γκρίζο Βλέμμα: Η λεωφόρος της ζωής
Από τον Πάνο Ιωαννίδη // “Η Λεωφόρος”, Trevanian, Μετάφραση: Κλαίρη Παπαμιχαήλ, Εκδόσεις Πόλις Κάθε σπουδαίο νουάρ μυθιστόρημα, προκειμένου να αφήσει το στίγμα του στα λογοτεχνικά πράγματα, οφείλει να καταφέρει να διεισδύσει σε δύο παράλληλους κόσμους. Ο πρώτος κόσμος είναι
Περισσότερα -
Διήγημα: Το αταξίδευτο
του Κυριάκου Χαλκόπουλου // * 8.30 Εγώ θα προτιμούσα να παρέμενα στο όμορφο δωμάτιο, να κοιτάζω τους πίνακες στους τοίχους, τον απαλό φωτισμό στα έπιπλα που είναι όλα ξύλινα, τα βιβλία στα ράφια. Θα ήθελα να ξεχάσω ότι εδώ
Περισσότερα -
✓ Ανδρέας Μήτσου: «Αντλώ, απευθείας, από την δική μου σιωπή»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Πάντως το αλλόκοτο το έχω, συν τω χρόνω, αποδεχτεί και δεν μπορώ πλέον να το διακρίνω. Είναι συστατικό στοιχείο του κόσμου μου, συγγραφικού και πραγματικού και έχω συμφιλιωθεί μ’ αυτό.» Αναγνωρίζει
Περισσότερα -
Μες στα ‘οχιναιλέγοντας’ τού καθενός
Γράφει η Δήμητρα Ρούσσου // * Αλέξανδρου Αδαμόπουλου: ‘οχιναιλέγοντας’ Εκδόσεις Ίκαρος ‘Οχιναιλέγοντας’: Ένας Έρωτας στην αρχή του· σαν ανοιξιάτικο χλωρό λιβάδι, μ’ ένα τρυφερό χνούδι στη ραχοκοκαλιά. Μα και ο ίδιος ο τρομερός Έρωτας μετά· ‘Μια πίστη σαν
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα του Mίλτου Σαχτούρη
Μετάφραση στα αγγλικά: Μανώλης Αλυγιζάκης // Η δύσκολη Κυριακή Απ’ το πρωί κοιτάζω προς τ’ απάνω ένα πουλί καλύτερο απ’ το πρωί χαίρομαι ένα φίδι τυλιγμένο στο λαιμό μου σπασμένα φλιτζάνια στα χαλιά
Περισσότερα -
2ο Φθινοπωρινό Φεστιβάλ Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου
5-9 Οκτωβρίου 2015 στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού Για δεύτερη συνεχή χρονιά, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού υποδέχεται στους χώρους του τους μικρούς του φίλους οργανώνοντας μια πενθήμερη γιορτή για το παιδικό και το εφηβικό βιβλίο, λίγο μετά την
Περισσότερα -
Μια λογοτεχνική- ιστορική παρακαταθήκη
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // Αντώνης Μόλχο «Η κοινοτοπία του καλού – Ένα εβραιόπουλο στην Ελλάδα της Κατοχής», Εκδόσεις Πατάκη Ιστορικό ντοκουμέντο το αυτοβιογραφικό έργο του Αντώνη Μόλχο με τίτλο Η κοινοτοπία του καλού και υπότιτλο Ένα εβραιόπουλο
Περισσότερα